Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
Μεγάλη χάρη χρωστάει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση μομφής προς το πρόσωπό του.
Νισάφι πια δυο χρόνια τώρα με τις γραβάτες και τα κυριλίκια. Να κάθεται κορδωμένος πάνω στην έδρα και να κάνει τον παιδονόμο στους βουλευτές, «μην ακονίζετε το τσεκούρι σας, κύριε Βορίδη», «μην πουλάτε βιβλία εντός της αιθούσης, κύριε Γεωργιάδη», «μην τηλεφωνείτε από εδώ μέσα στον μπαμπά σας, κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη, θα πέσει το ταβάνι και θα μας πλακώσει». Δυο χρόνια με κιτάπια και κανονισμούς, «το άρθρο ένα παράγραφος δύο, υποπαράγραφος τέσσερα, τι διάολο, έχουνε και υποπαραγράφους αυτά τα μπουρδέλα». Και να πεις ότι καταλάβαινε τι έλεγε; Με οτοκιού περνάγανε από μπροστά του τα άρθρα, σαν τις απαντήσεις που έδινε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη στις συνεντεύξεις που της έκανε ο Χατζηνικολάου.
Έγινε η πρόταση μομφής και βρήκε ευκαιρία ο Βαγγέλης να μιλήσει σαν άνθρωπος.
«Προσπαθείτε να με κάνετε κομματάρχη και να σας μιλήσω σαν νεοδημοκράτης, σας ομιλώ λοιπόν σαν νεοδημοκράτης. Ναι, το πεζοδρόμιο δεν θα επιτρέψουμε να κάνει κουμάντο στην Αθήνα. Έτσι; Για να συνεννοούμεθα». Θα τα καθαρίσει ο Βαγγέλης τα πεζοδρόμια, όπως καθάρισε το 1990 η ΟΝΝΕΔ Πάτρας τα κατειλημμένα σχολεία, καθαρίζοντας παρεμπιπτόντως και τον Νίκο Τεμπονέρα. Ξέρει ο Μεϊμαράκης από εκκαθαρίσεις της ΟΝΝΕΔ, ήταν πρόεδρός της τα ένδοξα χρόνια του Ευάγγελου Αβέρωφ, τότε που στους κήπους της Ρηγίλλης έβοσκαν Κένταυροι και άλλα μυθικά ζώα.
Ό,τι και να πεις, την παράσταση στη διήμερη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο και την πρόταση δυσπιστίας την έκλεψαν οι δύο Βαγγέληδες, ο Βενιζέλος και ο Μεϊμαράκης.
Ο ένας έκοβε κι άλλος έραβε. Ζήτησε ο Βενιζέλος από τον Μεϊμαράκη να απορρίψει την πρόταση δυσπιστίας κατά του Στουρνάρα κι ο Μεϊμαράκης την απέρριψε τρεχαπετάμενος. «Μπράβο, Βαγγέλη, τον έφτυσες τον Τσίπρα κι αυτός νόμισε ότι βρέχει», ανέκραξε ο Βενιζέλος κι ο Μεϊμαράκης, καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι για τον έπαινο, επέτρεψε στον Mega Ναπολέοντα να μπινελικώσει εντός της αιθούσης του Κοινοβουλίου τον γέροντα Απόστολο Κακλαμάνη. Κοίτα πώς τα φέρνει η μοίρα.
Ο δυστυχής Απόστολος φώναζε για τις επιθέσεις που δέχεται, δήθεν, από συριζαίους και στο τέλος παραλίγο να δαρθεί από τον αρχηγό του, τον Ευάγγελο.
Συγκινητικότατο το ειδύλλιο του Βενιζέλου με τον Μεϊμαράκη, ιδίως αν έχεις παρακολουθήσει το βιντεάκι με τα γαλλικά που είχαν ανταλλάξει κάποτε στα τηλεπαράθυρα. Βενιζέλος: «Παίζει με το τρενάκι του ο κ. Μεϊμαράκης». Μεϊμαράκης: «Άλλος παίζει με κάτι άλλο. Μας είπατε παιδάκια. Αυτά τα παιδάκια να δείτε τι θα σας κάνουνε». Μεϊμαράκης: «Μην κοκκινίζεις τόσο, σε παρακαλώ». Βενιζέλος: «Όχι μαγκιές σε μένα. Αυτά της ΟΝΝΕΔ όχι σε μένα». Μεϊμαράκης: «Το ύφος μου θα προσαρμόζεται στο ύφος του συνομιλητού μου, ιδιαίτερα όταν έχει παχυδερμία».
Λίγο ακόμη να τους αφήνανε και θα κατεβάζανε τα παντελόνια τους, να δούμε επιτέλους τον θησαυρό του μακαρίτη.
Μεγάλη χάρη χρωστάει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στον ΣΥΡΙΖΑ για την πρόταση μομφής προς το πρόσωπό του.
Νισάφι πια δυο χρόνια τώρα με τις γραβάτες και τα κυριλίκια. Να κάθεται κορδωμένος πάνω στην έδρα και να κάνει τον παιδονόμο στους βουλευτές, «μην ακονίζετε το τσεκούρι σας, κύριε Βορίδη», «μην πουλάτε βιβλία εντός της αιθούσης, κύριε Γεωργιάδη», «μην τηλεφωνείτε από εδώ μέσα στον μπαμπά σας, κύριε Κυριάκο Μητσοτάκη, θα πέσει το ταβάνι και θα μας πλακώσει». Δυο χρόνια με κιτάπια και κανονισμούς, «το άρθρο ένα παράγραφος δύο, υποπαράγραφος τέσσερα, τι διάολο, έχουνε και υποπαραγράφους αυτά τα μπουρδέλα». Και να πεις ότι καταλάβαινε τι έλεγε; Με οτοκιού περνάγανε από μπροστά του τα άρθρα, σαν τις απαντήσεις που έδινε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη στις συνεντεύξεις που της έκανε ο Χατζηνικολάου.
Έγινε η πρόταση μομφής και βρήκε ευκαιρία ο Βαγγέλης να μιλήσει σαν άνθρωπος.
«Προσπαθείτε να με κάνετε κομματάρχη και να σας μιλήσω σαν νεοδημοκράτης, σας ομιλώ λοιπόν σαν νεοδημοκράτης. Ναι, το πεζοδρόμιο δεν θα επιτρέψουμε να κάνει κουμάντο στην Αθήνα. Έτσι; Για να συνεννοούμεθα». Θα τα καθαρίσει ο Βαγγέλης τα πεζοδρόμια, όπως καθάρισε το 1990 η ΟΝΝΕΔ Πάτρας τα κατειλημμένα σχολεία, καθαρίζοντας παρεμπιπτόντως και τον Νίκο Τεμπονέρα. Ξέρει ο Μεϊμαράκης από εκκαθαρίσεις της ΟΝΝΕΔ, ήταν πρόεδρός της τα ένδοξα χρόνια του Ευάγγελου Αβέρωφ, τότε που στους κήπους της Ρηγίλλης έβοσκαν Κένταυροι και άλλα μυθικά ζώα.
Ό,τι και να πεις, την παράσταση στη διήμερη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο και την πρόταση δυσπιστίας την έκλεψαν οι δύο Βαγγέληδες, ο Βενιζέλος και ο Μεϊμαράκης.
Ο ένας έκοβε κι άλλος έραβε. Ζήτησε ο Βενιζέλος από τον Μεϊμαράκη να απορρίψει την πρόταση δυσπιστίας κατά του Στουρνάρα κι ο Μεϊμαράκης την απέρριψε τρεχαπετάμενος. «Μπράβο, Βαγγέλη, τον έφτυσες τον Τσίπρα κι αυτός νόμισε ότι βρέχει», ανέκραξε ο Βενιζέλος κι ο Μεϊμαράκης, καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι για τον έπαινο, επέτρεψε στον Mega Ναπολέοντα να μπινελικώσει εντός της αιθούσης του Κοινοβουλίου τον γέροντα Απόστολο Κακλαμάνη. Κοίτα πώς τα φέρνει η μοίρα.
Ο δυστυχής Απόστολος φώναζε για τις επιθέσεις που δέχεται, δήθεν, από συριζαίους και στο τέλος παραλίγο να δαρθεί από τον αρχηγό του, τον Ευάγγελο.
Συγκινητικότατο το ειδύλλιο του Βενιζέλου με τον Μεϊμαράκη, ιδίως αν έχεις παρακολουθήσει το βιντεάκι με τα γαλλικά που είχαν ανταλλάξει κάποτε στα τηλεπαράθυρα. Βενιζέλος: «Παίζει με το τρενάκι του ο κ. Μεϊμαράκης». Μεϊμαράκης: «Άλλος παίζει με κάτι άλλο. Μας είπατε παιδάκια. Αυτά τα παιδάκια να δείτε τι θα σας κάνουνε». Μεϊμαράκης: «Μην κοκκινίζεις τόσο, σε παρακαλώ». Βενιζέλος: «Όχι μαγκιές σε μένα. Αυτά της ΟΝΝΕΔ όχι σε μένα». Μεϊμαράκης: «Το ύφος μου θα προσαρμόζεται στο ύφος του συνομιλητού μου, ιδιαίτερα όταν έχει παχυδερμία».
Λίγο ακόμη να τους αφήνανε και θα κατεβάζανε τα παντελόνια τους, να δούμε επιτέλους τον θησαυρό του μακαρίτη.
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου