Του Θανάσ Καρτερού
Και την ποιότητα της FIFA, και τις πανταχού παρούσες πολυεθνικές, και τα χρυσοφόρα και άκρως αντιδραστικά παρασκήνια του Μουντιάλ τα ξέρουμε. Και τίποτε από αυτά δεν παραγράφεται, όταν εκδηλώνουμε την προτίμηση και τη συμπάθειά μας για απόψε: Μέσι, Ντι Μαρία, Μασεράνο. Αργεντινή και πάσης Ελλάδος. Γιατί βαρεθήκαμε τον τυφλοσούρτη με τον οποίο μας έχουν πάρει τον τελευταίο καιρό τα αφτιά, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζουν 22 και κερδίζει πάντα η Γερμανία.
Ε, άι σιχτίρ. Αργεντινή, γιατί στα μάτια μας αυτοί εκπροσωπούν τους πολίτες δεύτερης κατηγορίας του κόσμου. Τους δανεισμένους και όχι τους δανειστές. Τους διωκόμενους και όχι τους διώκτες. Τα θύματα των funds κι όχι τα funds. Και όσο κι αν λένε, όσοι κι αν λένε, ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει και δεν πρέπει να έχει σχέση με την πολιτική, κανένας δεν τρώει το παραμύθι. Αν το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με την πολιτική, τότε τι δουλειά έχει η Μέρκελ στη Βραζιλία; Και τι δουλειά είχε ο πρόεδρος της Ουρουγουάης στην υποδοχή του τιμωρημένου Σουάρες;
Αργεντινή, γιατί ο Μέσι και η παρέα του μπορεί να μην έχουν γερμανική πειθαρχία αλλά έχουν λατινοαμερικάνικη φαντασία. Προσφέρουν, ακόμα κι αν δεν είναι στη μέρα τους, μια δυο στιγμές τέχνης στους εραστές του αθλήματος. Μια δυο στιγμές που απογειώνουν εκατό φορές περισσότερο από εκατό ώρες ποδοσφαίρου καλοκουρντισμένης μηχανής. Και αναδεικνύουν την αξία όχι μόνο της ομάδας, αλλά και της προσωπικότητας μέσα στην ομάδα. Εκείνης δηλαδή της πινελιάς που δίνει στο ποδόσφαιρο -και σε κάθε εκδήλωση ανθρώπινη- τον χαρακτήρα του ξεχωριστού και του ευφρόσυνου.
Αργεντινή, τέλος, για να μην κερδίσει πάλι η Γερμανία. Για να χάσει η Γερμανία. Λίγο το 'χετε; Η Γερμανία υπεράνω όλων στην Ευρώπη. Η Γερμανία πρωταθλήτρια στην αυστηρότητα κατά των μελαχρινών. Η Γερμανία καβάλα στον νότο των χρεών και των χρεωμένων. Η Γερμανία έβαλε εφτά στη Βραζιλία. Ε, ας βρεθεί η Γερμανία από κάτω, έστω στον τελικό, έστω σ' αυτό το κραγμένο Μουντιάλ, έστω και με ένα γκολ διαφορά. Να γελάσει λίγο το χειλάκι μας - δεν είναι δα κι αμαρτία.
Δεν είμαστε λοιπόν απόψε στη μέση - είμαστε με τον Μέσι. Με μια ευχή: Βάλτο, αγόρι μου!
Από την ΑΥΓΗ
Και την ποιότητα της FIFA, και τις πανταχού παρούσες πολυεθνικές, και τα χρυσοφόρα και άκρως αντιδραστικά παρασκήνια του Μουντιάλ τα ξέρουμε. Και τίποτε από αυτά δεν παραγράφεται, όταν εκδηλώνουμε την προτίμηση και τη συμπάθειά μας για απόψε: Μέσι, Ντι Μαρία, Μασεράνο. Αργεντινή και πάσης Ελλάδος. Γιατί βαρεθήκαμε τον τυφλοσούρτη με τον οποίο μας έχουν πάρει τον τελευταίο καιρό τα αφτιά, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζουν 22 και κερδίζει πάντα η Γερμανία.
Ε, άι σιχτίρ. Αργεντινή, γιατί στα μάτια μας αυτοί εκπροσωπούν τους πολίτες δεύτερης κατηγορίας του κόσμου. Τους δανεισμένους και όχι τους δανειστές. Τους διωκόμενους και όχι τους διώκτες. Τα θύματα των funds κι όχι τα funds. Και όσο κι αν λένε, όσοι κι αν λένε, ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει και δεν πρέπει να έχει σχέση με την πολιτική, κανένας δεν τρώει το παραμύθι. Αν το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με την πολιτική, τότε τι δουλειά έχει η Μέρκελ στη Βραζιλία; Και τι δουλειά είχε ο πρόεδρος της Ουρουγουάης στην υποδοχή του τιμωρημένου Σουάρες;
Αργεντινή, γιατί ο Μέσι και η παρέα του μπορεί να μην έχουν γερμανική πειθαρχία αλλά έχουν λατινοαμερικάνικη φαντασία. Προσφέρουν, ακόμα κι αν δεν είναι στη μέρα τους, μια δυο στιγμές τέχνης στους εραστές του αθλήματος. Μια δυο στιγμές που απογειώνουν εκατό φορές περισσότερο από εκατό ώρες ποδοσφαίρου καλοκουρντισμένης μηχανής. Και αναδεικνύουν την αξία όχι μόνο της ομάδας, αλλά και της προσωπικότητας μέσα στην ομάδα. Εκείνης δηλαδή της πινελιάς που δίνει στο ποδόσφαιρο -και σε κάθε εκδήλωση ανθρώπινη- τον χαρακτήρα του ξεχωριστού και του ευφρόσυνου.
Αργεντινή, τέλος, για να μην κερδίσει πάλι η Γερμανία. Για να χάσει η Γερμανία. Λίγο το 'χετε; Η Γερμανία υπεράνω όλων στην Ευρώπη. Η Γερμανία πρωταθλήτρια στην αυστηρότητα κατά των μελαχρινών. Η Γερμανία καβάλα στον νότο των χρεών και των χρεωμένων. Η Γερμανία έβαλε εφτά στη Βραζιλία. Ε, ας βρεθεί η Γερμανία από κάτω, έστω στον τελικό, έστω σ' αυτό το κραγμένο Μουντιάλ, έστω και με ένα γκολ διαφορά. Να γελάσει λίγο το χειλάκι μας - δεν είναι δα κι αμαρτία.
Δεν είμαστε λοιπόν απόψε στη μέση - είμαστε με τον Μέσι. Με μια ευχή: Βάλτο, αγόρι μου!
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου