Της Ελένης Ζάχαρη
Μπορεί η ΔΕΗ να έχει αποτελέσει για όλους μας ένα μεγάλο βάσανο, ίσως το μεγαλύτερο μαζί με την Εφορία το ζοφερό διάστημα των Μνημονίων και της Κρίσης, κανείς όμως δεν θέλησε ως λύση την ιδιωτικοποίηση της.
Πολύς ο θυμός και για τους συνδικαλιστές, όπως διαμορφώθηκαν στα χρόνια που πέρασαν, κανείς όμως δεν θέλει την κατάργηση των συνδικάτων αλλά, αντίθετα, τα επιθυμεί υγιή και ετοιμοπόλεμα ικανά για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων αλλά και των πολιτών.
Τα πράγματα αυτή τη στιγμή σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής μας έχουν πληγεί και βαδίζουν με ταχύτητα όλο και προς τα πίσω!
Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι ο εργασιακός μεσαίωνας που φαίνεται να έρχεται με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Νόμοι καταργημένοι χρόνια από άλλους ετοιμάζονται να επιστρέψουν αφαιρώντας δικαιώματα στην απεργία, στις κινητοποιήσεις κλπ.
Την ώρα τούτη δεν υπάρχει τομέας που είτε ως εργαζόμενοι είτε ως πολίτες να μην δεχόμαστε τις επιπτώσεις των κρατικών αποφάσεων! Στην ιστορία αυτή που λέγεται ΔΝΤ, Μνημόνια, κλπ βρέθηκε η ευκαιρία να αλλάξουν προς το χειρότερο και όσα ήταν ευνοϊκά για τον πολίτη αλλά δεν υπήρχε αφορμή για το Κράτος να τα αγγίξει!
Επιστρέψαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό σε κατάσταση πολέμου μόνο που τώρα είναι ξεκάθαρος χωρίς υπολανθάνουσες συγκρούσεις. Μπορούμε να σταθούμε απέναντι σ' αυτή την ωμή βία και να τη σταματήσουμε; Αλλιώς είναι βέβαιο πως θα προχωρήσει περισσότερο φτάνοντας σε όποιο άκρο μπορεί. Όταν επιτρέπεις σε κάποιον να σε βασανίζει αυτός δεν θα σταματήσει αλλά θα συνεχίσει ανενόχλητος!!!
Το Κράτος εφαρμόζει μια φασιστική τακτική σε ό,τι αυτονόητα θεωρούσαμε κοινωνικό αγαθό!
Καταλύει την έννοια και υψώνει τείχος ανάμεσα στο κοινωνικό και στο αγαθό! Αυτό σημαίνει, επαγωγικά τουλάχιστον, πως όσα έχουν ως σήμερα χαρακτηριστεί ως τέτοια σχεδόν αυτόματα χάνουν τον επιθετικό προσδιορισμό, τη μόνιμη και σταθερή ιδιότητά τους, και αποφασίζει το Κράτος ανάλογα με τις συναλλαγές του για τι είδους αγαθά μιλάμε. Σε κάθε περίπτωση όχι κοινωνικά!!! Μέρος κι αυτό του πολέμου που έχει εξαπολύσει το Κράτος εναντίον των πολιτών.....
Πότε θα αμυνθούμε χωρίς να υποχωρούμε;;;
Μπορεί η ΔΕΗ να έχει αποτελέσει για όλους μας ένα μεγάλο βάσανο, ίσως το μεγαλύτερο μαζί με την Εφορία το ζοφερό διάστημα των Μνημονίων και της Κρίσης, κανείς όμως δεν θέλησε ως λύση την ιδιωτικοποίηση της.
Πολύς ο θυμός και για τους συνδικαλιστές, όπως διαμορφώθηκαν στα χρόνια που πέρασαν, κανείς όμως δεν θέλει την κατάργηση των συνδικάτων αλλά, αντίθετα, τα επιθυμεί υγιή και ετοιμοπόλεμα ικανά για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων αλλά και των πολιτών.
Τα πράγματα αυτή τη στιγμή σχεδόν σε όλους τους τομείς της ζωής μας έχουν πληγεί και βαδίζουν με ταχύτητα όλο και προς τα πίσω!
Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι ο εργασιακός μεσαίωνας που φαίνεται να έρχεται με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Νόμοι καταργημένοι χρόνια από άλλους ετοιμάζονται να επιστρέψουν αφαιρώντας δικαιώματα στην απεργία, στις κινητοποιήσεις κλπ.
Την ώρα τούτη δεν υπάρχει τομέας που είτε ως εργαζόμενοι είτε ως πολίτες να μην δεχόμαστε τις επιπτώσεις των κρατικών αποφάσεων! Στην ιστορία αυτή που λέγεται ΔΝΤ, Μνημόνια, κλπ βρέθηκε η ευκαιρία να αλλάξουν προς το χειρότερο και όσα ήταν ευνοϊκά για τον πολίτη αλλά δεν υπήρχε αφορμή για το Κράτος να τα αγγίξει!
Επιστρέψαμε εδώ και πάρα πολύ καιρό σε κατάσταση πολέμου μόνο που τώρα είναι ξεκάθαρος χωρίς υπολανθάνουσες συγκρούσεις. Μπορούμε να σταθούμε απέναντι σ' αυτή την ωμή βία και να τη σταματήσουμε; Αλλιώς είναι βέβαιο πως θα προχωρήσει περισσότερο φτάνοντας σε όποιο άκρο μπορεί. Όταν επιτρέπεις σε κάποιον να σε βασανίζει αυτός δεν θα σταματήσει αλλά θα συνεχίσει ανενόχλητος!!!
Το Κράτος εφαρμόζει μια φασιστική τακτική σε ό,τι αυτονόητα θεωρούσαμε κοινωνικό αγαθό!
Καταλύει την έννοια και υψώνει τείχος ανάμεσα στο κοινωνικό και στο αγαθό! Αυτό σημαίνει, επαγωγικά τουλάχιστον, πως όσα έχουν ως σήμερα χαρακτηριστεί ως τέτοια σχεδόν αυτόματα χάνουν τον επιθετικό προσδιορισμό, τη μόνιμη και σταθερή ιδιότητά τους, και αποφασίζει το Κράτος ανάλογα με τις συναλλαγές του για τι είδους αγαθά μιλάμε. Σε κάθε περίπτωση όχι κοινωνικά!!! Μέρος κι αυτό του πολέμου που έχει εξαπολύσει το Κράτος εναντίον των πολιτών.....
Πότε θα αμυνθούμε χωρίς να υποχωρούμε;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου