Της Παναγιώτας Μπλέτα
Και ενώ η συντριβή όλου του κόσμου είναι μεγάλη, για την αιματοχυσία που συντελείται στην λωρίδα της Γάζας, οι Ηνωμένες Πολιτείες επεμβαίνουν στρατιωτικά στο Ιράκ, για πρώτη φορά μετά το 2011 και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, με στοχευμένες αεροπορικές επιδρομές κατά των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους, με στόχο την πρόληψη πιθανής «γενοκτονίας μειονοτήτων», αλλά και την απόφαση της ιρακινής κυβέρνησης να παραδώσει πυρομαχικά στο Ερμπίλ, πρωτεύουσα της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Πενταγώνου, δύο βομβαρδιστικά έπληξαν χθες το μεσημέρι κινητή μονάδα πυροβολικού του Ισλαμικού Κράτους, που έβαλλε κατά των κουρδικών δυνάμεων στο Ερμπίλ, ενώ λίγες ώρες αργότερα, έπληξαν στρατιωτική φάλαγγα «τρομοκρατών» και θέσεις όλμων κοντά στην περιοχή.
Το καμουφλαρισμένο σχέδιο διείσδυσης στα εσωτερικά της χώρας, προέβλεπε επίσης ανθρωπιστική βοήθεια, με ρίψεις τροφίμων από τρία μεταγωγικά αεροσκάφη, συνοδευόμενα από δύο καταδιωκτικά F/A-18και νερού στην ορεινή ζώνη, όπου έχουν καταφύγει χιλιάδες Ιρακινοί καταδιωγμένοι από την προέλαση των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους στο βόρειο Ιράκ.
Έτσι επιβεβαιώνεται και η πληροφορία, που είχε δοθεί σε προηγούμενο άρθρο (25 Ιουνίου – ΣΥΡΙΑ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΙΡΑΚ, Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗΣ) και είχε αμφισβητηθεί τότε από την Ιρακινή Κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νούρι Αλ- Μαλίκι, καθώς και από την Αμερικανική Κυβέρνηση, ότι είχε γίνει επίσημη πρόσκληση από την Ιρακινή Κυβέρνηση για την διαμεσολάβηση των ΗΠΑ, έτσι ώστε να είναι κατοχυρωμένη νομικά η Κυβέρνηση των ΗΠΑ για τα στρατιωτικά πλήγματα.
Όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς, το σχέδιο της εκ νέου επέμβασης στο Ιράκ, υποστηρίχθηκε από καλοδουλεμένες επικοινωνιακές στρατηγικές, που στόχο είχαν να αποπροσανατολίσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη, και να αποκρύψουν τους πραγματικούς στόχους αυτής της επέμβασης.
Η 11η Σεπτέμβρη άνοιξε τεχνιέντως τον δρόμο, σε οτιδήποτε είχε αντιδυτικό προσανατολισμό να βαφτίζεται «τρομοκρατία», και έτσι οι ΗΠΑ να επεμβαίνουν στρατιωτικά, με τις ευλογίες του υπόλοιπου κόσμου, σε χώρες όπως το Ιράκ, με στόχο ένα απόλυτα δυτικόφιλο πολιτικό σκηνικό στην περιοχή, το οποίο πρώτιστα δεν θα απειλεί την ασφάλεια του Ισραήλ.
Το πετρέλαιο σε δεύτερη φάση, έρχεται να κατοχυρώσει όχι μόνο τις πετρελαικές ανάγκες των ΗΠΑ, αλλά και κυρίαρχων χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, για αυτό και οι χλιαρές αντιδράσεις και των δύο χωρών σε αυτά που συντελούνται γενικότερα στην Μέση Ανατολή, καθώς και η κάθετη στάση της Γαλλικής Κυβέρνησης είτε συντηρητικής είτε σοσιαλιστικής να συμμετέχει με στρατεύματα στο Ιράκ αν χρειαστεί, προκειμένου υποτίθεται, να αποκατασταθεί η ισορροπία στην περιοχή, την ίδια στιγμή που απαγορεύει τις διαδηλώσεις για τις σφαγές των Παλαιστινίων…
Στα πλαίσια λοιπόν καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει για τους εαυτούς τους και τους Ευρωπαίους «συντρόφους» τους, που προτιμούν να μένουν στο παρασκήνιο, εδώ και χρόνια, το σχέδιο «εκδημοκρατισμού δια της βίας» όλων των Αραβικών χωρών. Έτσι τέθηκε και ο πρώτος στόχος, η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, ο οποίος αποτελούσε δικό τους δημιούργημα, όπως και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Στα σχέδια των ΗΠΑ ήταν, εδώ και αρκετά χρόνια, η δημιουργία ενός απόλυτα ελεγχόμενου ομοσπονδιακού κράτους στο Ιράκ, βασισμένου στις 3 «φυλές» του: Σουνίτες, Σιίτες και Κούρδοι (20% του πληθυσμού). Για τους Κούρδους προβλεπόταν ένα αυτόνομο κρατίδιο στο βόρειο τμήμα της χώρας, στα πλαίσια του ομοσπονδιακού κράτους, γνωστό σήμερα και ως το ημιεπίσημο κράτος του Κουρδιστάν. Και τα κατάφεραν …
Σήμερα μπαίνουν πάλι στην διαδικασία του διαίρει και βασίλευε, σε αυτά που οι ίδιοι δημιούργησαν, προκειμένου να κατοχυρώσουν την απόλυτη κυριαρχία τους στην περιοχή.
Η βολική δε διένεξη Ισραήλ-Παλαιστινίων, ευνοεί στην υλοποίηση όλων των γεωπολιτικών και οικονομικών στόχων των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους, καθώς και την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπό το καθεστώς των ανίερων συμμαχιών ενόψει συμφερόντων, όπως ακριβώς είχε συμβεί με την εισβολή των ΗΠΑ στην Γιουγκοσλαβία και την ταυτόχρονη επέμβαση των Ρώσων στη Τσετσενία και «δεν άνοιξε πολιτική μύτη», μόνο οι λαοί αιματοκυλίσθηκαν …
Παράλληλα, ο ΟΗΕ αναζητεί τρόπους για το άνοιγμα ανθρωπιστικού διαδρόμου για την απομάκρυνση των πολιτών που απειλούνται από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, ενώ η Γαλλία δηλώνει έτοιμη να συμμετάσχει στην ανθρωπιστική αρωγή των πληθυσμών που απειλούνται από τις ωμότητες του Ισλαμικού Κράτους.
Και εγώ αναρωτιέμαι για την «επιλεκτική» ανθρωπιστική ευαισθησία που εκφράζουν όλοι αυτοί, την στιγμή που στην Παλαιστίνη σκοτώνονται χιλιάδες άμαχοι, απειλείται ένας ολόκληρος λαός με γενοκτονία και αυτοί απλά τυρβάζουν αδιάφορα… ενώ θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει στις ίδιες «βομβαρδιστικές παρεμβατικές προσπάθειες» στο Ισραήλ όπως και στο Ιράκ, προκειμένου να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην περιοχή. Τότε ίσως θα μπορούσα να δεχτώ τους σκοπούς που ευαγγελίζονται…αλλιώς θα μου γυρνάνε τα άντερα, βλέποντας τον κόσμο να τους ανέχεται…
Απο το New-Deal
Και ενώ η συντριβή όλου του κόσμου είναι μεγάλη, για την αιματοχυσία που συντελείται στην λωρίδα της Γάζας, οι Ηνωμένες Πολιτείες επεμβαίνουν στρατιωτικά στο Ιράκ, για πρώτη φορά μετά το 2011 και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, με στοχευμένες αεροπορικές επιδρομές κατά των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους, με στόχο την πρόληψη πιθανής «γενοκτονίας μειονοτήτων», αλλά και την απόφαση της ιρακινής κυβέρνησης να παραδώσει πυρομαχικά στο Ερμπίλ, πρωτεύουσα της ημιαυτόνομης κουρδικής περιοχής.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Πενταγώνου, δύο βομβαρδιστικά έπληξαν χθες το μεσημέρι κινητή μονάδα πυροβολικού του Ισλαμικού Κράτους, που έβαλλε κατά των κουρδικών δυνάμεων στο Ερμπίλ, ενώ λίγες ώρες αργότερα, έπληξαν στρατιωτική φάλαγγα «τρομοκρατών» και θέσεις όλμων κοντά στην περιοχή.
Το καμουφλαρισμένο σχέδιο διείσδυσης στα εσωτερικά της χώρας, προέβλεπε επίσης ανθρωπιστική βοήθεια, με ρίψεις τροφίμων από τρία μεταγωγικά αεροσκάφη, συνοδευόμενα από δύο καταδιωκτικά F/A-18και νερού στην ορεινή ζώνη, όπου έχουν καταφύγει χιλιάδες Ιρακινοί καταδιωγμένοι από την προέλαση των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους στο βόρειο Ιράκ.
Έτσι επιβεβαιώνεται και η πληροφορία, που είχε δοθεί σε προηγούμενο άρθρο (25 Ιουνίου – ΣΥΡΙΑ, ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΙΡΑΚ, Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗΣ) και είχε αμφισβητηθεί τότε από την Ιρακινή Κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νούρι Αλ- Μαλίκι, καθώς και από την Αμερικανική Κυβέρνηση, ότι είχε γίνει επίσημη πρόσκληση από την Ιρακινή Κυβέρνηση για την διαμεσολάβηση των ΗΠΑ, έτσι ώστε να είναι κατοχυρωμένη νομικά η Κυβέρνηση των ΗΠΑ για τα στρατιωτικά πλήγματα.
Όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς, το σχέδιο της εκ νέου επέμβασης στο Ιράκ, υποστηρίχθηκε από καλοδουλεμένες επικοινωνιακές στρατηγικές, που στόχο είχαν να αποπροσανατολίσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη, και να αποκρύψουν τους πραγματικούς στόχους αυτής της επέμβασης.
Η 11η Σεπτέμβρη άνοιξε τεχνιέντως τον δρόμο, σε οτιδήποτε είχε αντιδυτικό προσανατολισμό να βαφτίζεται «τρομοκρατία», και έτσι οι ΗΠΑ να επεμβαίνουν στρατιωτικά, με τις ευλογίες του υπόλοιπου κόσμου, σε χώρες όπως το Ιράκ, με στόχο ένα απόλυτα δυτικόφιλο πολιτικό σκηνικό στην περιοχή, το οποίο πρώτιστα δεν θα απειλεί την ασφάλεια του Ισραήλ.
Το πετρέλαιο σε δεύτερη φάση, έρχεται να κατοχυρώσει όχι μόνο τις πετρελαικές ανάγκες των ΗΠΑ, αλλά και κυρίαρχων χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, για αυτό και οι χλιαρές αντιδράσεις και των δύο χωρών σε αυτά που συντελούνται γενικότερα στην Μέση Ανατολή, καθώς και η κάθετη στάση της Γαλλικής Κυβέρνησης είτε συντηρητικής είτε σοσιαλιστικής να συμμετέχει με στρατεύματα στο Ιράκ αν χρειαστεί, προκειμένου υποτίθεται, να αποκατασταθεί η ισορροπία στην περιοχή, την ίδια στιγμή που απαγορεύει τις διαδηλώσεις για τις σφαγές των Παλαιστινίων…
Στα πλαίσια λοιπόν καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει για τους εαυτούς τους και τους Ευρωπαίους «συντρόφους» τους, που προτιμούν να μένουν στο παρασκήνιο, εδώ και χρόνια, το σχέδιο «εκδημοκρατισμού δια της βίας» όλων των Αραβικών χωρών. Έτσι τέθηκε και ο πρώτος στόχος, η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, ο οποίος αποτελούσε δικό τους δημιούργημα, όπως και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Στα σχέδια των ΗΠΑ ήταν, εδώ και αρκετά χρόνια, η δημιουργία ενός απόλυτα ελεγχόμενου ομοσπονδιακού κράτους στο Ιράκ, βασισμένου στις 3 «φυλές» του: Σουνίτες, Σιίτες και Κούρδοι (20% του πληθυσμού). Για τους Κούρδους προβλεπόταν ένα αυτόνομο κρατίδιο στο βόρειο τμήμα της χώρας, στα πλαίσια του ομοσπονδιακού κράτους, γνωστό σήμερα και ως το ημιεπίσημο κράτος του Κουρδιστάν. Και τα κατάφεραν …
Σήμερα μπαίνουν πάλι στην διαδικασία του διαίρει και βασίλευε, σε αυτά που οι ίδιοι δημιούργησαν, προκειμένου να κατοχυρώσουν την απόλυτη κυριαρχία τους στην περιοχή.
Η βολική δε διένεξη Ισραήλ-Παλαιστινίων, ευνοεί στην υλοποίηση όλων των γεωπολιτικών και οικονομικών στόχων των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων τους, καθώς και την επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπό το καθεστώς των ανίερων συμμαχιών ενόψει συμφερόντων, όπως ακριβώς είχε συμβεί με την εισβολή των ΗΠΑ στην Γιουγκοσλαβία και την ταυτόχρονη επέμβαση των Ρώσων στη Τσετσενία και «δεν άνοιξε πολιτική μύτη», μόνο οι λαοί αιματοκυλίσθηκαν …
Παράλληλα, ο ΟΗΕ αναζητεί τρόπους για το άνοιγμα ανθρωπιστικού διαδρόμου για την απομάκρυνση των πολιτών που απειλούνται από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, ενώ η Γαλλία δηλώνει έτοιμη να συμμετάσχει στην ανθρωπιστική αρωγή των πληθυσμών που απειλούνται από τις ωμότητες του Ισλαμικού Κράτους.
Και εγώ αναρωτιέμαι για την «επιλεκτική» ανθρωπιστική ευαισθησία που εκφράζουν όλοι αυτοί, την στιγμή που στην Παλαιστίνη σκοτώνονται χιλιάδες άμαχοι, απειλείται ένας ολόκληρος λαός με γενοκτονία και αυτοί απλά τυρβάζουν αδιάφορα… ενώ θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει στις ίδιες «βομβαρδιστικές παρεμβατικές προσπάθειες» στο Ισραήλ όπως και στο Ιράκ, προκειμένου να αποκαταστήσουν την ισορροπία στην περιοχή. Τότε ίσως θα μπορούσα να δεχτώ τους σκοπούς που ευαγγελίζονται…αλλιώς θα μου γυρνάνε τα άντερα, βλέποντας τον κόσμο να τους ανέχεται…
Απο το New-Deal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου