ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία (φύλλο 227)

Αηδονης

• Νάτος, πάλι, ο Γιώργος Παπανδρέου. Θέλει απύθμενο θράσος να επανεμφανίζεται σαν υποψήφιος σωτήρας της χώρας ο mr ΔΝΤ. Και, μάλιστα, με κορώνες ενάντια στη Δεξιά και την ξενική εξάρτηση!

•  Στο μεταξύ, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα και για τις επόμενες κινήσεις Καραμανλή. Για το αν θα είναι ή δεν θα είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής με τη Ν.Δ., αν θα είναι προτεινόμενος Πρόεδρος Δημοκρατίας (με ευρύτατες συναινέσεις) από μια επόμενη Βουλή κ.λπ.

• Βέβαια, οι κινήσεις Καραμανλή έχουν πιο αργό τέμπο. Γνώρισμα της οικογένειας από παλιά… Ο θείος περίμενε «σιωπηλά» από το 1963 μέχρι το 1974 για να γίνει δεύτερη φορά πρωθυπουργος και από το 1985 μέχρι το 1990 για να γίνει δεύτερη φορά Πρόεδρος.

• Αν υποψιαστώ, πάντως, ότι θα ξαναέχουμε δίδυμο Παπανδρέου-Καραμανλή να πρωταγωνιστεί στην πολιτική ζωή για πολλοστή φορά από το 1955, θα σκεφτώ σοβαρά τη λύση της μετανάστευσης…

• Δεν είχαμε, όμως, μόνο Παπανδρέου στη γιορτή για τα 40 του ΠΑΣΟΚ στο Ζάππειο. Επανεμφανίστηκαν και οι Παπακωνσταντίνου, Τσουκάτος, γνωστοί από τις λίστες Λαγκάρντ και Ζίμενς. Σοσιαλιστές, σοσια-ληστές, σοσια-λίστες, οι παραλλαγές της λέξης είναι πολλές… Βρε ουστ! (για να θυμηθούμε τις ξεχασμένες «πλατείες»).

• Θα πει κανείς «τι σχέση έχουν αυτά με τη στήλη σας που, κυρίως, ασχολείται με τα του ΣΥΡΙΖΑ». Αν έχουν λέει! Όπως ειπώθηκε και σε μια προηγούμενη Κ.Ε. του κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει κυβέρνηση με αντιμνημονιακές δυνάμεις και δυνάμεις που θα προκύψουν από τη διάλυση αυτού του πολιτικού συστήματος. Όσο αυτό το σύστημα παραμένει και μεταμορφώνεται, θα προσφέρονται λύσεις και συμμαχίες μέσα στο στενό πλαίσιό του και με τα ρετάλια του και πολλά έχουν να δουν τα μάτια μας.

• Στο μεταξύ, το «120» σήμαινε σίγουρα ΔΗΜΑΡ, η οποία προς το παρόν περιμένει τι θα γίνει με το Φώτη, ο οποίος γράφει νέα λαμπρά επεισόδια στη στάση αρχών της υπεύθυνης ανανεωτικής Αριστεράς… «Δεν μου έχει γίνει καμιά επίσημη πρόταση» παραπονιέται ο κυρ Φώτης. Κάτι σαν το γνωστό σπαραξικάρδιο «δεν με παίρνει ο Δούρος στο τηλέφωνο» του Αλέφαντου…

• Ευτυχώς ο Θ. Δρίτσας μας θύμισε στη Βουλή τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ΝΑΤΟ. Σε θετική κατεύθυνση και η ανακοίνωση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για το ίδιο θέμα. Μπορεί να μην είναι το πρώτο μέτρο μιας αριστερής κυβέρνησης να πει Έξω από το ΝΑΤΟ, αλλά δεν μπορεί να είναι και δόγμα της Αριστεράς το «ανήκομεν εις την Δύσιν»! Χρειάζεται πορεία σύγκρουσης με τους πολεμοχαρείς οργανισμούς. Βέβαια, αυτό έχει να κάνει και με τι κίνημα θα υπάρχει στη χώρα, κάτι που συχνά ξεχνιέται. Αλλά και το κίνημα δεν μπορούμε να το περιμένουμε σαν μάννα εξ ουρανού, χρειάζονται στόχοι και πολιτικές για την ανάταξή του.

• Διαβάσαμε άρθρο του Αδάμου Ζαχαριάδη στην εφημερίδα Εποχή που απαντάει στη δήλωση των 62 του ΣΥΡΙΖΑ για το Κυπριακό. Ας μη σχολιάσουμε την αμετροεπή στάση να τσουβαλιάζονται μια σειρά πολιτικές δυνάμεις του νησιού με την κυπριακή «Χρυσή Αυγή» (ΕΛΑΜ) και στη συνέχεια όλες μαζί να ταυτίζονται με τους συντρόφους που υπέγραψαν το συγκεκριμένο κείμενο. Αυτό ξεπερνά κάποια όρια.

• Κατά τα άλλα, ο σύντροφος δεν κατάλαβε μάλλον τι εννοεί το κείμενο όταν μιλάει για συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Νότου και την αντιμετωπίζει μάλλον σαν διάθεση… αμφισβήτησης της κυπριακής ανεξαρτησίας. Ακόμα, η βιασύνη των ΗΠΑ να «λύσουν» το ζήτημα αντιμετωπίζεται μάλλον σαν ευκαιρία! Ας ξαναγίνει μια προσπάθεια για σοβαρότερη κριτική.

Από τον Δρόμο της Αριστεράς