Του Γιώργου Κυρίτση
Από την ΑΥΓΗ
Θα μπορούσε κανείς να πάρει την ομιλία Τσίπρα με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ και να την κάνει πενηνταράκια. Να δει τα ποσά με ακρίβεια δεύτερου δεκαδικού, την προέλευσή τους, την κλιμάκωση των δράσεων, τους δικαιούχους, τα άνω και τα κάτω όρια, να τη δει κοντολογίς ως προγραμματικές δηλώσεις μιας νέας κυβέρνησης ή ως πρόπλασμα ενός προϋπολογισμού.
Αν όμως πρέπει να σταθμίσει κανείς πολιτικά και ιδεολογικά την τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις - κατευθυντήριες αρχές που εξέπεμψε ο Αλ. Τσίπρας από τη Θεσσαλονίκη:
Πρώτον, το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αντιμετωπίσει την ίδια την κρίση, αντιμετωπίζοντας την ανθρωπιστική κρίση. Όλα τα μέτρα που εξήγγειλε και αφορούν την ανακούφιση και ενίσχυση των κατώτερων εισοδημάτων και των λαϊκών τάξεων αποτελούν ταυτόχρονα τον οδικό χάρτη της εξόδου από την κρίση, καθώς τονώνουν την εσωτερική ζήτηση. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, η οποία υπόσχεται -αυτό σημαίνουν τα πρωτογενή πλεονάσματα- να αφαιρεί κάθε χρόνο από την οικονομία τόσα πάνω - κάτω χρήματα, γύρω στα 10 δισ., και να τα δίνει στους δανειστές, η πρόταση Τσίπρα προσθέτει στην οικονομία, αντί να αφαιρεί αυτά τα χρήματα. Και μάλιστα, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, που όλες οι δράσεις τις οποίες προωθεί περνούν μέσα από τις τράπεζες ή από "ημέτερους", με αποτέλεσμα ελάχιστα χρήματα να φτάνουν στους δικαιούχους, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει "ζεστό" χρήμα σε αυτούς που το έχουν περισσότερη ανάγκη. Επίσης, μιλάει για πραγματικά ποσά, που μπορούν να βρεθούν, και όχι για παράλογους ρυθμούς ανάπτυξης του 4 και του 5%, κάθε χρόνο, στο διηνεκές, όπως είναι η υπόθεση εργασίας της κυβέρνησης. Μια υπόθεση εργασίας κομμένη και ραμμένη στη γερμανική συνταγή της λιτότητας και της μη αναδιάρθρωσης του χρέους.
H αντίληψη που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και ιδεολογικό - αξιακό πρόσημο: Στη θέση της δεξιάς αφήγησης που θέλει τα αφεντικά, τους επενδυτές, να μοιράζουν πλούτο ως θέσεις εργασίας, ο Τσίπρας υπενθυμίζει ότι είναι η δουλειά των εργαζόμενων που παράγει τον πλούτο και όχι τα αφεντικά που τον διανέμουν ως ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη, η πρόσληψη του δικαιώματος στην εργασία ως ευεργετήματος που παρέχουν τα αφεντικά στους φρόνιμους, αποτελεί τον ηθικό πυρήνα της αντίληψης της Δεξιάς, η αντιστροφή αυτής της πολικότητας είναι εκ των ων ουκ άνευ για την Αριστερά.
Το δεύτερο ιδιαίτερο στοιχείο της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη είναι η προσέγγιση της φοροδιαφυγής, όχι μόνο διά της γενικής επικλήσεως ότι θα συλληφθεί, αλλά η πολιτική περιγραφή της: Η σημερινή κυβέρνηση είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος των φοροφυγάδων και γι' αυτό, όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να πατάξει τη φοροδιαφυγή, αλλά είναι η αποστολή της να την προστατεύσει. Η δήλωση Λαγκάρντ στους Financial Times, ότι απειλήθηκε η ζωή της όταν μίλησε για τους φοροφυγάδες στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την παρουσία του στενότερου συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά, κ. Κ. Παπασταύρου, στη λίστα Λαγκάρντ και το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ηγείτο, πρακτικά, του κυβερνητικού κλιμακίου που εστάλη στο Παρίσι να διαπραγματευτεί, αποτελεί μια αδρή εικονογράφηση του λαοκόντιου συμπλέγματος συστημικά κόμματα -διαπλοκή- φοροδιαφυγή στην Ελλάδα.
Ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι η ομιλία του δεν περιέχει αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελε, αλλά αυτά τα οποία μπορεί να εγγυηθεί στις συγκεκριμένες συνθήκες. Πριν δυο χρόνια, η κατάσταση επέτρεπε περισσότερα, σε δύο χρόνια από τώρα, αν παραμείνει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., οι δυνατότητες θα είναι ακόμη λιγότερες. Γι' αυτό ακριβώς, έχει σημασία να διακοπεί η πορεία της καταστροφής και να αναλάβει τα ηνία μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα έρθει σε πολιτική και οικονομική σύγκρουση με το λουμπεναριό που λέγεται άρχουσα τάξη και πολιτική της εκπροσώπηση και να δώσει μια νέα ελπίδα στις λαϊκές τάξεις και μια νέα προοπτική για τη χώρα.
Αν όμως πρέπει να σταθμίσει κανείς πολιτικά και ιδεολογικά την τοποθέτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δύο είναι οι βασικές διαπιστώσεις - κατευθυντήριες αρχές που εξέπεμψε ο Αλ. Τσίπρας από τη Θεσσαλονίκη:
Πρώτον, το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αντιμετωπίσει την ίδια την κρίση, αντιμετωπίζοντας την ανθρωπιστική κρίση. Όλα τα μέτρα που εξήγγειλε και αφορούν την ανακούφιση και ενίσχυση των κατώτερων εισοδημάτων και των λαϊκών τάξεων αποτελούν ταυτόχρονα τον οδικό χάρτη της εξόδου από την κρίση, καθώς τονώνουν την εσωτερική ζήτηση. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, η οποία υπόσχεται -αυτό σημαίνουν τα πρωτογενή πλεονάσματα- να αφαιρεί κάθε χρόνο από την οικονομία τόσα πάνω - κάτω χρήματα, γύρω στα 10 δισ., και να τα δίνει στους δανειστές, η πρόταση Τσίπρα προσθέτει στην οικονομία, αντί να αφαιρεί αυτά τα χρήματα. Και μάλιστα, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, που όλες οι δράσεις τις οποίες προωθεί περνούν μέσα από τις τράπεζες ή από "ημέτερους", με αποτέλεσμα ελάχιστα χρήματα να φτάνουν στους δικαιούχους, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει "ζεστό" χρήμα σε αυτούς που το έχουν περισσότερη ανάγκη. Επίσης, μιλάει για πραγματικά ποσά, που μπορούν να βρεθούν, και όχι για παράλογους ρυθμούς ανάπτυξης του 4 και του 5%, κάθε χρόνο, στο διηνεκές, όπως είναι η υπόθεση εργασίας της κυβέρνησης. Μια υπόθεση εργασίας κομμένη και ραμμένη στη γερμανική συνταγή της λιτότητας και της μη αναδιάρθρωσης του χρέους.
H αντίληψη που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και ιδεολογικό - αξιακό πρόσημο: Στη θέση της δεξιάς αφήγησης που θέλει τα αφεντικά, τους επενδυτές, να μοιράζουν πλούτο ως θέσεις εργασίας, ο Τσίπρας υπενθυμίζει ότι είναι η δουλειά των εργαζόμενων που παράγει τον πλούτο και όχι τα αφεντικά που τον διανέμουν ως ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη, η πρόσληψη του δικαιώματος στην εργασία ως ευεργετήματος που παρέχουν τα αφεντικά στους φρόνιμους, αποτελεί τον ηθικό πυρήνα της αντίληψης της Δεξιάς, η αντιστροφή αυτής της πολικότητας είναι εκ των ων ουκ άνευ για την Αριστερά.
Το δεύτερο ιδιαίτερο στοιχείο της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη είναι η προσέγγιση της φοροδιαφυγής, όχι μόνο διά της γενικής επικλήσεως ότι θα συλληφθεί, αλλά η πολιτική περιγραφή της: Η σημερινή κυβέρνηση είναι ο πολιτικός εκπρόσωπος των φοροφυγάδων και γι' αυτό, όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να πατάξει τη φοροδιαφυγή, αλλά είναι η αποστολή της να την προστατεύσει. Η δήλωση Λαγκάρντ στους Financial Times, ότι απειλήθηκε η ζωή της όταν μίλησε για τους φοροφυγάδες στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την παρουσία του στενότερου συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά, κ. Κ. Παπασταύρου, στη λίστα Λαγκάρντ και το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ηγείτο, πρακτικά, του κυβερνητικού κλιμακίου που εστάλη στο Παρίσι να διαπραγματευτεί, αποτελεί μια αδρή εικονογράφηση του λαοκόντιου συμπλέγματος συστημικά κόμματα -διαπλοκή- φοροδιαφυγή στην Ελλάδα.
Ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι η ομιλία του δεν περιέχει αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελε, αλλά αυτά τα οποία μπορεί να εγγυηθεί στις συγκεκριμένες συνθήκες. Πριν δυο χρόνια, η κατάσταση επέτρεπε περισσότερα, σε δύο χρόνια από τώρα, αν παραμείνει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., οι δυνατότητες θα είναι ακόμη λιγότερες. Γι' αυτό ακριβώς, έχει σημασία να διακοπεί η πορεία της καταστροφής και να αναλάβει τα ηνία μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα έρθει σε πολιτική και οικονομική σύγκρουση με το λουμπεναριό που λέγεται άρχουσα τάξη και πολιτική της εκπροσώπηση και να δώσει μια νέα ελπίδα στις λαϊκές τάξεις και μια νέα προοπτική για τη χώρα.
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου