Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

ΚΥΠΡΟΣ – Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΑΘΡΑΚΩΝ

Της Παναγιώτας Μπλέτα

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ NOBELIS.GR ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2014 ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ...


Δέκα χρόνια μετά την αποτυχία του σχεδίου Ανάν, η Δύση αποφάσισε ότι έπρεπε να επανέλθει με δριμύτερες πιέσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία, προκειμένου να εκμεταλλευτεί ολοσχερώς τον γεωθαλάσσιο πλούτο της, καθώς και να ανασυγκολλήσει γεωπολιτικά τον άξονα Τουρκίας – Ισραήλ.

Εκβιασμοί και απειλές, που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αποσκοπούν να καταστήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία όμηρο μιας άθλιας πολιτικής εκμετάλλευσης των υδρογοναθράκων της.

Οι εκτελεστικοί τρομοκράτες της Δύσης (βλέπε Νταβούτογλου) πλειοδοτούν στην χάραξη στρατηγικής διχοτόμησης της ήδη διχοτομημένης Κύπρου… εάν δεν υποκύψει στις πιέσεις παραχώρησης του γεωθαλάσσιου πλούτου της.

Και επειδή οι εκτελεστηκάριοι του όποιου εγκλήματος έχουν πάντα οικονομικό έπαθλο τη μίζα, η μίζα της Τουρκίας που παίζει αυτό τον ρόλο στην προκειμένη περίπτωση, είναι η διέλευση των αγωγών φυσικού αερίου μέσα από αυτήν.

Το φυσικό αέριο είναι μίγμα υδρογονανθράκων σε αέρια κατάσταση, πολύ καθαρό, χωρίς προσμείξεις και θειούχα συστατικά γι’ αυτό και αποτελεί το φιλικότερο συμβατικό καύσιμο στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Είναι μια φυσική μορφή ενέργειας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία και όπως κάνει τέλεια καύση έτσι μπορεί να γίνει και τέλεια εμπορεύσιμο!

Η πλάνη με το νέο πλαίσιο λύσης, των Αναστασιάδη –Έρογλου, αποδυναμώνει την Κυπριακή Δημοκρατία εφόσον δεν γίνεται καμία αναφορά σε εισβολή, κατοχή, ούτε καν στις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ασφαλείας και του ΟΗΕ, ενώ το ψευδοκράτος αποκτά την ίδια διεθνή υπόσταση με την ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία…

Διπλός ο στόχος :


-η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων

-και ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή

Για τους ίδιους λόγους αποσχίστηκε στο παρελθόν η Κύπρος από την Ελλάδα και διχοτομήθηκε.

Για τους ίδιους λόγους φτωχοποιήθηκε ο λαός και των δύο χωρών…


Τα διεθνή κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας δημιουργούν έναν πόλεμο εμφύλιο, τοπικό ή περιφερειακό, διαβρώνουν όλες τις δομές των κρατών, μυούν κυβερνόντες και πολίτες στο δανεισμό και έτσι μοιραία φτωχοποιούν τα κράτη που στέκονται εμπόδιο στην κυριαρχία όχι πια την εδαφική αλλά την κυριαρχία του κεφαλαίου, την κυριαρχία του καπιταλισμού. Η εξέλιξη του όρου «Πόλεμος» σε «Διαπραγματευτική Ειρήνη» δεν αλλάζει την ουσία των συνεπειών του, η μόνη διαφορά είναι ότι πραγματοποιείται πια με όρους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου