Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

Του Κοσμά Ηλιάδη

Μάταια ψάχνεις για να βρεις
Το φως των ηττημένων
Λουλούδια στον παράδεισο
Ψαλμούς εν μέση ερήμω.

Πορευόμαστε πλήρης ημερών
Εν απουσία διατελούντες.
Μήνυσε και στο Διάκο
Να παρατήσει το ντουφέκι.
Ο αγώνας τέλειωσε
Πουλήθηκε σε καλή τιμή
Αντί πινακίου φακής.

Τώρα στην Άγια Τράπεζα
Στο Μέγα Μοναστήρι
Κλέφτες φυτεύουνε χασίς
Και σκάβουνε γι’ αρχαία.
Τώρα τα’ ατίθασα άλογα
Τα σφράγισαν σε βάζα γυάλινα.
Οι ζαβολιές του φλοίσβου
Άχρηστες κι’ αυτές
Ξεπλένουν με ασήμι
Μαύρο τα βότσαλα
Τις άδειες μέρες του ασβέστη.

Ζήσε σε εγρήγορση
Και ξέρε το
Δε χρωστάς
Σε κλέφτες και αγύρτες
Παρά κλεψιά και αγυρτεία.

Έξελθε από τη βασιλεία σου
Ανεμίζοντας το φραγγέλιο
Με τους τριχωτούς οδόντες
Στους σταυρωτές σου
Κι ίσως να αλλάξεις κάτι.

Σπάσε την ευτελή φενάκη
Των πραγμάτων
Έσο παρών
Εν δράσει.