Του Στέφανου Πρίντσιου
«Τον αντίπαλό μας, τον εχθρό μας, δεν τον πολεμάμε με τα όπλα που αυτός επιθυμεί!»
Μακάρι χίλιες φορές να διαψευστώ, αλλά μερικά πράγματα επιβάλλεται να δημοσιοποιηθούν, όχι μόνο για να μη αισθανόμαστε κατόπιν εορτής κεραυνοβολημένοι, κάνοντας τον ανήξερο αλλά το κυριότερο μήπως προϊδεασμένοι καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις επερχόμενες καταστάσεις, τις απ’ όλους μας βέβαια απευκταίες.
Είναι γνωστό και παραδεκτό ότι η οικονομική κρίση, είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν σε φασιστικά φαινόμενα. Ο χειρισμός του θέματος του νεοναζισμού που εκφράζεται σήμερα από τη Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της, κατά τη γνώμη μου είναι καθαρά ψηφοθηρικός. Τα εξελισσόμενα, με τον συγκεκριμένο τρόπο, φοβάμαι πως όχι μόνο δεν θα ενισχύσουν τη Δημοκρατία αλλά θα την αποτελειώσουν! Οι διαδικασίες παραπέμπουν περισσότερο σε φιλονικίες και ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ μοχθηρών γειτόνων για την κυριότητα του οικοπέδου, παρά σε υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της. Με την πάροδο του χρόνου φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι μερικοί με τις μεθοδεύσεις τους ρίχνουν προκλητικά και απροσχημάτιστα, νερό στο μύλο Της Χρυσής Αυγής.
Κάνοντας έναν πρόχειρο υπολογισμό, παίρνοντας ως δεδομένα τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, άνετα μπορεί ο οιοσδήποτε να εκτιμήσει σήμερα ότι ο αριθμός των ψήφων της Χρυσής Αυγής περιστρέφεται στο νούμερο των 500.000!
Μισό εκατομμύριο δηλαδή συμπολίτες μας επέλεξαν ή επιλέγουν να προσεγγίσουν αυτόν τον χώρο με τα ξεκάθαρα ρατσιστικά, ναζιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά γνωρίσματά του και όπως δείχνουν οι εξελίξεις ο αριθμός αυτός δεν περιορίζεται καν!
Πέφτουμε δήθεν από τα σύννεφα οι περισσότεροι με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Ξεχνούμε όμως ότι η Χρυσή Αυγή ως νοοτροπία βέβαια, παρά ως κομματικός σχηματισμός, υπήρχε ανέκαθεν στην ελληνική κοινωνία, για να μην πούμε κυριαρχούσε μετεμφυλιακά!
Επειδή αρέσει η εξύμνηση του ελληνικού φρονήματος, ανατρέχοντας στην ιστορία των κοντινών μας χρόνων, περήφανα μιλάμε για την καθολική κατοχική αντίσταση του ελληνικού λαού στη ναζιστική θηριωδία, παραβλέποντας όμως ότι ένα μεγάλο τμήμα αυτού του λαού συνεργάστηκε ή ανέχτηκε τον κατακτητή και συμμετέχοντας κατόπιν στην εμφύλια διαμάχη στο πλευρό των νικητών, κυριάρχησε πολιτικά επί δεκαετίες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και στη χουντική εφταετία.
Πάλι ξεχνιέται ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, όχι μόνο αποδέχτηκε τη δικτατορία, αλλά και συνεργάστηκε στενά μαζί της, άσχετα αν φυλλορρόησε τα μετέπειτα χρόνια στις τάξεις των δημοκρατικών κομμάτων, κατά πλειονότητα στη Νέα Δημοκρατία και κατά δεύτερον στο ΠΑΣΟΚ.
Όταν στις διάφορες συζητήσεις μεταξύ τυριού και αχλαδιού ακούγονταν ανώδυνα το «που ’σαι Παπαδόπουλε» ή το «φταίει ο Χίτλερ που δεν τους έκανε όλους σαπούνι» κανείς δεν έβαζε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του και το αυγό του φιδιού όλο και εκκολάπτονταν, ώσπου ήρθαν οι ζεστές μέρες και έσκασε μύτη! Πως μπορεί να εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο;
Τι λογική ερμηνεία μπορεί να δοθεί και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Από τη μία μεριά, παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων και τα ρεπορτάζ των Μ.Μ.Ε. τα σχετικά με την εγκληματική δράση αυτής της οργάνωσης, σχεδόν όλοι μας αναρωτιόμαστε ποιοι τέλος πάντων είναι αυτοί οι κραυγάζοντες τους ναζιστικούς ύμνους, οι λαμπαδηδρόμοι αλλά Κου Κλουξ Κλαν, οι παρελαύνοντες αρβυλοφόροι με τα ξυρισμένα κεφάλια και τις χακί στολές παραλλαγής, που χαιρετούν φασιστικά έχοντας τη σβάστικα τατουάζ, που εκπαιδεύονται με τα Καλάσνικοφ και τους σιδερολοστούς με τα στιλέτα στα χέρια μαχαιρώνοντας και δολοφονώντας;
Αν όλος αυτός ο ναζιστικός και έξαλλα φανατισμένος συρφετός ξεπερνάει σήμερα το μισό εκατομμύριο είναι δυνατόν να αποκρυφτεί; Πού βρίσκεται; Πού κινείται; Σε ποια πόλη, σε ποιο χωριό ζει; Σε ποιες σκοτεινές σπηλιές κρυμμένος επιβιώνει; Είναι δυνατόν να κυκλοφορεί έτσι ελεύθερα, ακίνδυνα, ανώδυνα, αναμεταξύ μας στην καθημερινότητα; Εύλογα τα ερωτήματα! «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον δεν θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον», λέει ο στίχος ενός μεγάλου Έλληνα ποιητή, του Φώντα Λάδη, που γράφτηκε πριν από 36 χρόνια.
Πράγματι δεν χρειάζονται ούτε συγχωροχάρτια, ούτε συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με συνειδητοποιημένους ναζιζοφασίστες, αυτούς δηλαδή που καθοδηγούν, διαμορφώνουν, προπαγανδίζουν με λόγια και πράξεις τα μαύρα τους ιδεολογήματα. Η στάση όλου του δημοκρατικού κόσμου πάνω σε αυτό το ζήτημα πρέπει να είναι καθαρή και ενιαία:
Καμιά γέφυρα, καμιά επαφή, κανένας διάλογος!
Αν τσακίζονταν λοιπόν στη γέννησή της η εγκληματική δράση, η παραβατικότητα και οι τραμπουκισμοί αυτών των θρασύδειλων ουνγκ, θα ξεδοντιάζονταν εξ αρχής το θηρίο και κάθε κατεργάρης θα ήταν τώρα στον πάγκο του, δηλαδή στο κελί του, στερημένος των πολιτικών του δικαιωμάτων με δικαστική απόφαση χωρίς φανφάρες και λεονταρισμούς!
Από την άλλη πάλι μεριά, με μία γρήγορη σκέψη διαπιστώνουμε ότι όλοι μας έχουμε γνωρίσει ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Το ξανασκεφτόμαστε και αρχίζουν να μας ζώνουν τα μαύρα φίδια, γιατί απλούστατα δεν πρόκειται για τραμπούκους με γυαλισμένο μάτι που μαχαιρώνουν μετανάστες και αριστερούς!
Εδώ πλέον μιλάμε για συγγενείς μας, για γείτονες, για γνωστούς μας, για συναδέλφους στη δουλειά μας! Φασίστες, αποβράσματα και ναζιστές όλοι τους; Συζούμε δηλαδή στην καθημερινότητά μας και συναναστρεφόμαστε με κυνηγούς κεφαλών και εγκληματίες και τα αποδεχόμαστε αυτό σα να μη συμβαίνει τίποτα;
Από πού μας προέκυψαν άξαφνα 500.000 και βάλε αντιπρόσωποι, υπέρμαχοι της Άριας φυλής και των χιτλερικών, εθνικιστικών συμβόλων; Αλήθεια μέχρι πρότινος, πριν το 2012, πριν δηλαδή από μόλις δύο χρόνια, όταν το εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής δεν ξεπερνούσε το 0,5%, που ήταν όλοι αυτοί οι «εγκληματίες» και τα «ναζιστικά κατακάθια»;
Τι άραγε ψήφιζαν; Σε ποιους πολιτικούς χώρους ομοσταυλίζονταν;
Σε ποια κομματικά γραφεία συναλλάσσονταν, συνομιλούσαν, χαριεντίζονταν και ποιους πολιτικούς ηγέτες χειροκροτούσαν; Και πως γίνεται σήμερα ορισμένα πολιτικά κόμματα, από τη μία, να τσουβαλιάζουν αυτό το μισό εκατομμύριο ανθρώπους, χαρακτηρίζοντάς τους φασίστες-ναζιστές και από την άλλη να ξεδιαλέγουν επιλεκτικά από ανάμεσά τους, κάποιους πρώην τσεκουροφόρους, φρενοβλαβείς και να τους κάνουν μεγαλοϋπουργούς και εν δυνάμει αρχηγούς;
Μήπως θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;
Είναι ψέμα ότι ορισμένα πολιτικά κόμματα όλα αυτά τα χρόνια καλάρεσκα, αποδέχτηκαν και εναγκάλιασαν έναν κόσμο φιλικά προσκείμενο σε αντιδημοκρατικές και φιλοχουντικές αντιλήψεις; Μήπως τώρα που όλος αυτός ο φιλήσυχος κατά τα άλλα μέχρι χθες κόσμος, επειδή εγκαταλείπει τη στοργική στέγη, βαπτίζεται εν μία νυκτί απερίσκεπτα συλλήβδην ναζιστόκοσμος;
Έχει κανένας το δικαίωμα να χρεώσει οριστικά και αμετάκλητα όλον αυτό, το συντηρητικό και οπισθοδρομικό κατά τα άλλα κόσμο, στο ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής; Δεν θα καταλογίσει ο ιστορικός του μέλλοντος τεράστιες ευθύνες στο νυν πολιτικό σύστημα αν οι δεκάδες χιλιάδες αυτοί άνθρωποι, κυρίως ο νεαρόκοσμος, οδηγηθούν και παραμείνουν στην αγκαλιά των κάθε Κασιδιάρηδων και λογής Μιχαλολιάκων;
Ξέρετε ότι σήμερα εν έτι 2014, δωδεκάχρονοι νεανίσκοι δηλώνουν αγαθοί την καρδία χρυσαβγόπουλα; Πως εξηγείται η πασίγνωστη αντιφασιστική κινηματογραφική ταινία «Το Μεγάλο Κανόνι» με το Θανάση Βέγγο ενώ γυρίστηκε και προβλήθηκε το 1981, να είναι σήμερα μετά από 33 ολόκληρα χρόνια τόσο επίκαιρη όσο ποτέ; Ποιος φανταζόταν ότι η πλοκή του «American History X” (Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας) θα ξαναζωντάνευε στις μέρες μας, με κομμάτια της ελληνικής νεολαίας να μεταμορφώνονται σε ζόμπι;
Με ποιο τρόπο θα εξαλειφθεί αυτή η μεταδιδόμενη πανούκλα; Μήπως ρίχνοντας στον καιάδα τους «μολυσμένους» συμπολίτες μας η απομονώνοντάς τους ως λεπρούς στη Σπιναλόγκα; Δεν οφείλει, δεν υποχρεούται το σημερινό πολιτικό σύστημα να εξαλείψει την αρρώστια, βρίσκοντας τη γιατρειά και τη θεραπεία; Γίνονται βήματα προς αυτή την κατεύθυνση ή μήπως μεθοδευμένα και ύπουλα φροντίζεται η εξάπλωσή της;
Δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου, μέρα με τη μέρα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι μερικοί ρίχνουν πλέον απροκάλυπτα, νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Με εξόφθαλμες καιροσκοπικές, και αντιδημοκρατικές ενέργειες περιορίζουν δήθεν από τη μία την πολιτική δράση των μετρημένων στα δάχτυλα πρωτοκλασάτων βουλευτών της Χρυσής Αυγής, γνωρίζοντας όμως από την άλλη ότι ενισχύουν με τις αυθαιρεσίες τους το φρόνημα και τα επιχειρήματα των χιλιάδων υποστηρικτών τους! Βλέπουν το δέντρο και αγνοούν το δάσος, από τύφλωση ή μήπως εσκεμμένα! Μήπως κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να ηρωοποιήσουν Λαγούς, Παπάδες και Κασιδιάρηδες στα μάτια των οπαδών τους! Το ανησυχητικό είναι ότι η δημοκρατική πλειοψηφία του λαού παρακολουθεί σιωπηλά την εφαρμογή του ρητού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μη γνωρίζοντας καν τις προθέσεις του σκοπού! Αποδεχόμαστε μία δημοκρατία αλλά καρτ, μία δημοκρατία κατά το δοκούν, επειδή σήμερα έτσι μας βολεύει, ταΐζουμε καθημερινά το σκυλάκι με υπακτικά σκευάσματα και έντρομοι μετά προσπαθούμε να κρύψουμε τα σκατά κάτω από το χαλάκι, αγνοώντας ότι το σκυλάκι μετατρέπεται σε αιμοβόρο θηρίο!
Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι μια βαθιά συντηρητική κοινωνία κρυμμένη μέσα στα διάφορα λεγόμενα δημοκρατικά κόμματα, έτοιμη να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική λύση, προερχόμενη από τον οποιοδήποτε, είτε πρόκειται για δικτάτορα, είτε πρόκειται για κατακτητή!
Κατά κυριολεξία δεν γκρεμίστηκε απολύτως τίποτα από το παλιό κατεστημένο.
Κατακρημνίστηκε μόνο το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, με το παλιό κατεστημένο όχι μόνο ανέγγιχτο αλλά και ενισχυμένο! Είναι αυτό το παμπάλαιο κατεστημένο που για να συνεχίσει να επιβιώνει θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα! Εάλω η πόλις; Να γνωρίζουμε τουλάχιστον ότι η κερκόπορτα άνοιξε διάπλατα και παραμένει ανοιχτή! Αν ανοίχτηκε πατριωτικά για να επισκευαστεί, αν ανοίχτηκε προδοτικά για να επιτρέψει την εισβολή ή αν ανοίχτηκε αφελώς για να ανακαινισθεί, ίδωμεν!
Το γεγονός πάντως που πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κινητοποιήσει είναι ότι η κερκόπορτα όχι μόνο είναι ολάνοιχτη αλλά είναι και φωταγωγημένη! Και ενώ το 1967 ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παραδέχτηκε τη συνταγματική εκτροπή, σήμερα μπορεί να κάνει ανενόχλητος τα ίδια, παραμερίζοντας το κοινοβούλιο, κινούμενος στα περίφημα όρια της συνταγματικής νομιμότητας και εφαρμόζοντας τα πρόσφατα διατάγματα της Δημοκρατίας μας και τις πρακτικές της!
Έχοντας σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα μία σταθερή εκλογική βάση υποστηρικτών, ικανό ποσοστό ανοχής και άλλο τόσο αδιαφορίας, με τα κατάλληλα ερείσματα σε κρατικό μηχανισμό, σώματα ασφαλείας και ένοπλες δυνάμεις, το μόνο που θα περιμένει είναι η εκδήλωση μιας μικρής χρονικής διάρκειας έντεχνης και προσχεδιασμένης κοινωνικής αναταραχής, ιδίως μετά την εκλογική επιτυχία του ενός εκ των δύο βαπτιζόμενου άκρου! Αυτή η καλά μελετημένη αναταραχή θα δώσει την αφορμή να επαναληφθούν τα πρόσφατα γεγονότα, με σιδηροδέσμιους αυτή τη φορά (συνοδεία των ιδίων ίσως κουκουλοφόρων) όχι τους νεοναζί χρυσαυγίτες, αλλά τους βαπτιζόμενους εν μία νυκτί «καταχραστές της Δημοκρατίας», σημερινούς πολιτικούς ηγέτες!
Και μη νομίσετε πως θα είναι τόσο αφελείς να ορίσουν πρωθυπουργό τον Μιχαλολιάκο και υπουργoύς τον Κασιδιάρη με τα λοιπά επωασμένα χρυσαβγόπουλα!
Όχι. Όλοι αυτοί προσχηματικά θα είναι παρέα στα κελιά με τους νυν πολιτικούς μας ταγούς!
Κάποιοι άλλοι άμεμπτοι, αμόλυντοι και άσπιλοι, με «καθαρά χέρια» θα παίρνουν κεφάλια στο όνομα της υπεράσπισης της καινούργιας μας Δημοκρατίας, της Νέας Ελλάδας μας, αφού το σημερινό κοινοβούλιο με τις πρακτικές του, φρόντισε ήδη να νομιμοποιήσει την ευθανασία του!!!
Αυτοί δεν είναι αναγκαίο σήμερα να φορούν στρατιωτικές στολές αλλά μαύρα κοστούμια με μπλε γραβάτα!
Εφιαλτικά όλα τα παραπάνω αναφερόμενα, δυστυχώς όμως όχι ανιστόρητα. Μπορούν να αποφευχθούν, αρκεί να εστιάσουμε την προσοχή μας βλέποντας και αντιμετωπίζοντας καίρια τις αιτίες που τρέφουν το μαύρο φίδι και όχι το χρυσό του πουκάμισο, το οποίο κάλλιστα αλλάζεται σε όποιον χρωματισμό βολεύει! Διαφορετικά θα πρόκειται δυστυχώς για Πύρρειο Νίκη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
«Τους σταυρωτήδες των χριστιανικών αρχών, τους διαστρεβλωτές των Αρχαίων Ελλήνων και όλους αυτούς που θέλησαν να διαβρώσουν την ελληνική κοινωνία δεν τους πολεμάμε με αποφάσεις, αλλά πολιτικά. Δεν τους πολεμάμε όπως αυτοί επιδιώκουν» Μήπως αύριο θα είναι πολύ αργά; Οι καιροί ου μενετοί!
Μακάρι χίλιες φορές να διαψευστώ, αλλά μερικά πράγματα επιβάλλεται να δημοσιοποιηθούν, όχι μόνο για να μη αισθανόμαστε κατόπιν εορτής κεραυνοβολημένοι, κάνοντας τον ανήξερο αλλά το κυριότερο μήπως προϊδεασμένοι καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις επερχόμενες καταστάσεις, τις απ’ όλους μας βέβαια απευκταίες.
Είναι γνωστό και παραδεκτό ότι η οικονομική κρίση, είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν σε φασιστικά φαινόμενα. Ο χειρισμός του θέματος του νεοναζισμού που εκφράζεται σήμερα από τη Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της, κατά τη γνώμη μου είναι καθαρά ψηφοθηρικός. Τα εξελισσόμενα, με τον συγκεκριμένο τρόπο, φοβάμαι πως όχι μόνο δεν θα ενισχύσουν τη Δημοκρατία αλλά θα την αποτελειώσουν! Οι διαδικασίες παραπέμπουν περισσότερο σε φιλονικίες και ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ μοχθηρών γειτόνων για την κυριότητα του οικοπέδου, παρά σε υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της. Με την πάροδο του χρόνου φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι μερικοί με τις μεθοδεύσεις τους ρίχνουν προκλητικά και απροσχημάτιστα, νερό στο μύλο Της Χρυσής Αυγής.
Κάνοντας έναν πρόχειρο υπολογισμό, παίρνοντας ως δεδομένα τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, άνετα μπορεί ο οιοσδήποτε να εκτιμήσει σήμερα ότι ο αριθμός των ψήφων της Χρυσής Αυγής περιστρέφεται στο νούμερο των 500.000!
Μισό εκατομμύριο δηλαδή συμπολίτες μας επέλεξαν ή επιλέγουν να προσεγγίσουν αυτόν τον χώρο με τα ξεκάθαρα ρατσιστικά, ναζιστικά, φασιστικά και εθνικιστικά γνωρίσματά του και όπως δείχνουν οι εξελίξεις ο αριθμός αυτός δεν περιορίζεται καν!
Πέφτουμε δήθεν από τα σύννεφα οι περισσότεροι με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Ξεχνούμε όμως ότι η Χρυσή Αυγή ως νοοτροπία βέβαια, παρά ως κομματικός σχηματισμός, υπήρχε ανέκαθεν στην ελληνική κοινωνία, για να μην πούμε κυριαρχούσε μετεμφυλιακά!
Επειδή αρέσει η εξύμνηση του ελληνικού φρονήματος, ανατρέχοντας στην ιστορία των κοντινών μας χρόνων, περήφανα μιλάμε για την καθολική κατοχική αντίσταση του ελληνικού λαού στη ναζιστική θηριωδία, παραβλέποντας όμως ότι ένα μεγάλο τμήμα αυτού του λαού συνεργάστηκε ή ανέχτηκε τον κατακτητή και συμμετέχοντας κατόπιν στην εμφύλια διαμάχη στο πλευρό των νικητών, κυριάρχησε πολιτικά επί δεκαετίες.
Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και στη χουντική εφταετία.
Πάλι ξεχνιέται ότι ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, όχι μόνο αποδέχτηκε τη δικτατορία, αλλά και συνεργάστηκε στενά μαζί της, άσχετα αν φυλλορρόησε τα μετέπειτα χρόνια στις τάξεις των δημοκρατικών κομμάτων, κατά πλειονότητα στη Νέα Δημοκρατία και κατά δεύτερον στο ΠΑΣΟΚ.
Όταν στις διάφορες συζητήσεις μεταξύ τυριού και αχλαδιού ακούγονταν ανώδυνα το «που ’σαι Παπαδόπουλε» ή το «φταίει ο Χίτλερ που δεν τους έκανε όλους σαπούνι» κανείς δεν έβαζε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του και το αυγό του φιδιού όλο και εκκολάπτονταν, ώσπου ήρθαν οι ζεστές μέρες και έσκασε μύτη! Πως μπορεί να εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο;
Τι λογική ερμηνεία μπορεί να δοθεί και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Από τη μία μεριά, παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων και τα ρεπορτάζ των Μ.Μ.Ε. τα σχετικά με την εγκληματική δράση αυτής της οργάνωσης, σχεδόν όλοι μας αναρωτιόμαστε ποιοι τέλος πάντων είναι αυτοί οι κραυγάζοντες τους ναζιστικούς ύμνους, οι λαμπαδηδρόμοι αλλά Κου Κλουξ Κλαν, οι παρελαύνοντες αρβυλοφόροι με τα ξυρισμένα κεφάλια και τις χακί στολές παραλλαγής, που χαιρετούν φασιστικά έχοντας τη σβάστικα τατουάζ, που εκπαιδεύονται με τα Καλάσνικοφ και τους σιδερολοστούς με τα στιλέτα στα χέρια μαχαιρώνοντας και δολοφονώντας;
Αν όλος αυτός ο ναζιστικός και έξαλλα φανατισμένος συρφετός ξεπερνάει σήμερα το μισό εκατομμύριο είναι δυνατόν να αποκρυφτεί; Πού βρίσκεται; Πού κινείται; Σε ποια πόλη, σε ποιο χωριό ζει; Σε ποιες σκοτεινές σπηλιές κρυμμένος επιβιώνει; Είναι δυνατόν να κυκλοφορεί έτσι ελεύθερα, ακίνδυνα, ανώδυνα, αναμεταξύ μας στην καθημερινότητα; Εύλογα τα ερωτήματα! «Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον δεν θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον», λέει ο στίχος ενός μεγάλου Έλληνα ποιητή, του Φώντα Λάδη, που γράφτηκε πριν από 36 χρόνια.
Πράγματι δεν χρειάζονται ούτε συγχωροχάρτια, ούτε συνομιλίες και διαπραγματεύσεις με συνειδητοποιημένους ναζιζοφασίστες, αυτούς δηλαδή που καθοδηγούν, διαμορφώνουν, προπαγανδίζουν με λόγια και πράξεις τα μαύρα τους ιδεολογήματα. Η στάση όλου του δημοκρατικού κόσμου πάνω σε αυτό το ζήτημα πρέπει να είναι καθαρή και ενιαία:
Καμιά γέφυρα, καμιά επαφή, κανένας διάλογος!
Αν τσακίζονταν λοιπόν στη γέννησή της η εγκληματική δράση, η παραβατικότητα και οι τραμπουκισμοί αυτών των θρασύδειλων ουνγκ, θα ξεδοντιάζονταν εξ αρχής το θηρίο και κάθε κατεργάρης θα ήταν τώρα στον πάγκο του, δηλαδή στο κελί του, στερημένος των πολιτικών του δικαιωμάτων με δικαστική απόφαση χωρίς φανφάρες και λεονταρισμούς!
Από την άλλη πάλι μεριά, με μία γρήγορη σκέψη διαπιστώνουμε ότι όλοι μας έχουμε γνωρίσει ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Το ξανασκεφτόμαστε και αρχίζουν να μας ζώνουν τα μαύρα φίδια, γιατί απλούστατα δεν πρόκειται για τραμπούκους με γυαλισμένο μάτι που μαχαιρώνουν μετανάστες και αριστερούς!
Εδώ πλέον μιλάμε για συγγενείς μας, για γείτονες, για γνωστούς μας, για συναδέλφους στη δουλειά μας! Φασίστες, αποβράσματα και ναζιστές όλοι τους; Συζούμε δηλαδή στην καθημερινότητά μας και συναναστρεφόμαστε με κυνηγούς κεφαλών και εγκληματίες και τα αποδεχόμαστε αυτό σα να μη συμβαίνει τίποτα;
Από πού μας προέκυψαν άξαφνα 500.000 και βάλε αντιπρόσωποι, υπέρμαχοι της Άριας φυλής και των χιτλερικών, εθνικιστικών συμβόλων; Αλήθεια μέχρι πρότινος, πριν το 2012, πριν δηλαδή από μόλις δύο χρόνια, όταν το εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής δεν ξεπερνούσε το 0,5%, που ήταν όλοι αυτοί οι «εγκληματίες» και τα «ναζιστικά κατακάθια»;
Τι άραγε ψήφιζαν; Σε ποιους πολιτικούς χώρους ομοσταυλίζονταν;
Σε ποια κομματικά γραφεία συναλλάσσονταν, συνομιλούσαν, χαριεντίζονταν και ποιους πολιτικούς ηγέτες χειροκροτούσαν; Και πως γίνεται σήμερα ορισμένα πολιτικά κόμματα, από τη μία, να τσουβαλιάζουν αυτό το μισό εκατομμύριο ανθρώπους, χαρακτηρίζοντάς τους φασίστες-ναζιστές και από την άλλη να ξεδιαλέγουν επιλεκτικά από ανάμεσά τους, κάποιους πρώην τσεκουροφόρους, φρενοβλαβείς και να τους κάνουν μεγαλοϋπουργούς και εν δυνάμει αρχηγούς;
Μήπως θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας;
Είναι ψέμα ότι ορισμένα πολιτικά κόμματα όλα αυτά τα χρόνια καλάρεσκα, αποδέχτηκαν και εναγκάλιασαν έναν κόσμο φιλικά προσκείμενο σε αντιδημοκρατικές και φιλοχουντικές αντιλήψεις; Μήπως τώρα που όλος αυτός ο φιλήσυχος κατά τα άλλα μέχρι χθες κόσμος, επειδή εγκαταλείπει τη στοργική στέγη, βαπτίζεται εν μία νυκτί απερίσκεπτα συλλήβδην ναζιστόκοσμος;
Έχει κανένας το δικαίωμα να χρεώσει οριστικά και αμετάκλητα όλον αυτό, το συντηρητικό και οπισθοδρομικό κατά τα άλλα κόσμο, στο ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής; Δεν θα καταλογίσει ο ιστορικός του μέλλοντος τεράστιες ευθύνες στο νυν πολιτικό σύστημα αν οι δεκάδες χιλιάδες αυτοί άνθρωποι, κυρίως ο νεαρόκοσμος, οδηγηθούν και παραμείνουν στην αγκαλιά των κάθε Κασιδιάρηδων και λογής Μιχαλολιάκων;
Ξέρετε ότι σήμερα εν έτι 2014, δωδεκάχρονοι νεανίσκοι δηλώνουν αγαθοί την καρδία χρυσαβγόπουλα; Πως εξηγείται η πασίγνωστη αντιφασιστική κινηματογραφική ταινία «Το Μεγάλο Κανόνι» με το Θανάση Βέγγο ενώ γυρίστηκε και προβλήθηκε το 1981, να είναι σήμερα μετά από 33 ολόκληρα χρόνια τόσο επίκαιρη όσο ποτέ; Ποιος φανταζόταν ότι η πλοκή του «American History X” (Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας) θα ξαναζωντάνευε στις μέρες μας, με κομμάτια της ελληνικής νεολαίας να μεταμορφώνονται σε ζόμπι;
Με ποιο τρόπο θα εξαλειφθεί αυτή η μεταδιδόμενη πανούκλα; Μήπως ρίχνοντας στον καιάδα τους «μολυσμένους» συμπολίτες μας η απομονώνοντάς τους ως λεπρούς στη Σπιναλόγκα; Δεν οφείλει, δεν υποχρεούται το σημερινό πολιτικό σύστημα να εξαλείψει την αρρώστια, βρίσκοντας τη γιατρειά και τη θεραπεία; Γίνονται βήματα προς αυτή την κατεύθυνση ή μήπως μεθοδευμένα και ύπουλα φροντίζεται η εξάπλωσή της;
Δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου, μέρα με τη μέρα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι μερικοί ρίχνουν πλέον απροκάλυπτα, νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Με εξόφθαλμες καιροσκοπικές, και αντιδημοκρατικές ενέργειες περιορίζουν δήθεν από τη μία την πολιτική δράση των μετρημένων στα δάχτυλα πρωτοκλασάτων βουλευτών της Χρυσής Αυγής, γνωρίζοντας όμως από την άλλη ότι ενισχύουν με τις αυθαιρεσίες τους το φρόνημα και τα επιχειρήματα των χιλιάδων υποστηρικτών τους! Βλέπουν το δέντρο και αγνοούν το δάσος, από τύφλωση ή μήπως εσκεμμένα! Μήπως κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να ηρωοποιήσουν Λαγούς, Παπάδες και Κασιδιάρηδες στα μάτια των οπαδών τους! Το ανησυχητικό είναι ότι η δημοκρατική πλειοψηφία του λαού παρακολουθεί σιωπηλά την εφαρμογή του ρητού «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» μη γνωρίζοντας καν τις προθέσεις του σκοπού! Αποδεχόμαστε μία δημοκρατία αλλά καρτ, μία δημοκρατία κατά το δοκούν, επειδή σήμερα έτσι μας βολεύει, ταΐζουμε καθημερινά το σκυλάκι με υπακτικά σκευάσματα και έντρομοι μετά προσπαθούμε να κρύψουμε τα σκατά κάτω από το χαλάκι, αγνοώντας ότι το σκυλάκι μετατρέπεται σε αιμοβόρο θηρίο!
Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι μια βαθιά συντηρητική κοινωνία κρυμμένη μέσα στα διάφορα λεγόμενα δημοκρατικά κόμματα, έτοιμη να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική λύση, προερχόμενη από τον οποιοδήποτε, είτε πρόκειται για δικτάτορα, είτε πρόκειται για κατακτητή!
Κατά κυριολεξία δεν γκρεμίστηκε απολύτως τίποτα από το παλιό κατεστημένο.
Κατακρημνίστηκε μόνο το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού, με το παλιό κατεστημένο όχι μόνο ανέγγιχτο αλλά και ενισχυμένο! Είναι αυτό το παμπάλαιο κατεστημένο που για να συνεχίσει να επιβιώνει θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα! Εάλω η πόλις; Να γνωρίζουμε τουλάχιστον ότι η κερκόπορτα άνοιξε διάπλατα και παραμένει ανοιχτή! Αν ανοίχτηκε πατριωτικά για να επισκευαστεί, αν ανοίχτηκε προδοτικά για να επιτρέψει την εισβολή ή αν ανοίχτηκε αφελώς για να ανακαινισθεί, ίδωμεν!
Το γεγονός πάντως που πρέπει να μας προβληματίσει και να μας κινητοποιήσει είναι ότι η κερκόπορτα όχι μόνο είναι ολάνοιχτη αλλά είναι και φωταγωγημένη! Και ενώ το 1967 ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παραδέχτηκε τη συνταγματική εκτροπή, σήμερα μπορεί να κάνει ανενόχλητος τα ίδια, παραμερίζοντας το κοινοβούλιο, κινούμενος στα περίφημα όρια της συνταγματικής νομιμότητας και εφαρμόζοντας τα πρόσφατα διατάγματα της Δημοκρατίας μας και τις πρακτικές της!
Έχοντας σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα μία σταθερή εκλογική βάση υποστηρικτών, ικανό ποσοστό ανοχής και άλλο τόσο αδιαφορίας, με τα κατάλληλα ερείσματα σε κρατικό μηχανισμό, σώματα ασφαλείας και ένοπλες δυνάμεις, το μόνο που θα περιμένει είναι η εκδήλωση μιας μικρής χρονικής διάρκειας έντεχνης και προσχεδιασμένης κοινωνικής αναταραχής, ιδίως μετά την εκλογική επιτυχία του ενός εκ των δύο βαπτιζόμενου άκρου! Αυτή η καλά μελετημένη αναταραχή θα δώσει την αφορμή να επαναληφθούν τα πρόσφατα γεγονότα, με σιδηροδέσμιους αυτή τη φορά (συνοδεία των ιδίων ίσως κουκουλοφόρων) όχι τους νεοναζί χρυσαυγίτες, αλλά τους βαπτιζόμενους εν μία νυκτί «καταχραστές της Δημοκρατίας», σημερινούς πολιτικούς ηγέτες!
Και μη νομίσετε πως θα είναι τόσο αφελείς να ορίσουν πρωθυπουργό τον Μιχαλολιάκο και υπουργoύς τον Κασιδιάρη με τα λοιπά επωασμένα χρυσαβγόπουλα!
Όχι. Όλοι αυτοί προσχηματικά θα είναι παρέα στα κελιά με τους νυν πολιτικούς μας ταγούς!
Κάποιοι άλλοι άμεμπτοι, αμόλυντοι και άσπιλοι, με «καθαρά χέρια» θα παίρνουν κεφάλια στο όνομα της υπεράσπισης της καινούργιας μας Δημοκρατίας, της Νέας Ελλάδας μας, αφού το σημερινό κοινοβούλιο με τις πρακτικές του, φρόντισε ήδη να νομιμοποιήσει την ευθανασία του!!!
Αυτοί δεν είναι αναγκαίο σήμερα να φορούν στρατιωτικές στολές αλλά μαύρα κοστούμια με μπλε γραβάτα!
Εφιαλτικά όλα τα παραπάνω αναφερόμενα, δυστυχώς όμως όχι ανιστόρητα. Μπορούν να αποφευχθούν, αρκεί να εστιάσουμε την προσοχή μας βλέποντας και αντιμετωπίζοντας καίρια τις αιτίες που τρέφουν το μαύρο φίδι και όχι το χρυσό του πουκάμισο, το οποίο κάλλιστα αλλάζεται σε όποιον χρωματισμό βολεύει! Διαφορετικά θα πρόκειται δυστυχώς για Πύρρειο Νίκη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Μανώλης Γλέζος:
«Τους σταυρωτήδες των χριστιανικών αρχών, τους διαστρεβλωτές των Αρχαίων Ελλήνων και όλους αυτούς που θέλησαν να διαβρώσουν την ελληνική κοινωνία δεν τους πολεμάμε με αποφάσεις, αλλά πολιτικά. Δεν τους πολεμάμε όπως αυτοί επιδιώκουν» Μήπως αύριο θα είναι πολύ αργά; Οι καιροί ου μενετοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου