Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2014

Κόκκινο πανί

Του Θανάση Καρτερού 


Το μάθημα είναι πικρό, αλλά σαφές: Ένας "κόκκινος" διευθυντής πρέπει να προσέχει τι λέει στο ραδιόφωνο. Αλλιώς γίνεται κόκκινο πανί, έστω κι αν ο σταθμός του διακηρύσσει την ελευθερία της άποψης και την εφαρμόζει εν πολλοίς στις εκπομπές του. Και όχι μόνο στις εκπομπές του. Από πουθενά δεν έχει ακουστεί ότι στον 105,5 Στο Κόκκινο υπάρχει κλίμα τρομοκρατίας, δρουν απεργοσπαστικοί μηχανισμοί ή ισχύουν τα μεταρρυθμιστικά των Μνημονίων: οι ατομικές συμβάσεις, οι περικοπές, οι απολύσεις, οι ελαστικές σχέσεις.

Η γλώσσα όμως κόκκαλα δεν έχει... Σχολιάζοντας στην εκπομπή του ο Κώστας Αρβανίτης την προειδοποίηση των τεχνικών ότι θα απεργήσουν αν δεν πληρωθούν τα καθυστερούμενα, κόλλησε τη λέξη εκβιασμός. Εκβιασμό δεν τον λες, αλλά τον λες. Κάπως έτσι. Με αποτέλεσμα να την αρπάξει ο Άδωνις, να την "πειράξει" καταλλήλως, και να την κάνει πολιτικώς λαμπίκο: Ο Αρβανίτης και ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν μαζί μου ότι απεργία ίσον εκβιασμός!

Και οι μεν τεχνικοί είχαν πληρωθεί πριν απεργήσουν και πριν ξεσπάσει ο θόρυβος. Ο Αρβανίτης όμως -και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ- ακόμα πληρώνουν. Και όχι μόνο από όσους επείγονται να δείξουν ότι η Αριστερά τούς μοιάζει. Αυτούς μπορείς και να τους αγνοήσεις. Δεν μπορείς όμως να αγνοήσεις τη σκληρή ανακοίνωση του σωματείου των τεχνικών. Και ακόμα περισσότερο ένα αριστερό κόσμο, που εκφράζει στο Διαδίκτυο διαφωνία, οργή, αγανάκτηση. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις με ισοπεδωτικό τρόπο και απαιτήσεις αποκεφαλισμού.

Τι ακριβώς έκανε όμως ο Αρβανίτης, για να τον ισοπεδώσουμε; Δεν έκανε. Κανένας δεν τον κατηγόρησε ότι έκανε. Είπε όμως. Σχολίασε δημόσια και αρνητικά αυτό που έκαναν οι τεχνικοί. Κακώς. Λάθος. Το παραδέχτηκε κι ο ίδιος την επομένη. Σε μια ζωντανή εκπομπή όμως καιροφυλακτεί πάντα ο δαίμονας; Κι ο άνθρωπος δεν είναι χθεσινός. Έχει τη διαδρομή του στο πλευρό των εργαζομένων. Έχει απολυθεί για τον λόγο αυτό από την ΕΡΤ. Από πού κι ώς πού λοιπόν η κριτική, ή η πολεμική, θα πρέπει, για να αντιγράψουμε ένα σχόλιο του Left.gr, να πετάξει μαζί με τα νερά και το μωρό;

Να μην "τον πάνε" ορισμένοι είναι θεμιτό. Αλλά είναι αθέμιτο να του αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στο λάθος; Ούτε αυτό δεν έχει κερδίσει τόσα χρόνια στην Αριστερά και τόσο καιρό στο Κόκκινο; Έλεος...

Από την ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου