Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Στη δίνη ιμπεριαλιστικού κυκλώνα και πάλι η Βενεζουέλα

Του Ορέστη Σταμόπουλου

Συναγερμός για την αποσταθεροποίηση που επιδιώκει η αντιδραστική αντιπολίτευση.


Εδώ και σχεδόν ένα μήνα η αμερικανοκίνητη αντιδραστική αντιπολίτευση επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της Βενεζουέλας. Μέχρι σήμερα, ένα κομμάτι της αντιπολίτευσης -το πιο πολιτικά ξεδιάντροπο- έχει οργανώσει δεκάδες συγκεντρώσεις και πορείες με πρωταρχικό σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας και απώτερο στόχο την παραίτηση της -10 μόλις μηνών- κυβέρνησης του Νίκολας Μαδούρο, πολιτικού διαδόχου του αείμνηστου Ούγκο Τσάβες.

Η αντιπολίτευση μη μπορώντας να αντέξει την πεντακάθαρη ήττα της στις πρόσφατες τοπικές εκλογές όπου οι υποψήφιοι του κυβερνώντος Ενιαίου Σοσιαλιστικού κόμματος (PSUV) κατατρόπωσαν τους υποψηφίους της σε 20 από τις συνολικά 23 επαρχίες της χώρας, επιδιώκει αυτή τη φορά τον αντιδημοκρατικό δρόμο της βίαιης ανατροπής των επαναστατικών δυνάμεων. Αλγεινό αποτέλεσμα του αντιδημοκρατικού μένους της αντιπολίτευσης οι περίπου δέκα νεκροί που θρηνεί η χώρα, προερχόμενοι από αμφότερες τις μπάντες της κοινωνικοπολιτικής διαπάλης.

Αμερικανικά κονδύλια

Αντιμέτωπος με αυτές τις νέες προκλήσεις ο Μαδούρο την περασμένη Κυριακή, σε ομιλία του, κατήγγειλε τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ -5 εκατ. δολάρια προβλέπει ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός των ΗΠΑ για χρηματοδότηση επικείμενων δραστηριοτήτων της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό της χώρας(!)- και της Κολομβίας ότι υποκινούν και στηρίζουν την αντιδραστική αντιπολίτευση. Μια αντιπολίτευση της οποίας αυτή τη φορά ηγείται ο Λεοπόλδο Λόπες - και όχι ο Καπρίλες, ο οποίος θεωρεί ανώριμες, ακόμα, τις συνθήκες για ανατροπή της κυβέρνησης. Πρόκειται για έναν αδίστακτο αμερικανοσπουδαγμένο οικονομολόγο καθηγητή πανεπιστημίου -και ανταγωνιστή του Καπρίλες για την ηγεσία της αντιπολίτευσης- που ηγείται του δεύτερου τη τάξει κόμματος της αντιπολίτευσης ονόματι «Λαϊκή Θέληση», εξαρχής ορκισμένου εχθρού της επανάστασης.

Μέσα σε αυτήν την, τεχνητά, τεταμένη ατμόσφαιρα ο Μαδούρο απέλασε, την περασμένη Κυριακή, τρεις διπλωματικούς υπαλλήλους της αμερικάνικης πρεσβείας κατηγορώντας τους για ενεργή ανάμειξη στη διοργάνωση των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. «Είναι μια ομάδα Αμερικανών αξιωματούχων που βρίσκονται μέσα στα πανεπιστήμια. Τους παρακολουθούσαμε και καταγράψαμε συναντήσεις τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια επί δύο μήνες (…) Ας πάνε πλέον να συνωμοτούν απ’ την Ουάσιγκτον. Όχι πια από την Βενεζουέλα!», δήλωσε με σθένος ο Μαδούρο.

Την Κυριακή, επίσης, ο υπερεθνικός οργανισμός της Mercosur (Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Παραγουάη και Βενεζουέλα) έβγαλε ανακοίνωση στην οποία και καταδικάζει απερίφραστα τις «πρόσφατες βίαιες πράξεις» και τις «προσπάθειες αποσταθεροποίησης της δημοκρατικής τάξης» απορρίπτοντας, παράλληλα, «ποινικές ενέργειες βίαιων ομάδων που θέλουν να διαδώσουν τη μισαλλοδοξία και τη διχόνοια στην Μπολιβαριανή δημοκρατία της Βενεζουέλας ως πολιτικό εργαλείο». Παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο, απλόχερα, τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στην Μπολιβαριανή επανάσταση.

Εν τω μεταξύ, την προηγούμενη Τρίτη πραγματοποιήθηκε μεγάλη «διαδήλωση ενάντια στο φασισμό» προς στήριξη της κυβέρνησης και της Μπολιβαριανής επανάστασης, μπροστά από το προεδρικό μέγαρο «Μιραφλόρες», στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες εργαζόμενοι στην πετρελαιοβιομηχανία και σε άλλους κλάδους, απλός λαός, καθώς και πλήθος νεολαίας.

Την ίδια στιγμή στη μεσοαστική περιοχή Τσακαΐτο, πραγματοποίησε συγκέντρωση η αντιπολίτευση μαζί με φοιτητές ιδιωτικών πανεπιστημίων οι οποίοι, εξάλλου, βρίσκονται και στην εμπροσθοφυλακή των ταραχών. Σ’ αυτή τη συγκέντρωση μίλησε και ο Λεοπόλδος Λόπες, για τον οποίο είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από τις αρχές ως υποκινητή βίαιων επεισοδίων στα οποία, τις προηγούμενες μέρες, τρεις άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους. Μετά το πέρας της ομιλίας του, ο Λόπες παραδόθηκε με τη συνοδεία… καμερών ώστε να ηρωοποιηθεί στα μάτια όχι μόνο της αντιπολίτευσης, αλλά και του Δυτικού κόσμου εν συνόλω.

Οι «κοινοί χορηγοί»

Συσχετίζοντας τα βίαια επεισόδια στη Βενεζουέλα με την εμφυλιοπολεμική κατάσταση στην Ουκρανία ο πρόεδρος Μαδούρο, προέβη, μέσω της δημόσιας τηλεόρασης, στην εξής δήλωση: «Οι ταραχές στη Βενεζουέλα και στην Ουκρανία έχουν τους ίδιους “κοινούς” χορηγούς. Είναι οι αμερικάνικες οργανώσεις που διεξάγουν την ιμπεριαλιστική τους παρέμβαση, στο πλαίσιο ελέγχου της διεθνούς κοινότητας.

Στόχος των παραπάνω οργανώσεων είναι να πετύχουν την παραίτησή μου (…) Ωστόσο, δεν θα επιτρέψω ποτέ να οδηγηθούμε στην κατάσταση της Ουκρανίας. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην Ουκρανία είναι πάρα πολύ σοβαρά, αλλά με όλο τον σεβασμό προς τον ουκρανικό λαό και την κυβέρνησή του, η Βενεζουέλα δεν είναι Ουκρανία, ο λαός μας, οι ένοπλες δυνάμεις μας, αλλά και η Ιστορία μας είναι διαφορετικά (…) Εδώ εμείς κάνουμε επανάσταση…»

Ο συντάκτης της Guardian, Mark Weisbrot, από την πλευρά του, αναρωτιέται στοχαστικά στον επίλογο άρθρου του για τη Βενεζουέλα: «Μένει να δούμε πόσο μακριά θα το πάει (σ.σ. η αντιπολίτευση) για να κερδίσει με άλλα μέσα ό,τι δεν ήταν σε θέση να κερδίσει στην κάλπη, αλλά και πόσο ακόμα θα έχει τη στήριξη της Ουάσιγκτον για την αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα».

Τα, εν πολλοίς, υποκινούμενα γεγονότα, εν πρώτοις στη Βενεζουέλα και δευτερευόντως στην Ουκρανία, μας υπενθυμίζουν τι πάνω-κάτω θα επακολουθήσει και στην Ελλάδα -αργά ή γρήγορα- εάν μια κυβέρνηση της Αριστεράς με λαϊκή απήχηση επιχειρήσει να συγκρουστεί με τον ευρωπαϊκό και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό αλλά και με την εγχώρια μπουρζουαζία. Το κεφάλαιο, όσο το αφήνεις να υπάρχει, άρα να ζει και να ανασυγκροτείται, τόσο αυτό θα αναγεννιέται και θα ορθώνεται ολόρθο στην προαιώνια μάχη για παγκόσμια κυριαρχία.

Γιατί ποτέ δεν συγχωρεί και, προπάντων, ποτέ δεν τα παρατάει…

Από τον Δρόμο της Αριστεράς

Διαβάστε Περισσότερα »

Ουκρανία: «Λοιπόν, πώς τα περνάτε με τον καπιταλισμό;»...

Του Νίκου Μπογιόπουλου


Ας δούμε μερικά κομμάτια του παζλ των εξελίξεων στην Ουκρανία, παρακολουθώντας την ανθρωπογεωγραφία της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» και τα μπουμπούκια που την συνθέτουν:

Α) Ο τύπος της φωτογραφίας ονομάζεται Αρσένι Γιατσένιουκ.


Ο τύπος αυτός, που τον βλέπουμε να αποδίδει στους οπαδούς του άψογο... αρχαιοελληνικό χαιρετισμό, αναλαμβάνει τη θέση του πρωθυπουργού της Ουκρανίας. Αυτός ο τύπος, που τελεί υπό τη σκέπη της δημοκρατικής ΕΕ και της ακόμα πιο δημοκρατικής Αμερικής, είναι παλιός γνώριμος των αφεντικών του. Στην επόμενη φωτογραφία τον βλέπουμε σε τρυφερό (πλην επαγγελματικό)  τετ α τετ με την πρώην υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, την Κοντολίζα Ράις.

Θυμίζουμε ότι η δημοκράτισσα Κοντολίζα Ράις είναι αυτή που ως υπουργός των κυβερνήσεων του Μπους κατέσφαξε το Ιράκ και όχι μόνο. Επισημαίνουμε, επίσης, ότι στις δημόσιες συναντήσεις τους τύποι σαν τον Γιατσένιουκ και τη Ράις δεν χαιρετιούνται ναζιστικά. Περιορίζονται στις χειραψίες...


Ο τύπος αυτός, πρόεδρος του ουκρανικού κοινοβουλίου μέχρι πρότινος, που προωθείται δημοκρατικότατα για πρωθυπουργός της Ουκρανίας, παρότι με τη λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση» παρέλασε από διάφορες θέσεις (όπως του υπουργού Οικονομικών και Εξωτερικών – σημειωτέον: αυτός ήταν που πρόσδεσε την Ουκρανία στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και ξεκίνησε τη διαδικασία ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ), δείτε πόσο λαοπρόβλητος είναι: Όταν έθεσε το 2010 υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ουκρανίας σε πανουκρανικό επίπεδο δεν κατόρθωσε να πάρει πάνω από το 7% των ψήφων. Μάλιστα στο Κίεβο ψηφίστηκε από το 0,34% των ψηφοφόρων, στη δε Κριμαία, όπου είχε χρηματίσει και «περιφερειάρχης», έλαβε το εκκωφαντικό... 0,02% των ψήφων.

Δυο χρόνια αργότερα προσχώρησε στο κόμμα «Πατρίδα» ως τσιράκι της πρώην πρωθυπουργού Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία εκτός από «ηρωίδα» υπήρξε κατά τη θητεία της και συνώνυμο της διαφθοράς...

Με την ανακοίνωση της πρωθυπουργοποίησής του, ο τύπος αυτός έκανε δυο δηλώσεις. Η πρώτη ήταν πως «πρέπει άμεσα να συνάψουμε συμφωνία για ένα πρόγραμμα συνεργασίας με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Η δεύτερη, μιλώντας στο BBC, πως «πρόκειται να λάβουμε εξαιρετικά αντιλαϊκά μέτρα...».

Και κάτι ακόμα: Πριν από περίπου δυο εβδομάδες, έκανε τον γύρο του κόσμου η μαγνητοφωνημένη συνομιλία της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ με τον Αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο. Η κυρία υφυπουργός, δίνοντας τόσο το στίγμα των επιθυμιών των ΗΠΑ για την εξέλιξη της κρίσης στην Ουκρανία, όσο και των αντιπαραθέσεων των Αμερικανών με την ΕΕ, αλλά και περιγράφοντας με ενάργεια τις δημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθούνται στην Ουκρανία, ακούγεται να δίνει σαφείς οδηγίες στον πολιτικό της υφιστάμενο. Του είπε: «Γ@μ@ την ΕΕ, εμείς θέλουμε τον Γιατσένιουκ»...

Β) Ο τύπος της επόμενης φωτογραφίας, αυτός που βρίσκεται αριστερά από τον Αμερικανό γερουσιαστή και υποψήφιο για την προεδρία των ΗΠΑ, τον ΜακΚέιν, ονομάζεται Όλεχ Τιαγκνιμπόκ.


Ο τύπος αυτός, εκλεκτό μέλος της ουκρανικής αντιπολίτευσης, ηγείται του κόμματος «Σβόμποντα» (Ελευθερία). Μόνο που το κόμμα του δεν λεγόταν πάντα έτσι. Μέχρι τη δεκαετία του 2000 είχε άλλο όνομα. Λεγόταν «Εθνικοσοσιαλιστικό»... Το «Σβόμποντα» δεν συνιστά παρά την πολιτική ομπρέλα του λεγόμενου «Δεξιού Τομέα».

 Τα φασιστόμουτρα του «Δεξιού Τομέα», με τα ναζιστικά τους περιβραχιόνια, τις στρατιωτικές στολές παραλλαγής και σε πλήρη εξάρτηση, στους δρόμους του Κιέβου...

Ο «Δεξιός Τομέας», που με τα μέλη του με όπλα και λοστάρια πρωτοστατεί στο πλιάτσικο, στην τρομοκρατία και στην πυρπόληση κτιρίων στην Ουκρανία, απαρτίζεται από κάθε λογής λουμπεναριό και φασιστικό κατακάθι της ουκρανικής κοινωνίας. Αποτελεί τον ένοπλο βραχίονα της ναζιστικής ακροδεξιάς. Επιδίδεται σε λαμπαδηδρομίες στους δρόμους του Κιέβου στα πρότυπα της Κου Κλουξ Κλαν. Διατηρεί «αδελφικές» σχέσεις με το φασιστικό κόμμα «Jobbik» της Ουγγαρίας, με το κόμμα της Λεπέν στη Γαλλία, με το φασιστικό «Forza Nuova»της Ιταλίας, με το ναζιστικό «Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα» της Γερμανίας. Σύμφωνα με τη λίστα του διεθνούς Κέντρου Βίζενταλ, το «Σβόμποντα» του Τιαγκνιμπόκ κατατάσσεται στην πρώτη δεκάδα των ανά τον κόσμο αντισημιτικών μορφωμάτων.

Αυτό το κόμμα, που υιοθετήθηκε από τη Δύση ως φορέας της «δημοκρατίας» στην Ουκρανία και που στις συγκεντρώσεις του τρέχει ο ΜακΚέιν, έχει για ήρωα τον διαβόητο ΣτέπανΜπαντέρα. Διοργανώνει μάλιστα και πορείες με πορτρέτα του Μπαντέρα στους δρόμους της Ουκρανίας, όπως αυτό πίσω από το λεβεντόπαιδο με το τσουλούφι της φωτογραφίας.


Σημείωση 1η: Ο Στέπαν Μπαντέρα ήταν ένα καθίκι, συνεργάτης των Γερμανών ναζί της περίοδο της εισβολής του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση. Κάτι σαν τους «δικούς μας» δωσίλογους και ταγματασφαλίτες, δηλαδή...

Στο μέσον της φωτογραφίας ο Μπαντέρα με τη γερμανική ναζιστική στολή του, φυσικά...

Σημείωση 2η: Για να έχουμε μια ιδέα πως η «δημοκρατία» και η Δύση - ως εγγυητής της - προάγουν και αναθρέφουν τον φασισμό πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι αμέσως μετά τη λεγόμενη «Πορτοκαλί Επανάσταση» το 2004, ο τότε εκλεκτός του ευρωατλαντισμού πρόεδρος της Ουκρανίας, ο Βίκτορ Γιούσενκο, είχε ανακηρύξει επίσημα τον Μπαντέρα, όπως και τον ναζιστή ομοϊδεάτη του, τον Σούκεβιτς, «ήρωες της Ουκρανίας»...

Σημείωση 3η: Το κόμμα «Πατρίδα» της Γιούλια Τιμοσένκο (που τόσο την αγαπούν οι Γερμανοί...), της «ηρωίδας» που ήταν στη φυλακή για απάτες και υπεξαιρέσεις και από το οποίο προέρχεται ο νέος πρωθυπουργός της Ουκρανίας (που τόσο τον αγαπούν οι Αμερικάνοι...), στις τελευταίες εκλογές συμμάχησε με το ναζιστικό «Σβόμποντα» γεγονός που άνοιξε τον δρόμο, ώστε οι ναζί να μπουν στο ουκρανικό κοινοβούλιο...

Γ) Ο τρίτος της παρέας που μάχεται για την εμπέδωση των ευρωπαϊκών άμα τε και δημοκρατικών αξιών στην Ουκρανία ονομάζεται Βιτάλι Κλίτσκο.

Το παλικάρι, που ήταν πυγμάχος και δημιούργησε το κόμμα «Γροθιά», αν και έχει αμερικανική υπηκοότητα, ενδιαφέρεται βασικά για την προώθηση στην Ουκρανία των γερμανικών... αξιών. Άλλωστε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στο σπίτι του στη Γερμανία τα έχει περάσει, από το «Ίδρυμα Konrad Adenauer» του ανατέθηκε να ηγηθεί ακροδεξιού μορφώματος με αποστολή την «γερμανοποίηση» της Ουκρανίας και φυσικά είναι πάντα ευπρόσδεκτος από την κυρία Μέρκελ, η οποία κάνει πολύ κέφι όταν τον συναντά...

Η κυρία Μέρκελ με τον Κλίτσκο (εκ δεξιών της), αλλά και τον Γιατσένιουκ (εξ αριστερών της) σε χαρούμενες στιγμές...

Δ) Όλοι αυτοί οι τύποι τώρα, ο Γιατσένιουκ, ο Τιαγκνιμπόκ και ο Κλίτσκο, ως ηγέτες της αντιπολίτευσης, συγκροτούν το αγλάισμα της επιδοτούμενης από τις ΗΠΑ και την ΕΕ... δημοκρατίας στην Ουκρανία. Μάλιστα, ήδη πριν από τα γεγονότα, είχαν ανακοινώσει ότι θα κατέβαιναν μαζί στις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Τα τρία αγαπημένα και «δημοκρατικά» παιδιά της Δύσης (ο ναζί, ο φασίστας και ο κρυφοφασίστας), μαζί. Και στη μέση η κυρία Νούλαντ. Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ...

Όσο για τις πρώτες κιόλας κινήσεις της κυβέρνησης που συγκροτούν ή στηρίζουν από κοινού τα «δημοκρατικά» παιδιά, είναι οι εξής:
  • Προώθηση νόμου για την απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας.
  • Προώθηση νόμου για την κατάργηση κάθε απαγόρευσης που περιορίζει την ναζιστική προπαγάνδα. 
  • Προώθηση νόμου με τον οποίο η διοίκηση του υπουργείου Εσωτερικών παραδίδεται στους ναζί του «Δεξιού Τομέα».
  • Κάλεσμα στο ΝΑΤΟ να παράσχει βοήθεια στην Ουκρανία στο οποίο άμεσα ανταποκρίθηκε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, ο Ράσμουσεν, ο οποίος και δήλωσε: «Είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε να στηρίζουμε την Ουκρανία για τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις της» προσθέτοντας ότι το ΝΑΤΟ εγγυάται «την εθνική κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας» (σσ: αξίες ευρύτατα γνωστό ότι εμπνέουν το ΝΑΤΟ αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά από την Κύπρο μέχρι τη Γιουγκοσλαβία, κι από το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη και το Αφγανιστάν...).


Η απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι μια σωστή σκέψη εκ μέρους των «δημοκρατών» της Ουκρανίας και των ευρωαμερικανών φίλων τους. Βλέπετε εκεί οι κομμουνιστές γεμίζουν τους δρόμους των πόλεων με αφίσες όπως αυτή με την εικόνα του Λένιν, ο οποίος «ρωτά» τους κατοίκους:
«Λοιπόν πώς τα περνάτε με τον καπιταλισμό;»...

***

Ορισμένες σκέψεις:

Πρώτο: Η Ουκρανία περνά μια από τις πιο δραματικές στιγμές στην ιστορία της. Μάζες ανθρώπων βγήκαν στους δρόμους εκφράζοντας τη βαθιά κοινωνική δυσαρέσκεια και την απέχθειά τους προς το καθεστώς της κλίκας του Γιανουκόβιτς. Αυτή η κλίκα, υπηρέτησε τον πλουτισμό της ως βαστάζος εκείνης της μερίδας των εκμεταλλευτών του ουκρανικού λαού, που έχουν συνδέσει τα κέρδη τους και το ιδιοτελές συμφέρον τους με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό.

Δεύτερο: Η άλλη κλίκα, της άλλης μερίδας των ολιγαρχών, που έχουν συνδέσει τα κέρδη τους με τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό, προωθεί τα δικά της σχέδια μέσα από την ωμή επέμβαση της Δύσης στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας. Για τα συμφέροντά της δεν διστάζει να αναγορεύσει σε «δημοκράτες» και «απελευθερωτές» το σκυλολόι των ναζιστικών, εθνικιστικών, φιλοαμερικανικών και φιλογερμανικών κομμάτων και μορφωμάτων.

Τρίτο: Ο ουκρανικός λαός, λόγω της απουσίας κινήματος με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, εγκλωβίστηκε ανάμεσα σε αυτές τις δυο κλίκες και χρησιμοποιήθηκε ως πιόνι της γεωστρατηγικής σκακιέρας και ως πυροκροτητής για ελεγχόμενες από το σύστημα πολιτικές ανατροπές που περιορίζονται στην εναλλαγή των διεφθαρμένων ανδρείκελων.

Τέταρτο: Παρότι ο λαός στην Ουκρανία συντάσσεται κάτω από σημαίες ξένες, και όχι τις σημαίες των δικών του συμφερόντων, βλέπουμε ότι οι ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία, στο πλαίσιο της ενδοκαπταλιστικής και ενδοιμπεριαλιστικής τους σύγκρουσης παρεμβαίνουν με τον οξύ τρόπο που παρεμβαίνουν. Το γεγονός ότι  εκδηλώθηκε μία τέτοια αντίδραση από μέρους του ξένου παράγοντα (ένοπλη παρέμβαση, αξιοποίηση του ναζισμού και ανάδειξή του σε πολιτικό παράγοντα κλπ) καθιστά σαφή τον τρόπο που οι δυνάμεις αυτές θα αντιδράσουν (όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά οπουδήποτε) στο ενδεχόμενο διεκδίκησης και εφαρμογής από το λαό, από τον κάθε λαό, ενός πραγματικά φιλολαϊκού προγράμματος. Πόσο μάλλον ενός προγράμματος που θα αφαιρεί την εξουσία από τους ολιγάρχες. Η επέμβασή τους στην περίπτωση αυτή θα είναι εκατοντάδες φορές πιο σφοδρή. Αυτό σημαίνει αποδοχή της «μοίρας» μας; Όχι. Αυτό σημαίνει ότι: Μόνο ένας στην συντριπτική του πλειοψηφία ενωμένος, συνειδητοποιημένος, οργανωμένος, χειραφετημένος πολιτικά και αποφασισμένος λαός μπορεί να διεκδικήσει το δίκιο του. Μόνο έτσι μπορεί να κάνει τους εχθρούς του να σκεφτούν το τίμημα που θα καταβάλουν, αν επιχειρήσουν να υποσκάψουν με μη ειρηνικό τρόπο τις λαϊκές επιλογές. Να αποτρέψει τις έξωθεν και έσωθεν παρεμβάσεις. Αυτή είναι η μόνη προϋπόθεση που υπάρχει: Ο ενωμένος, συνειδητοποιημένος, οργανωμένος και ταξικά αποφασισμένος λαός. Το ερώτημα που μας αφορά ως Ελλάδα και τίθεται ειδικά προς τους κάθε είδους των εξ ημών αριστερών, είναι: Αυτή η προϋπόθεση εξασφαλίζεται όταν η συνείδηση του λαού διαμορφώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να θεωρεί ως «φίλους» τους εχθρούς του;

Πέμπτο: Οι προηγούμενες εκλογές στην Ουκρανία έγιναν σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα και σύμφωνα με αυτή τη λογική προέκυψε μία «δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση». Τα όσα συνέβησαν εκεί, όμως, η ωμή επέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ, οι διαδηλώσεις με τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, της υπεύθυνης για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, των Αμερικανών αξιωματούχων και λοιπών, η ωμή ένοπλη βία με την χρησιμοποίηση των φασιστικών και ακροδεξιών κομμάτων στην πρώτη γραμμή κλπ, αποσιωπήθηκαν ή πέρασαν στα ψιλά από την διεθνή και ελληνική ειδησιογραφία. Αυτό, τι άλλο αποδεικνύει από την υποκρισία ορισμένων για το πως αντιλαμβάνονται το θέμα της νομιμότητας; Θυμόμαστε όλοι, για παράδειγμα, εκείνα τα «καταδικάζουμε τη βία απ΄ όπου κι αν προέρχεται», ή τα άλλα από τον κύριο Μητσοτάκη μέχρι τον κύριο Πρετεντέρη γύρω από το θέμα της «τήρησης και σεβασμού του Συντάγματος» κλπ. Αλλά πώς και τους διαφεύγει; Στην Ουκρανία τόσο ο εκλεγμένος πρόεδρος, όσο και το ισχύον Σύνταγμα καταργήθηκαν με τρόπο έκδηλα αντίθετο από τον προβλεπόμενο από την ισχύουσα «νομιμότητα». Κάτι που δεν είδαμε να ενοχλεί ιδιαίτερα τους «ουκρανολόγους» στα εγχώρια ΜΜΕ. Υποψιαζόμαστε, λοιπόν, ότι για ορισμένους το ασίγαστο πάθος που επιδεικνύουν για την «τήρηση της νομιμότητας» αναβλύζει από μέσα τους μόνο όταν πρόκειται για εκείνη την νομιμότητα που οι ίδιοι γουστάρουν.

Έκτο:  Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Τουτέστιν: Εμείς, οι υπόλοιποι, που όταν απεργούμε ή διαδηλώνουμε ακούμε μύδρους από τους «εισαγγελείς» ότι «διασαλεύουμε τη νομιμότητα», δεν έχουμε παρά να κρατήσουμε την ανομολόγητη παραδοχή των νομιμοφρόνων κατηγόρων μας. Την παραδοχή τους όπως αυτή απορρέει από τη στάση τους στην Ουκρανία, η οποία ταυτόχρονα, συνιστά και τον εφιάλτη τους: Ότι η πλειοψηφία του λαού - αφού και κατά το αστικό Σύνταγμα ο λαός είναι κυρίαρχος και πηγή όλων των εξουσιών - είναι εκείνη η δύναμη που με τη θέλησή της μπορεί και δικαιούται, τελικά, όταν το αποφασίσει, να ανατρέψει τα πάντα.

Από το e-nikos

Διαβάστε Περισσότερα »

Η Μεσόγειος σβήνει από τον χάρτη;

Της Στέλλας Αλφιέρη

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου "καίει" τη Μεσόγειο, δολοφονεί την Κρήτη, με το ερώτημα: Ποια είναι τα χρηματικά ανταλλάγματα; Είναι σίγουρο ότι τα χημικά από στιγμή σε στιγμή φθάνουν στη Μεσόγειο και η θαλασσινή ζωή θα εξαφανιστεί κάτω από τα τοξικά απόβλητα. Οι ακτές μας θα νεκρώσουν και ο τουρισμός θα χαθεί γιατί πλέον οι γαλάζιες θάλασσες της Μεσογείου και οι δαντελωτές παράλιες μας θα σκορπούν τον θάνατο. Η Περιφέρεια της Κρήτης, οι κυβερνητικοί βουλευτές, έχουν χάσει τη φωνή τους και σιωπηλά αποδέχονται τον θάνατο της Κρήτης, που επιβάλλουν η τρόικα και η κυβέρνηση του τρόμου Σαμαρά - Βενιζέλου. Είναι ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα που πρέπει να αποτραπεί οπωσδήποτε. Σε καμία περίπτωση τα χημικά της Συρίας δεν πρέπει να διασκορπιστούν στη Μεσόγειο. Πρέπει άμεσα να ακυρωθεί η συμφωνία τής κυβέρνησης με την Ε.Ε., με την τρόικα, που έγινε πίσω από την πλάτη του κρητικού λαού.

Τα ψέματα του Βενιζέλου είναι τρομακτικά και μπαίνει έντονα στο τραπέζι ποια είναι τα οικονομικά ανταλλάγματα και σε ποιες τσέπες μπαίνουν τα ευρώ για να μας σκοτώσουν. Ενώ γνωρίζει η κυβέρνηση ότι δεν έχει γίνει ποτέ ξανά υδρόλυση εν πλω και επίσης γνωρίζει και αποκρύπτει την αλήθεια ότι έγινε πρόταση σε 14 χώρες να αναλάβουν την υδρόλυση στο έδαφός τους, οι οποίες αρνήθηκαν, κάτω από την πίεση των πολιτών τους, και μάλιστα στην Αλβανία προσεφέρθη και χρηματικό αντάλλαγμα ύψους 1 δισ.

Οι παραλιακοί δήμοι που θα θιγούν άμεσα έχουν χάσει τη φωνή τους, οι δήμαρχοι δεν ζητούν εξηγήσεις και δεν προειδοποιούν ότι ο χημικός θάνατος δεν μπορεί να εγκατασταθεί στη Κρήτη. Οι δήμοι, οι φορείς, κοινωνικοί και επαγγελματικοί, πρέπει να αντιδράσουμε όλοι μαζί για να απομακρύνουμε τον εφιάλτη του θανάτου από τη Μεσόγειο. Πρέπει να τρομοκρατήσουμε την κυβέρνηση με την παρουσία μας στους δρόμους, για να ακυρωθεί η μυστική συμφωνία εξουδετέρωσης των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

Η πολιτική πίεση από τη μεριά της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνεχίζεται. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι ευρωβουλευτές ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις. Όμως δεν αρκεί αυτό. Πρέπει, με τον ξεσηκωμό μας, να σταματήσουμε κάθε ιδέα υδρόλυσης των χημικών όπλων της Συρίας στην κλειστή θάλασσα της Μεσογείου. Ένα λάθος να γίνει, δεν θα υπάρχει επιστροφή. Ο θάνατος θα είναι βασανιστικός για την περιοχή μας. Η Μεσόγειος δεν πρέπει να μετατραπεί σε θάλασσα χημικών αποβλήτων.

Οι δήμαρχοι και η Περιφέρεια της Κρήτης θα πρέπει να συνεργαστούν με τον καθηγητή δρ Γιδαράκου, καθηγητή του Εργαστηρίου Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, ο οποίος τεκμηριώνει επιστημονικά το τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα.

Πρέπει να ακυρωθεί εδώ και τώρα η απόφαση αυτή που σκοτώνει τα πάντα. Τα χημικά πρέπει να σταματήσουν να δολοφονούν ανθρώπους και να εξαφανίζουν όμορφους τόπους από το πρόσωπο της γης.

* Η Στέλλα Αλφιέρη είναι δημοτική σύμβουλος του Δήμου Καντάνου Σελίνου

Από την ΑΥΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Διαβάστε στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου

Μεταξύ πολλών άλλων διαβάστε:


Κεντρικό θέμα:

Αυλή των θαυμάτων το πολιτικό σκηνικό

Η ελιά… φυλλορροεί δίπλα στο ...«ποτάμι», οι διεργασίες εντείνονται και η δυστοκία του συστήματος αναδεικνύει πραγματικά όρια και αδιέξοδα

Διαπραγμάτευση με πολιτικό «μασάζ»

Η τρόικα παζαρεύει σκληρά, αλλά χωρίς άγνοια πολιτικού κινδύνου - Κρυφές επιβαρύνσεις πολλών δισ. στη δημοσιονομικά ουδέτερη «μεταρρυθμιστική ατζέντα»

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το θέμα:

Έρευνα για το ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας

Πώς στήνεται το παιχνίδι, ποιοι ωφελούνται και πώς ανατινάζονται οι δυνατότητες της παραγωγικής ανασυγκρότησης

Αριστερά, πολιτικό κίνημα και κυβερνητισμός

Γράφουν οι Ανδρέας Καρίτζης, Ελένη Σωτηρίου, Κώστας Χ. Χρυσόγονος

Μνημόνιο και Ευρώπη

Γιατί δεν αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο τη συντελούμενη κοινωνική καταστροφή;

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Νέες ωρολογιακή βόμβα διά χειρός τρόικας

Προς μείωση εργοδοτικών εισφορών και απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων

Γιώργος Κατερίνης

Τζάμπα χέρια για τους ξενοδόχους

Οι Γερμανοί εγκαινιάζουν τις «σχολές εκμετάλλευσης» του ΟΑΕΔ

Του Μάριου Διονέλλη

Νέα ριζοσπαστική παράταξη στα συνδικάτα

Δεκάδες κλαδικές και τοπικές συσκέψεις σε όλη τη χώρα

Μιλούν στο Δρόμο οι Γιώργος Αρχοντόπουλος (ΕΥΑΘ), Γιώτα Λαζαροπούλου (Δανειζόμενο Προσωπικό Τραπεζικού Τομέα),Βασίλης Τσιμπίδης (ΤΡΙΑΙΝΑ)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Τάσος Κεφαλάς: Προβάλλουμε άλλο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων

Περί σκυβάλων (Μέρος Β’)

Ποιοι κερδίζουν από την απόκρυψη τοξικών αποβλήτων στα αστικά απορρίμματα

Του Βαγγέλη Στογιάννη

Κοινωνική συμμαχία για να σωθεί το παράκτιο μέτωπο

Η παρέμβαση της Ελένης Πορτάλιου σε ημερίδα για τη δημόσια περιουσία

Ανάμεσα στον αρχαιοελληνικό μύθο και την πολιτική

Ξαναδιαβάζοντας Ζαν-Πιερ Βερνάν

Της Αριάδνης Γκάρτζιου-Tάττη

Επιστροφή στον πολιτισμό

Της Γιούλης Ιεραπετριτάκη

Ας αντισταθούν οι διανοούμενοι έστω και σουρεαλιστικά

Της Βέρας Δαμόφλη

Στα διεθνή μεταξύ άλλων:

Μαύρη αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Ευρώπη

Από την επάνοδο της Ρωσίας… στην επάνοδο των ΗΠΑ - Σπριντ καταστροφισμού και ο λογαριασμός… στους άλλους

Του Γιώργου Τσίπρα

Πραξικόπημα με το λαό στο περιθώριο

Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην Ουκρανία, πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση τον παράγοντα «κοινωνικές τάξεις»

Του Φλορίν Ποενάρου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Σαλίχ Μουσλίμ, ηγέτης των Κούρδων της Συρίας:

Δεν επιδιώκουμε απόσχιση από τη Συρία

Αγκάθια για το δημοψήφισμα ανεξαρτησίας στη Σκωτία

Αντιδράσεις από τη Βρετανία και την υπόλοιπη Ευρώπη

Της Νατάσας Ακριβάκη

Στον πολιτισμό -μεταξύ άλλων- διαβάστε:

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τη συγγραφέα Ευγενία Φακίνου:

Οι Πλανόδιοι Θεριστές και η δύναμη της αλληλεγγύης

Nymph()maniac: Εθισμένοι στον Τρίερ

Της Ιφιγένειας Καλαντζή

Διαβάστε ακόμα στη σελίδα του αθλητισμού:

Ο Τσάβες πέρασε… από την Καισαριανή

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το Τουρνουά Ποδοσφαίρου που διοργάνωσε η πρεσβεία της Βενεζουέλας

Στο Περίπτερο Ιδεών: Ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει: Να προετοιμαζόμαστε για τα καλύτερα, αλλά και για τα χειρότερα!

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις αποκαλυπτικές σελίδες της εργασίας, τον Ηρόστρατο, δείτε τα σκίτσα των Πέτρου Ζερβού, Γιάννη Αντωνόπουλου, Παναγιώτη Μητσομπόνου και το ξεχωριστό κάθε φορά social design του Δημήτρη Θ. Αρβανίτη.


Εφημερίδα Δρόμος

Αναζητήστε την εκτάκτως αυτήν την Παρασκευή στα περίπτερα

Διαβάστε Περισσότερα »

Αδωνις: Ένας μικρούλης πλιασιέ θανάτου

Του Λευτέρη Καπώνη


Αχ, Παναγιά μου, πρωί-πρωί ο Χάρος στην τηλεόραση, δεν θα πάει καλά η μέρα...

Χάρο λέμε τον Άδωνι εμείς οι συνταξιούχες. Η Μαρίκα, που είναι πιο μορφωμένη γιατί οι γονείς της είχαν εμπόριο στον Βόλο μέχρι το '40 και μπόρεσε και σπούδασε, λέει πως ο Χάρος είναι πολύ σοβαρό πρόσωπο και ο Άδωνις, ένας μικρούλης πλασιέ θανάτου, που έχει εξουσία μόνο πάνω στους φτωχούς Έλληνες... Η Μαρίκα έχει πατήσει τα ογδόντα τρία. Εγώ είμαι πιο μικρή. Πάτησα τα εβδομήντα οκτώ ανήμερα που ψηφίστηκε το δεύτερο Μνημόνιο. Μετά σταμάτησα να μεγαλώνω. Έμεινα στήλη άλατος όταν είδα τα Σόδομα και τα Γόμορρα του Σαμαρά...

Στην παρέα μας είμαστε άλλες τρεις. Όλες άνω των ογδόντα.

Μαζευόμαστε κάθε απόγευμα στο σπίτι μου, το οποίο η Μαρίκα ονόμασε γιάφκα, και πίνουμε τσάι. Η Στέλλα, που κατάγεται από Αλεξάνδρεια και ξέρει από μαγεία, κάνει τελετές. Καρφώνει καρφίτσες στα μάτια του Σαμαρά και του Βενιζέλου κι εμείς όλες καταριόμαστε. Το τι λέει το στόμα μας, δεν περιγράφεται. Η Μαρίκα, που, όπως σας είπα είναι πιο μορφωμένη και στα νιάτα της είχε ερωτευτεί έναν κομμουνιστή λιμενεργάτη στον Βόλο, λέει ότι δεν τους πιάνουν οι κατάρες, γιατί έχουν κάνει συμφωνία με τον διάολο, αυτόν εκεί, που είναι στο αναπηρικό καροτσάκι και μας κουνάει το δάχτυλο, λες και του χρωστάμε την ψυχή μας. Προσπαθούμε, όμως αυτοί αντέχουν, και η Θεώνη λέει να πάμε στον ΣΥΡΙΖΑ να ρωτήσουμε μήπως κάτι κάνουμε στραβά...

Όμως, ξέχασα να σας πω την ιστορία μας.

Εγώ και οι φίλες μου ήμασταν από τα γεννοφάσκια μας δεξιές. Για να καταλάβετε, στις εκλογές μάς έπαιρναν προσωπικά τηλέφωνο οι υπουργοί της παράταξης για να μας υπενθυμίσουν το καθήκον απέναντι στην πατρίδα. Εγώ γνώρισα και τη βασίλισσα Φρειδερίκη προσωπικά! Από νέες μαζευόμασταν στο σπίτι μου -που τώρα το λέμε γιάφκα- και μοιράζαμε τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια... Κι όταν ο Παπανδρέου ο μικρός πρόδωσε την Ελλάδα, νιώσαμε δικαιωμένες που ήμασταν δεξιές. Ακούγαμε και τον Καλαματιανό -ούτε τ' όνομά του δεν θέλω να πω- στο Ζάππειο και βγαίναμε να περπατήσουμε περήφανες στη γειτονιά.

Και μετά ήρθε το τσουνάμι. Γύρισε ο κόσμος ανάποδα.

Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Στην αρχή ήθελα να πάω στη Χρυσή Αυγή. Έβλεπα, όμως, στις μουτσούνες τους την αμορφωσιά και κρατιόμουνα. Μετά μπουκάρισε μια μέρα η Μαρίκα -που είναι πιο μορφωμένη- στο σπίτι, με μια φωτογραφία του Τσίπρα. Μαζί της είχε κι ένα CD. Το βάλαμε, κι αρχίσαμε μετά από λίγο να τραγουδάμε όλες μαζί το "Παντιέρα ρόσα"... Τώρα έχουμε μάθει κι άλλα τραγουδάκια, που τα λέμε κάθε φορά που κάνουμε αχτίφ. Η Στέλλα, πηγαίνει στην κομματική οργάνωση και φέρνει τη γραμμή, που είναι καλή. Εμείς, βέβαια, συνεχίζουμε τις τελετές, μήπως πιάσει καμιά κατάρα και ψοφήσουνε τα τέρατα...

Καμιά φορά, όμως, στεναχωριέμαι, γιατί αναρωτιέμαι, μήπως έζησα μια ολόκληρη ζωή λάθος... Γι' αυτό βιάζομαι να προσφέρω όσο πιο πολλά μπορώ, μήπως ξεχρεώσω τα λάθη μου... Το ίδιο κάνει και η Μαρίκα, που είναι πιο μορφωμένη από μένα...

Από την ΑΥΓΗ
Διαβάστε Περισσότερα »

Η Ουκρανία κι εμείς

Του Θανάση Καρτερού


Μπορείτε να έχει ο καθένας τη γνώμη του για τις εξελίξεις στην Ουκρανία.

Καλό όμως είναι να έχουμε όλοι υπόψη ένα πράγμα: Μας έχουν φλομώσει στη διαστρέβλωση, στην απόκρυψη, στην επιλεκτική προβολή και τελικώς στο ψέμα για όσα συμβαίνουν εκεί. Διεθνή πρακτορεία, αναλυτές, κομισάριοι, μεγάλα ΜΜΕ, έγκυρες εφημερίδες, παίζουν πάλι το ίδιο παιγνίδι - η απόλυτη προπαγάνδα στη θέση μιας έστω σχετικής ενημέρωσης. Η τεχνογνωσία της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, βρίσκει την εφαρμογή της στην Ουκρανία. Προπαγανδιστικός πόλεμος με τα όλα του. Με στρατηγείο, με γραμμή, με κέντρα επεξεργασίας, με σεναριογράφους, με σκηνοθέτες.

Πρέπει να ψάξει κανείς σε "περιθωριακές" πηγές για να βρει θαμμένες αλήθειες.

  • Ότι η Μέρκελ, για παράδειγμα, συναντήθηκε στις αρχές του μήνα με ηγέτες των κομμάτων της ουκρανικής αντιπολίτευσης και ακριβώς την επομένη οι συγκρούσεις κλιμακώθηκαν, με αποτέλεσμα πάνω από 20 νεκρούς σε μια μέρα.
  • Ή ότι ο Κλίτσκο διατηρεί όλο αυτό τον καιρό στήλη στη Bild!
  • Ή ότι κηρύχτηκε παράνομο το ΚΚ Ουκρανίας και οι φασίστες έκαψαν το σπίτι του γενικού γραμματέα του.
  • Ή ότι καταργήθηκε ο νόμος που απαγορεύει τη ναζιστική προπαγάνδα.
  • Ή ότι απαγορεύτηκαν όλες οι γλώσσες πλην της ουκρανικής - μεταξύ τους και η ελληνική.

Ειδικά ο ρόλος των ναζί, εξίσου φονικός, όπως φαίνεται, με της αστυνομίας, ή εξωραΐζεται -οι βαμμένοι χιτλερικοί βαφτίζονται, ας πούμε, εθνικιστές- ή κρύβεται κάτω από το χαλί. Και πάνω στο χαλί παρελαύνουν οι διάφοροι Μπαρόζο και Κέρρι και Στάινμαϊερ και Φαμπιούς, οι οποίοι ανυμνούν τον άνεμο της αλλαγής στην Ουκρανία και το νέο καθεστώς ελευθερίας.

  • Αποσιωπώντας τα φαιά κυκλώματα αυτού του καθεστώτος.
  • Αποσιωπώντας ότι σε θέσεις - κλειδιά έχουν ήδη οριστεί ξεφωνημένοι φασίστες.
  • Αποσιωπώντας την οργανωμένη καταστολή, τις πράξεις αντεκδίκησης και την εκτός κάθε νομιμότητας βαρβαρότητα των "δημοκρατικών δυνάμεων" που στηρίζει η Δύση. 

Μπορούμε να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη: Θα έρθει η μέρα που θα αποκαλυφθούν τα μυστικά και τα ψέματα αυτής της τραγωδίας. Το θέμα είναι αν θα τα καταφέρουν και πάλι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτό να γίνει αφού έχει ολοκληρωθεί το έγκλημα. Όπως στο Ιράκ με τα χημικά - θυμάστε; Κι αν τα καταφέρουν, δεν θα είναι μόνο ήττα της ρημαγμένης και διαιρεμένης Ουκρανίας.

Θα είναι ήττα όλων μας...

Από την ΑΥΓΉ
 
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Έδρα και ενέδρα

Του Θανάση Καρτερού


Για ποιο λόγο ένας βουλευτής, υποψήφιος σε μια κρίσιμη περιφέρεια ή μια μεγάλη πόλη, επιλέγει να δίνει τη μάχη του διατηρώντας τη βουλευτική του έδρα; Η εύλογη απάντηση είναι διότι έχει σκοπό, αν και εφόσον δεν εκλεγεί, να επιστρέψει στο Κοινοβούλιο. Και η λιγότερο εύλογη, αλλά όχι εντελώς απίθανη, είναι ότι το ίδιο έχει σκοπό να κάνει ακόμα κι αν εκλεγεί. Και το ένα και το άλλο τα έχουμε δει εξάλλου να συμβαίνουν.

Σε κάθε περίπτωση, η έδρα αποτελεί ενέδρα για τον συγκεκριμένο υποψήφιο.

Και αλεξιπτωτιστή θα τον χαρακτηρίσουν και ως ηττοπαθή θα τον στολίσουν, αλλά και για μειωμένο ενδιαφέρον για την περιφέρεια και τον δήμο που διεκδικεί θα τον επικρίνουν. Αν, κύριε -ή κυρία-, θέλεις να βοηθήσεις την περιφέρεια ή τον δήμο, δείξε μας μια στοιχειώδη αφοσίωση και μην κρατάς πισινή - αυτό θα του πουν. Και δεν είναι εύκολο να τους αντικρούσει.

Το θέμα δεν είναι αν ξύπνησε με πολλή καθυστέρηση και πολλή υστεροβουλία η στριμωγμένη Δεξιά του Σαμαρά και κουνάει το δάχτυλο. Ούτε αν η επιλογή είναι νόμιμη και ηθική - είναι. Από εκλογική και πολιτική άποψη όμως δεν μετράει και θετικά. Και γιατί αποδυναμώνει το λόγο και την παράσταση νίκης του υποψηφίου. Αλλά και γιατί, μιλώντας για αριστερούς υποψήφιους, δεν καθρεφτίζει, όπως και να το κάνουμε, εκείνη την άλλη αντίληψη για την πολιτική και τη στράτευση, που η Αριστερά επικαλείται.

Από την άλλη, δεν είναι τόσο παραγωγικό να υποστηρίζει κανείς ότι το πράγμα θα λυθεί με το ασυμβίβαστο που επιβάλλει ο νόμος. Όποιος δηλαδή εκλεγεί θα πρέπει να διαλέξει - την έδρα ή την Αυτοδιοίκηση. Διότι έτσι πλανάται πάνω από τους πολίτες η υποψία ότι μπορεί να ψηφίσουν τον Χι, αλλά να τους προκύψει ο Ψι, γιατί ο Χι επέλεξε να τους ευχαριστήσει μετά τις εκλογές για την εμπιστοσύνη τους και να επιστρέψει στη Βουλή.

Μπερδεμένα πράγματα, ε; Καλό θα ήταν να τα ξεμπερδέψουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι, τουλάχιστον στα πολύ κρίσιμα μέτωπα. Να εξηγήσουν εγκαίρως γιατί κάνουν ό,τι κάνουν και τι θα κάνουν αν οι ψηφοφόροι κάνουν ό,τι τους ζητούν να κάνουν.

Γιατί, αν μη τι άλλο, οι καλοί προεκλογικοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς εκλογικούς φίλους...

Απο την ΑΥΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Να σταματήσουμε το ξεπούλημα της χώρας

Του Φίλιππου Βασιλείου


Για να μελετηθούν σχέδια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας είναι χρήσιμη μια σύντομη καταγραφή της οικονομικής εξέλιξής μας από την εγκατάσταση (έτος 1823) του βασιλέα Όθωνα, ως εκπροσώπου των συμφερόντων των προστάτιδών μας χωρών -Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία- μέχρι σήμερα (έτος 2014).

Τα επαχθή δάνεια που μας χορήγησαν οι προστάτες μας τα αποπληρώσαμε τη δεκαετία του 2000. Εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) και παραχωρήσαμε στους "προστάτες" τα μονοπώλια: αλυκές, σπίρτα, τραπουλόχαρτα, τα δίκτυα πόσιμου νερού και της ηλεκτροδότησης της Αθήνας (Ούλεν Πάουερ), τους ΗΣΑΠ, τους σιδηροδρόμους Αθηνών-Πελοποννήσου, Αθηνών - Θεσσαλονίκης κ.λπ.

Παραχωρήσαμε, επίσης, τον πλούσιο ορυκτό πλούτο όλων σχεδόν των νησιών μας, της Εύβοιας, της Χαλκιδικής, κ.λπ. (Στο ΙΓΜΕ που απέμεινε μετά την πρόσφατη μνημονιακή αναδιάρθρωσή του ίσως βρεθεί το φωτοαντιγραφικό album των εγκαταλελειμμένων ορυχείων μας.) Εδώ πρέπει να αναφέρουμε και την πρόσφατη παραχώρηση των ορυχείων χρυσού και ό,τι άλλο βρεθεί εκεί μέσα, στην εταιρεία με τον σαρκαστικό τίτλο Ελληνικός Χρυσός.

Όλες οι ως άνω παραχωρήσεις έγιναν με αντάλλαγμα τις θέσεις εργασίας, δηλαδή τα μεροκάματα μέσα στις στοές των ορυχείων μας.

Τέλος, η χαριστική βολή στην οικονομία μας δόθηκε, όπως όλοι γνωρίζουμε, την τελευταία εικοσαετία.

Σε όλη τη χρονική περίοδο 1823-2014 το μόνο σχέδιο ολοκληρωμένης παραγωγικής ανασυγκρότησης που υπάρχει στη χώρα μας περιλαμβάνεται στο έργο του Δ. Μπάτση. "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα" . Αντιγράφουμε ένα απόσπασμα από τον πρόλογο αυτού του μνημειώδους έργου, τον οποίον συνέταξε ο αείμνηστος Ν. Κιτσίκης, γενικός γραμματέας της ΕΠ-ΑΝ (Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Νεοελληνικών Προβλημάτων), πρύτανης του ΕΜΠ και μετέπειτα πρόεδρος του ΤΕΕ.

"Σχέδιο ανασυγκρότησης είναι αδύνατο να καταρτιστεί μέσα στην αχλύ του μυστηρίου, χωρίς να σημειωθεί συναγερμός των λαϊκών οργανώσεων και όλων των επιστημόνων, που είναι ενδεδειγμένοι να παραστούν και να συντελέσουν στη γένεσή του.

Την ανάγκη συστηματικής μελέτης της σχεδιασμένης εκβιομηχάνισης κατάλαβαν πρώτοι οι προοδευτικοί επιστήμονες, που από τα χρόνια της κατοχής, οραματίζονταν μια καινούργια Ελλάδα και κήρυτταν ότι η 'εκβιομηχάνιση της χώρας πρέπει να είναι σκοπός όλων εκείνων που θα ρυθμίζουν στο μέλλον τις τύχες του έθνους'. Οι επιστήμονες αυτοί συγκρότησαν πριν από δύο χρόνια την "Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Νεοελληνικών Προβλημάτων (ΕΠ-ΑΝ) με σκοπό τη μελέτη των προβλημάτων της ανοικοδόμησης, μέσα στα οποία παίρνει κεντρική θέση και ξεχωριστή σημασία η σχεδιασμένη εκβιομηχάνιση της Ελλάδας".

Σήμερα, η ανασυγκρότηση της χώρας μας έχει επιπλέον προβλήματα που πρέπει να λυθούν για να καρποφορήσει το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, όπως:

Τα μέσα ενημέρωσης, με τη στοχευμένη επιλογή των πληροφοριών και των παραπληροφοριών, το ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το ανήκομεν στη Δύση, τον κατακερματισμό του κοινωνικού ιστού, τον υποβιβασμό των αξιών ζωής και της προσωπικότητας της Ελλάδος και επιπλέον τον κατακερματισμό της Αριστεράς και την εχθρότητα στις μεταξύ τους σχέσεις.

Θα έχουμε τεράστιες ευθύνες αν δεν σταματήσουμε αυτό το ξεπούλημα της χώρας, αυτήν την κατρακύλα, αυτήν την παρακμή.

* Ο Φίλιππος Κ. Βασιλείου είναι πολιτικός μηχανικός

Από την ΑΥΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Φωτογραφίες αυτόχθονων λαών υπό εξαφάνιση, σε όλη την υδρόγειο

Φωτογραφίες από τους τελευταίους εναπομείναντες αυτόχθονες πληθυσμούς του κόσμου


Chukchi_Jimmy_Nelson_Photography
Οι Chukchi , Σερβία . © Jimmy Nelson BV

Αφήνοντας κατά μέρος μια επιτυχημένη καριέρα , ο Βρετανός φωτογράφος Jimmy Nelson ξεκίνησε μια μακρά διαδρομή για να αποθανατήσει τους τελευταίους εναπομείναντες αυτόχθονες πληθυσμούς του κόσμου . Από τα πυκνά, υγρά δάση του Αμαζονίου του Εκουαδόρ μέχρι τις ψυχρές τούνδρες της Σιβηρίας, ο Nelson αναζήτησε και πέρασε σημαντικό χρόνο με κάθε ντόπιο πολιτισμό, προχωρώντας σε μια γνήσια  πραγματική προσέγγιση της ζωής τους και των παραδόσεων τους. Με φωτογραφίες τραβηγμένες από μία κάμερα 50 ετών, το έργο του "Βefore they pass away", είναι ένα δηκτικό χρονικό της πολιτιστικής κληρονομιάς και της ανθρωπότητας, που απειλείται να χαθεί για πάντα . Η ενέργεια του αποτελεί μια απόλυτη μεταδοτική πηγή έμπνευσης.

Huaorani_Jimmy_Nelson_01A.jpg
Οι Huaorani , Ισημερινός  Jimmy Nelson BV teNeues

Rabari_Jimmy_Nelson_02A.jpg
The Rabari, India. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Asaro_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Asaro, Papua Nέα Γουινέα. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Mursi_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Mursi, Αιθιοπία. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Gauchos_Jimmy_Nelson_01A.jpg
Gauchos, Aργεντινή. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Himba_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Himba, Nαμίμπια. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Huli_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Huli, Papua Nέα Γουινέα. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Ladakhi_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Ladakhi, Iνδία. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Kazakh_Jimmy-Nelson_01A.jpg
The Kazakh, Moγγολία. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues

Kalam_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Kalam, Papua Nεα Γουινέα. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Maori_Jimmy_Nelson_02A.jpg
The Maori, Nέα Ζηλανδία. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Vanuatu_Jimmy_Nelson_01A.jpg
The Vanuatu, Νησιά Vanuatu  © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Goroka_Jimmy_Nelson_02A_20140224-201126_1.jpg
The Goroka, Papua Nέα Γουινέα. © Jimmy Nelson BV Courtesy teNeues.

Φωτογραφίες στήν Σφήκα

Από το Left.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Σχετικά με τα γεγονότα της Κόνιτσας. Η αποκατάσταση της αλήθειας

Του Μιχάλη Στουγιάννου


Τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο προβλήθηκε με ένταση και τοπικά (γιαννιώτικες ιστοσελίδες και εφημερίδες) και πανελλαδικά (left.gr, Αυγή, Εφημερίδα των Συντακτών) το θέμα της διαγραφής της Κ.Ο. Κόνιτσας του ΚΚΕ, επειδή διαφώνησε με την επιλογή του γραφείου της Τ.Ε. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας.

Η Τ.Ε. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας απάντησε στα δημοσιεύματα αυτά κατηγορώντας τα ως «προβοκατόρικα που θέλουν να πολεμήσουν το ΚΚΕ». Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν έχει υπάρξει καμία διαγραφή στην Κ.Ο. Κόνιτσας και ούτε αυτό πρόκειται μάλλον να συμβεί τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές.

Τι όμως δεν είπε η Τ.Ε. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας στην ανακοίνωσή της;

Δεν είπε κουβέντα για την ταμπακέρα. Δεν είπε δηλαδή τίποτα για τα πραγματικά γεγονότα που έχουν δημιουργήσει πρόβλημα στην Κόνιτσα. Αντίθετα ισχυρίστηκε ψευδώς ότι το ψηφοδέλτιο με επικεφαλής το Σταύρο Κυρτσόγλου είναι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά παρακάτω.

Για να δούμε λοιπόν πως έχουν πραγματικά τα γεγονότα. Ο προηγούμενος υποψήφιος δήμαρχος που είχε στηρίξει το ΚΚΕ ήταν μια επιλογή που δε συσπείρωνε ούτε τους οπαδούς του ΚΚΕ στο δήμο Κόνιτσας ούτε μπορούσε να διεμβολίσει οπαδούς άλλων κομμάτων, γι’ αυτό και ο ίδιος είχε συμφωνήσει στην επιλογή Κυρτσόγλου. Στα πλαίσια αυτά η Κ.Ο. Κόνιτσας πήρε απόφαση να αναζητήσει άλλο υποψήφιο, προχώρησε σε κάποιες επαφές και κατέληξε στην απόφαση με τη σύμφωνη γνώμη της καθοδήγησης να προτείνει στο Σταύρο Κυρτσόγλου να κατέβει επικεφαλής του ψηφοδελτίου που θα στήριζε το ΚΚΕ στο δήμο Κόνιτσας. Σημείωση: Ο Στ. Κυρτσόγλου ανήκει στην ευρύτερη επιρροή του ΚΚΕ. Στην απόφαση αυτή διαφώνησε μόνο ένα κομματικό μέλος.

Ο Σταύρος Κυρτσόγλου θεωρώντας ότι έχει τη στήριξη του ΚΚΕ προχώρησε στις απαραίτητες κινήσεις για τη συγκρότηση του ψηφοδελτίου του. Στα πλαίσια αυτά έγινε γνωστό ότι θα δώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ τη στήριξή του στο συγκεκριμένο υποψήφιο. Για όσους όμως γνωρίζουν από Κόνιτσα είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαθέτει τόσο σημαντικές δυνάμεις στη συγκεκριμένη περιοχή ώστε να κατεβάσει μόνος του συνδυασμό, όπως άλλωστε συμβαίνει στους περισσότερους περιφερειακούς δήμους σε όλη την Ελλάδα, και η στήριξη που δίνει συχνά είναι τυπική και όχι ουσιαστική. Απλώς με αυτό τον τρόπο οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ, που στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές ήταν το 22%, δε θα διασκορπίζονταν στα διάφορα τοπικά ψηφοδέλτια και θα στήριζαν τον υποψήφιο που θα στήριζε και το ΚΚΕ.

Μπροστά όμως σε αυτήν την «αποκρουστική» προοπτική το ΚΚΕ να έχει υποψήφιο που θα στηριζόταν και από το ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως μπροστά στη ακόμα πιο «αποκρουστική» προοπτική να βγει ο συγκεκριμένος υποψήφιος δήμαρχος, εκμεταλλευόμενος την εκλογική κατάρρευση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ στην περιοχή της Κόνιτσας, η ηγεσία της Κομματικής Οργάνωσης στα Γιάννενα τρομοκρατήθηκε. Επέλεξε λοιπόν να αλλάξει στάση, να αγνοήσει την απόφαση της Κ.Ο. Κόνιτσας και να επιβάλλει έναν δικό της υποψήφιο, οπαδό του ΚΚΕ, το Δημήτρη Σδούκο, ο οποίος σημειωτέον πριν δύο περίπου μήνες είχε αρνηθεί να είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου, όταν του το πρότεινε η Κ.Ο. Κόνιτσας.

Το αιτιολογικό της «υψηλής» καθοδήγησης ήταν ότι ο Στ. Κυρτσόγλου ήταν υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Δ. Σδούκος θα υπηρετούσε καλύτερα τη πολιτική του ΚΚΕ στην περιοχή, καθώς και τις ανάγκες των κατοίκων. Ήξεραν, βλέπετε, καλύτερα οι καθοδηγητές από κεντρικά τι εξυπηρετούσε καλύτερα την περιοχή. Αγνοούν βέβαια ότι ο υποψήφιος που προτείνουν είχε συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ σε προηγούμενες δημοτικές εκλογές και μάλιστα είχε διατελέσει και αντιδήμαρχος του τότε καποδιστριακού δήμου Μαστοροχωρίων. Και πώς να μην το αγνοούν, αφού δεν έχει μείνει και κανένας γιαννιώτης στην τοπική ηγεσία…

Η απόφαση αυτή ήταν φυσικό να μη γίνει δεκτή από την Κ.Ο. Κόνιτσας (πλην ενός), η οποία συνέχισε τη δουλειά που είχε ξεκινήσει με τη δημοτική κίνηση που έχει επικεφαλής το Στ. Κυρτσόγλου.

Όποιος ξέρει από τις πρακτικές που ακολουθούνται τα τελευταία δέκα χρόνια στο ΚΚΕ μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει πιθανότητα να περάσει «ατιμώρητο». Εδώ για πολύ μικρότερα «παραπτώματα» ή σε μερικές περιπτώσεις και χωρίς κανένα παράπτωμα προχώρησαν σε πρωτόγνωρες εκκαθαρίσεις, έμπνευσης και πρακτικής αστικών αρχηγικών κομμάτων. Η απόφαση δηλαδή για διάλυση της Κ.Ο. Κόνιτσας, σε περίπτωση που επέμενε στην απόφασή της, ήταν ειλημμένη, τουλάχιστον από τη ηγετική ομάδα και αυτό συζητήθηκε τις τουλάχιστον τις πρώτες δύο μέρες ακόμα και στους διαδρόμους των κομματικών γραφείων. Το θέμα τους είναι η επιλογή του κατάλληλου χρονικού σημείου, ώστε να μη δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα στις ευρωεκλογές και να τους δοθεί η δυνατότητα να μεταπείσουν κάποια από τα κομματικά μέλη που αποτέλεσαν την πλειοψηφία στη συγκεκριμένη απόφαση της Κ.Ο. Κόνιτσας, πράγμα που έγινε μετά από λίγες μέρες.

Ένα θέμα ακόμα που πρέπει να ξεκαθαρισθεί είναι η διαρροή της απόφασης για διάλυση της Κ.Ο. Κόνιτσας στις τοπικές ιστοσελίδες. Είναι προβοκάτσια, όπως ισχυρίστηκε ψευδώς η ηγετική αριστερίστικη φραξιονιστική ομάδα της Τ.Ε. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας; Ή είναι διαρροή; Και αν είναι διαρροή, από ποιον έγινε; Τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν υπάρξει αρκετές διαρροές στον τοπικό τύπο, αλλά θα θυμίσω μόνο ότι μια ανάλογη διαρροή είχε γίνει και πριν τέσσερα περίπου χρόνια, όπου δύο μέρες πριν συνεδριάσει και αποφασίσει η τότε Ν.Ε. Ιωαννίνων για τους υποψηφίους δημάρχους και ενώ ακόμα υπήρχαν κομματικές οργανώσεις που δεν είχαν συζητήσει, είχαν διαρρεύσει πάλι τα ονόματα των υποψηφίων που θα στήριζε το ΚΚΕ στις τοπικές ιστοσελίδες.

Τότε η διαρροή είχε αποδοθεί στα στελέχη που διαφωνούσαν με την αριστερίστικη και σεχταριστική γραμμή της ηγεσίας. Δεν τόλμησαν βέβαια να ξεστομίσουν τέτοια κατηγορία επισήμως, αλλά διαπόμπευαν και λάσπωναν τα συγκεκριμένα στελέχη στους διαδρόμους και σε δήθεν «ιδιωτικές» συζητήσεις. Αλήθεια, τώρα που ξεκαθάρισαν τα όργανα από τους «μισητούς» διαφωνούντες, ποιος τα μεταφέρει στον αντίπαλο;

Αντί λοιπόν η Τ.Ε. Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας να καταγγέλλει προβοκάτσιες, ας ψάξει στο εσωτερικό της και θα βρει ποιος δημιουργεί το πρόβλημα. Δεν είναι δύσκολο. Θα τον βρει στο πρόσωπο αυτού ή αυτών που ευθύνονται για τις χαλκευμένες κατηγορίες κατά συντρόφων, για τις άδικες διαγραφές, για την εσκεμμένη περιθωριοποίηση δεκάδων άλλων, για την επίφαση δημοκρατίας μέσα στο ΚΚΕ και για την τραγική απομόνωση του κόμματος στο γιαννιώτικο λαό.

Πάντως πέρα από τα συγκεκριμένα γεγονότα τα πραγματικά προβλήματα του ΚΚΕ παραμένουν και έχουν να κάνουν:

  • με τη γραμμή απομόνωσης και βερμπαλιστικής καταγγελίας όλων των υπόλοιπων.
  • με την τροτσκιστική και αριστερίστικη πρακτική του «ή όλα ή τίποτα», «ή σοσιαλισμός ή κάθομαι στην άκρη μου και περιμένω να φωτίσει ο θεός το λαό να καταλάβει το δίκιο μου και να με στηρίξει», που ουσιαστικά αποτρέπουν ακόμα και τους αριστεριστές να συνεργαστούν μαζί του.
  • με την έλλειψη σοβαρών προτάσεων, τουλάχιστον στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, που απομακρύνουν τον κόσμο και θλίβουν ακόμα και τους πιο στενούς του οπαδούς. Θα θυμίσω τον Θ. Παφίλη που σε ερώτηση τι θα κάνει αν κερδίσει την περιφέρεια Αττικής, ισχυρίστηκε ότι πρώτα θα αγωνιστεί για να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, λες και αυτό εξαρτάται από την περιφέρεια. Τους είπαν, βλέπετε, οι δημοσκοπικές εταιρείες ότι το πρώτο θέμα που απασχολεί τον κόσμο είναι η ανεργία και αυτοί αποφάσισαν να το έχουν προμετωπίδα τους σε κάθε θέμα, σχετικό ή άσχετο.
  • με τη σοβαρή έλλειψη δημοκρατίας που υπάρχει στο εσωτερικό του.
  • με τη διαπόμπευση όσων διαφωνούν.
  • με την επίκληση ψευδών για να στηρίξουν τις άθλιες πρακτικές τους.
  • με την πολιτική αναχωρητισμού που έχει επιλέξει, με την οποία στην ουσία αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο το εργατικό λαϊκό κίνημα ρίχνοντας νερό στο μύλο της ασκούμενης πολιτικής, ρίχνει εν τέλει νερό στους εκφραστές αυτής της πολιτικής.

  • Ανεξάρτητα, πάντως, από την τραγική κατάληξη που θα έχει για το ίδιο το ΚΚΕ αργά ή γρήγορα η συγκεκριμένη τροτσκιστική σεχταριστική γραμμή του, η λύση για το βαθιά χειμαζόμενο ελληνικό λαό είναι μία.

    Η δημιουργία μετωπικών συσπειρώσεων σε κάθε μετερίζι της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που θα συγκεντρώνουν δυνάμεις από διάφορους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, ώστε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της φιλομονοπωλιακής και βαθιά αντιδημοκρατικής πολιτικής που ασκείται τα τελευταία χρόνια.

    Συσπειρώσεις που μέσα από την καθημερινή πάλη για μικρότερα και για μεγαλύτερα ζητήματα θα αγγίζουν τη φτωχολογιά, θα δίνουν ελπίδα για να λυθούν τα προβλήματά της και, εν τέλει, θα κερδίζουν πλατιές μάζες του λαού και της εργατικής τάξης, ώστε να καταστεί ο σοσιαλισμός αναγκαιότητα για την πλειοψηφία του λαού και της εργατικής τάξης.

    Από τον Εργατικό Αγώνα

Διαβάστε Περισσότερα »

Το αρχαιότερο κομμάτι της Γης

Του Θοδωρή Λάϊνα

Ο κρύσταλλος ζιρκονίου που έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και είναι το αρχαιότερο υλικό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στη Γη.


Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ χρονολόγησε έναν πανάρχαιο κρύσταλλο ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, είναι το αρχαιότερο υλικό που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στον πλανήτη μας. Πρόκειται για έναν κρύσταλλο ζιρκονίου που έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών. Η ανακάλυψη προσφέρει νέα πολύτιμα στοιχεία για τον σχηματισμό της Γης, τις πρώιμες φάσεις εξέλιξής της ακόμη και για την εμφάνιση της ζωής.

Αρχέγονο

Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία η Γη σχηματίστηκε πριν από 4,54 δισ. έτη και ήταν αρχικά μια πύρινη σφαίρα λιωμένων πετρωμάτων η οποία προοδευτικά άρχισε να ψύχεται και να στερεοποιείται. Εχουν εντοπιστεί σε διάφορες περιοχές του πλανήτη ορισμένα υλικά από την πρώιμη Γη. Τέτοια υλικά είναι μικροί κρύσταλλοι ζιρκονίου που εντοπίστηκαν στην Αυστραλία. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι οι κρύσταλλοι αυτοί είναι πανάρχαιοι αλλά δεν είχε γίνει μια ακριβής χρονολόγησή τους.

Ερευνητές με επικεφαλής τον Τζον Βάλει, καθηγητή γεωχημείας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό νέων και παλαιότερων τεχνικών για να χρονολογήσουν έναν από αυτούς τους κρυστάλλους. Χρησιμοποίησαν μια νέα μέθοδο τομογραφίας σε ατομική κλίμακα σε συνδυασμό με πιο παραδοσιακές μεθόδους φασματομετρίας μάζας και χρονολόγησης με ραδιενεργό ουράνιο. Οπως διαπιστώθηκε, ο κρύσταλλος έχει ηλικία 4,4 δισ. ετών και είναι ένα απομεινάρι του πρώτου φλοιού που δημιουργήθηκε στη Γη.

Το ζιρκόνιο

Το ζιρκόνιο είναι νησοπυριτικό ορυκτό του ομώνυμου μετάλλου. Σχηματίζει μεταμεικτικές φάσεις, κυρίως με μέταλλα των σπανίων γαιών. Το καθαρό ζιρκόνιο δεν είναι ραδιενεργό, δεν φθορίζει, δεν διαθέτει φωσφορισμό και είναι έντονα διπλοθλαστικό. Αν και είναι ευρύτατα διαδεδομένο, ως συνοδό ευρέως απαντώντων πετρωμάτων, οι καλοσχηματισμένοι κρύσταλλοι είναι σπάνιοι. Η άχρωμη παραλλαγή του μοιάζει πολύ με το διαμάντι, με το οποίο συχνά συγχέεται, ξεχωρίζοντας μόνον από τη σκληρότητά του. Οι διαφανείς παραλλαγές του χρησιμοποιούνται ως πολύτιμοι λίθοι, π.χ. το πορτοκαλέρυθρο διαφανές ζιρκόνιο, επονομαζόμενο και «υάκινθος» (hyacinth), το άχρωμο, (αποκαλείται «Jarcon») ή το μπλε (αποκαλείται «Starlite»).

Η ζωή

Η χρονολόγηση του κρυστάλλου δεν έχει αξία μόνο για το… ρεκόρ του πράγματος, για τον εντοπισμό δηλαδή του αρχαιότερου υλικού της Γης αλλά για πολύ πιο ενδιαφέροντες και σημαντικούς λόγους. Με βάση τα νέα ευρήματα οι ερευνητές διατυπώνουν μια νέα θεωρία για τον σχηματισμό και την εξέλιξη της Γης. Οπως υποστηρίζουν, η Γη έγινε φιλόξενη για τη ζωή πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε και η εμφάνιση της ζωής είναι πιθανό να έγινε πολύ γρήγορα, λίγο μετά τη γέννηση του πλανήτη μας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η Γη χρειάστηκε μόλις 200 εκατομμύρια έτη από τον σχηματισμό της για να «κρυώσει» και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του νερού και στη συνέχεια της ζωής.

Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η Γη σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη και πιθανολογούν ότι πριν από 4,4 δισ. έτη είχε δημιουργηθεί ο πρώτος φλοιός. Πιστεύουν επίσης ότι πριν από 4,3 δισ. έτη στη νεαρή Γη υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για την ύπαρξη ωκεανών οπότε δεν αποκλείεται την ίδια περίοδο να έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες μικροβιακές μορφές ζωής. Προηγούμενες μελέτες έχουν οριοθετήσει την εμφάνιση των πρώτων μορφών ζωής στη Γη σε ένα διάστημα 500-900 εκατομμυρίων ετών μετά τον σχηματισμό της. Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» κάνει λόγο για (πιθανή) εμφάνιση της ζωής μόλις 200 εκ. έτη μετά τον σχηματισμό του πλανήτη μας.

Από το Left.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Ουκρανία: Δυο τεθωρακισμένα στη Σεβαστούπολη, «βράζει» όλη η Κριμαία

Τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα δύο τεθωρακισμένα στάθμευσαν εκεί προκειμένου να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενες «τρομοκρατικές επιθέσεις»...


Δύο τεθωρακισμένα στάθμευσαν στη Σεβαστούπολη, τη φιλορωσική πόλη στα νότια της Ουκρανίας, όπου περίπου 500 διαδηλωτές υπερασπίστηκαν θερμά την υποψηφιότητα ενός Ρώσου πολίτη για τη θέση του δημάρχου της πόλης.

Ένα άρμα μάχης είναι ορατό στην περιοχή όπου βρίσκεται η ναυτική βάση του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και ένα άλλο στον περίβολο του πολιτιστικού κέντρου «Οίκος της Μόσχας», στο κέντρο της πόλης, μετέδωσαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου.

Ένας εκπρόσωπος του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, ερωτηθείς από το Γαλλικό Πρακτορείο, αρνήθηκε να σχολιάσει, ενώ τοπικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα δύο τεθωρακισμένα στάθμευσαν εκεί προκειμένου να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενες «τρομοκρατικές επιθέσεις».

Περίπου 500 φιλορώσοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν σήμερα κοντά στον «Οίκο της Μόσχας» για να απαιτήσουν την τοποθέτηση του Αλεξέι Τσάλι, ενός Ρώσου πολίτη, στη θέση του δημάρχου της πόλης. «Είμαστε ειρηνικοί διαδηλωτές, τουλάχιστον προς το παρόν» φώναξε ένας από το πλήθος, ο Αλεξάντερ Σινιάβσκι, ενώπιον των άλλων διαδηλωτών.

Προχθές σε μια άλλη πορεία συγκεντρώθηκαν περίπου 10.000 άνθρωποι μετά το κάλεσμα φιλορωσικών κινημάτων, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν εναντίον των «φασιστών» που έχουν καταλάβει την εξουσία στο Κίεβο κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου.

Ο πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς καθαιρέθηκε το Σάββατο από το Κοινοβούλιο του Κιέβου έπειτα από τις κινητοποιήσεις αμφισβήτησης της κυβέρνησής του οι οποίες διήρκεσαν τρεις μήνες. Οι συγκρούσεις είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 82 ανθρώπων στο Κίεβο την περασμένη εβδομάδα.

Η Σεβαστούπολη βρίσκεται στις δυτικές ακτές της χερσονήσου της Κριμαίας που αρχικά αποτελούσε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, ως την προσάρτησή της στην Ουκρανία το 1954.

Στη Συμφερόπολη, την πρωτεύουσα της Κριμαίας, περίπου 500 φιλορώσοι πολίτες διαδήλωσαν σήμερα μπροστά από το τοπικό κοινοβούλιο απαιτώντας μεγαλύτερη αυτονομία.

«Θα παλέψουμε για την αυτονομία μας (. . .). Οι νεοναζί δεν θα περάσουν στην Κριμαία» δήλωσε ο πρόεδρος του τοπικού κοινοβουλίου, Βολόντιμιρ Κονσταντίνοφ. «Οι κάτοικοι της Κριμαίας έχουν εξοργιστεί από το γεγονός ότι η νέα ηγεσία τους αγνοεί» προσέθεσε ο ίδιος.

Η Κριμαία έχει ανακηρυχθεί «αυτόνομη Δημοκρατία» και οι τοπικές αρχές της πρότειναν στις αρχές Φεβρουαρίου την τροποποίηση του τοπικού Συντάγματος προκειμένου να γίνει η Ρωσία η «εγγυήτρια» αυτής της αυτονομίας σε σχέση με την υπόλοιπη Ουκρανία. Αυτή η πρωτοβουλία προκάλεσε τις ανησυχίες για τις αποσχιστικές τάσεις στην χώρα.

Ο πρωθυπουργός της Κριμαίας, Ανατόλι Μογκουίλεφ από την πλευρά του κάλεσε σήμερα τους κατοίκους της χερσονήσου να «απέχουν από διακηρύξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια τραγωδία» και σε ανθρώπινα θύματα.

Στη Συμφερόπολη ρώσος βουλευτής

Ο Ρώσος βουλευτής Λεονίντ Σλούτσκι, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής επιτροπής της Δούμας υπεύθυνος για τις σχέσεις με τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, έφθασε σήμερα στη Συμφερόπολη απ' όπου δήλωσε: «Εκτιμάμε ότι ο Γιανουκόβιτς παραμένει ο νόμιμος πρόεδρος της Ουκρανίας».

«Η Ρωσία τάσσεται υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας» προσέθεσε ο ίδιος.

Διεθνή στην Σφήκα

Από το Left.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

30 ιστορικές φωτογραφίες, ορόσημα στον κόσμο, που δεν έγιναν διάσημες!

Από το κτίσιμο της γέφυρας του Μανχάταν, του Πύργου του Άϊφελ, το γραφείο και τον έλεγχο του Αϊνστάιν...


30-photos-01
Το χτίσιμο της Γέφυρας του Μανχάταν (1908)

30-photos-02

30-photos-2a

30-photos-2b
Ο Αϊνστάιν σε περίεργη πόζα και αμφίεση, το γραφείο του τη μέρα του θανάτου του και ο σχολικός του έλεγχος!

30-photos-03

30-photos-04
Το πρώτο Mc Donald και ο ίδιος ο Ronald McDonald στο promotion του μαγαζιού του

30-photos-05
Σεισμός και πυρκαγιά στο Σαν Φρανσίσκο (1906)

30-photos-06
Η ομάδα της Google στο ξεκίνημά της

30-photos-07
και η ομάδα της Microsoft στο ξεκίνημά της!

30-photos-08
Η κατασκευή του Christ the Redeemer στο Rio da Janeiro, Brazil

30-photos-09
Η πρώτη φωτογραφία της ανακάλυψης του Manu Pichu το 1912

30-photos-10
Ο Φιντέλ Κάστρο αφήνει στεφάνι στον τάφο του Λίνκολν

30-photos-11
20' μετά την έκρηξη στο Ναγκασάκι

30-photos-12
Αερομαχίες στο Λονδίνο μεταξύ Άγγλων και Γερμανών

30-photos-13
Ο τελευταίος τίγρης της Ταζμανίας (1933). Το είδος δεν υπάρχει πια

30-photos-14
Ο αστροναύτης του Apollo 16 Charle's Duke, άφησε στο φεγγάρι οικογενειακή του φωτογραφία

30-photos-15

30-photos-15a
Ο απόπλους του Τιτανικού και ένα αυθεντικό εισιτήριο

30-photos-16
Ο Λέον Τολστόϊ αφηγείται ιστορίες στα δισέγγονά του (1909)

30-photos-17
Beatles...μαθητές!

30-photos-18
Ο Τσε Γκεβάρα σε μια λιγότερο γνωστή φωτογραφία

30-photos-19
Time's Square 1912

30-photos-20
Το Άγαλμα της Ελευθερίας κατασκευάζεται (1884)

30-photos-22

30-photos-23
Η κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου (1961) και το γκρέμισμά του (1989)

30-photos-24
Ο Χίτλερ 11χρονος (φαίνεται από το στυλ)

30-photos-25
Ο Πύργος του Άιφελ μισός (1888)

30-photos-26
Ο πρώτος υπολογιστής στον κόσμο, ο ENIAC (1946)

30-photos-28a

30-photos-28b
Ξυλοκόποι της Καλιφόρνια δουλεύουν στο περίφημο Redwood

Φωτογραφίες στην Σφήκα

Από το thessaloniki arts and culture

Διαβάστε Περισσότερα »