Ζούμε τεράστιες στιγμές, πιτσιρίκο.
Ιστορικές στιγμές και νιώθω τυχερός που έζησα όλο το πανηγύρι από την αρχή.
Από τον Μάιο του 2010, ζούμε μοναδικές στιγμές.
Κάθε φορά λέμε πως τα έχουμε δει όλα και πάλι όμως κάτι γίνεται για να καταλάβουμε πως δεν έχουμε δει τίποτα.
Και τι δεν έχουμε δει σε αυτά τα 6 χρόνια…
Είδαμε να μας σώζουν, περνώντας αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια μας με το πρώτο μνημόνιο.
Όμως, επειδή μπορεί και να τις σπάζαμε ήρθαν και πέρασαν και άλλα λουκέτα με το 2ο και 3ο μνημόνιο αλλά και κάτι μεσοπρόθεσμα για να μην ξεχνιόμαστε.
Και ενώ λέγαμε πως βρήκαμε το κλειδί στο όνομα του σύγχρονου Τσε, το κλειδί μας βγήκε σάπιο και έσπασε μέσα στην κλειδαριά και άντε τώρα να το βγάλεις από τον αφαλό.
Είδαμε στην αρχή νοικοκυραίους να αδιαφορούν μέχρι που η φτώχεια χτύπησε την πόρτα τους και κατόπιν έγιναν αγανακτισμένοι που τους χρησιμοποίησαν, ώστε και αυτοί να εκλέξουν αυτό που νόμιζαν νέο που στην συνέχεια αποδείχθηκε παλιό και σάπιο, αλλά και η δουλειά να πάει παρακάτω, ώστε οι πραγματικοί εξουσιαστές τους να πλουτίζουν και αυτοί να βυθίζονται ακόμη και πιο κοντά στον πάτο.
Είδαμε να γίνεται δημοψήφισμα, απλά για να αλλάξει το αποτέλεσμά του και είδαμε να το νομιμοποιούν οι εξαπατηθέντες με την ψήφο τους ή την αποχή τους.
Είδαμε ευρωλάγνους, ευρωλιγούρια, ευρωπολέμιους, ευρωσκεπτικιστές, ραγιάδες και αντάρτες, φασίστες και προοδευτικούς να βρίζουν όλοι μαζί τα μνημόνια αλλά στο τέλος να τα προσκυνούν.
Είχαμε την τύχη να δούμε το κοινοβούλιο της ντροπής να εμπλουτίζεται από κάθε είδους παρατρεχάμενους και εντεταλμένους.
Άλλοι γραφικοί και άλλοι με τον μανδύα του δημοσιογράφου, προσπαθούν να μας πείσουν με τον τρόπο του ο καθένας, πως η μόνη συνταγή είναι να σκύβεις το κεφάλι και να πληρώνεις τα χαράτσια σου.
Και εκεί που λες, πιτσιρίκο, πως τα έχεις δει όλα έρχεται το κίνημα «παραιτηθείτε» για να μας πει πως δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη.
Αστικό κίνημα όπως αυτοπροσδιορίζεται για να ρίξει τον Αλέξη και να φέρει τον Κυριάκο, που και καλύτερα ξέρει να υπογράφει και πιο γρήγορα ξεπουλάει και γλείφει μέχρι να στάζουν από τα σάλια του, οι ξένοι και ντόπιοι τοκογλύφοι με τους παρατρεχάμενους.
Δηλαδή, δεν τους φτάνουν τα 99 χρόνια υποδούλωσης του Τσίπρα, θέλουν να τα κάνουν 199 σαν το τηλέφωνο της πυροσβεστικής.
Να τους δω να κατασκηνώνουν και στο Σύνταγμα και ας πεθάνω.
Και αν η αστική καταγωγή τους, δεν επιτρέπει στον κώλο τους να καθίσει σε αντίσκηνο, η Μεγάλη Βρετανία είναι δίπλα.
Μπορεί να κλείσουν δωμάτια και να διαδηλώνουν από τα μπαλκόνια, πίνοντας τον cappuccino ή ένα τζιν τόνικ βρε αδελφέ.
Πάντως, λέω να κατέβω στην πλατεία για 2 λόγους.
Για να δω την ξεφτίλα της πλατείας να περνά στα χέρια των πρώην μενουμευρωπαίων και νυν παραιτημένων, αλλά και γιατί πιστεύω πως θα έχει ωραία γκομενάκια.
Καιρός να πιάσουμε κανένα κώλο συντρόφια, μιας και είναι από τα λίγα που έχουν μείνει αφορολόγητα.
Από την άλλη, ακούω πως ο Αλαφούζος που πολύ μας αγαπάει, θα κάνει συναυλία αλληλεγγύης για να μας ενισχύσει.
Σε άφησε αδέκαρο και άνεργο, αλλά ποτέ δεν σε ξέχασε.
Θα σου πετάξει το κοκαλάκι που θα τρέξεις να το πιάσεις για να ξαναβάλεις στην βουλή αυτόν που θα σου βάλει μπροστά στην μούρη.
Οφείλω όμως να ομολογήσω, πως η προηγούμενη επιλογή του με τον Βασίλη Λεβέντη ήταν επιτυχημένη μιας και δίνει έναν τόνο μισότρελης χαράς, στο μουντό τοπίο των εδράνων.
Λέω να πάω και εκεί, πιτσιρίκο. Τους ίδιους κώλους θα πιάσω έτσι και αλλιώς.
Τι τα θες όμως και τι τα γυρεύεις πιτσιρίκο.
Με την γιαλατζί αριστερά που έχουμε για κυβέρνηση, τέτοιοι γιαλατζί επαναστάτες και αλληλέγγυοι μας αρμόζουν.
Τι άλλο μας περιμένει δεν ξέρω.
Ίσως πάλι να υποπτεύομαι πως είμαστε ικανοί να βάλουμε πρωθυπουργό τον Κυριάκο σε συν κυβέρνηση με τον Λεβέντη και τον Τσίπρα, ενώ ενδιάμεσα θα έχει επιστρέψει ο Κοκός, που θα τον υποδεχτούμε στο αεροδρόμιο σαν τον Ριβάλντο και ο οποίος θα ηγηθεί του αντιμνημονιακού αγώνα, με τον Καρατζαφέρη και τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Όλα μπορούν να γίνουν σε ένα προτεκτοράτο, με την βοήθεια των εξουσιαστών και την σύμφωνη γνώμη ενός αγράμματου λαού.
Ένα αντάρτικο τραγούδι έλεγε πως η λευτεριά είναι σχολειό πιτσιρίκο.
Ε μάλλον εμείς οι νεοέλληνες σε αυτό το σχολειό κάναμε συνέχεια κοπάνες.
Χρήστος Χ.
(Αγαπητέ Χρήστο, μετά την χρεοκοπία, είδαμε την αλήθεια της Ελλάδας και των Ελλήνων. Είδαμε την πραγματική Ελλάδα και τους πραγματικούς Έλληνες. Αυτό είδαμε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την αλήθεια. Αυτό που είναι τρομακτικό είναι η πέραση που έχουν -ακόμα και σήμερα- οι απατεώνες στην Ελλάδα. Από πολιτικούς και «πνευματικούς ανθρώπους» μέχρι τις «διασημότητες» και τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, τρομερό σουξέ οι απατεώνες στην Ελλάδα. Και τώρα θα διαδηλώσουν στο Σύνταγμα αυτοί που χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Αντίο, λοιπόν, για πάντα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι επικίνδυνη πια η Ελλάδα. Η Μαφία θα δώσει τα ρέστα της. Ήδη, έχει ξεκινήσει. Να είσαι καλά, Χρήστο.)
pitsirikos
Ιστορικές στιγμές και νιώθω τυχερός που έζησα όλο το πανηγύρι από την αρχή.
Από τον Μάιο του 2010, ζούμε μοναδικές στιγμές.
Κάθε φορά λέμε πως τα έχουμε δει όλα και πάλι όμως κάτι γίνεται για να καταλάβουμε πως δεν έχουμε δει τίποτα.
Και τι δεν έχουμε δει σε αυτά τα 6 χρόνια…
Είδαμε να μας σώζουν, περνώντας αλυσίδες στα χέρια και στα πόδια μας με το πρώτο μνημόνιο.
Όμως, επειδή μπορεί και να τις σπάζαμε ήρθαν και πέρασαν και άλλα λουκέτα με το 2ο και 3ο μνημόνιο αλλά και κάτι μεσοπρόθεσμα για να μην ξεχνιόμαστε.
Και ενώ λέγαμε πως βρήκαμε το κλειδί στο όνομα του σύγχρονου Τσε, το κλειδί μας βγήκε σάπιο και έσπασε μέσα στην κλειδαριά και άντε τώρα να το βγάλεις από τον αφαλό.
Είδαμε στην αρχή νοικοκυραίους να αδιαφορούν μέχρι που η φτώχεια χτύπησε την πόρτα τους και κατόπιν έγιναν αγανακτισμένοι που τους χρησιμοποίησαν, ώστε και αυτοί να εκλέξουν αυτό που νόμιζαν νέο που στην συνέχεια αποδείχθηκε παλιό και σάπιο, αλλά και η δουλειά να πάει παρακάτω, ώστε οι πραγματικοί εξουσιαστές τους να πλουτίζουν και αυτοί να βυθίζονται ακόμη και πιο κοντά στον πάτο.
Είδαμε να γίνεται δημοψήφισμα, απλά για να αλλάξει το αποτέλεσμά του και είδαμε να το νομιμοποιούν οι εξαπατηθέντες με την ψήφο τους ή την αποχή τους.
Είδαμε ευρωλάγνους, ευρωλιγούρια, ευρωπολέμιους, ευρωσκεπτικιστές, ραγιάδες και αντάρτες, φασίστες και προοδευτικούς να βρίζουν όλοι μαζί τα μνημόνια αλλά στο τέλος να τα προσκυνούν.
Είχαμε την τύχη να δούμε το κοινοβούλιο της ντροπής να εμπλουτίζεται από κάθε είδους παρατρεχάμενους και εντεταλμένους.
Άλλοι γραφικοί και άλλοι με τον μανδύα του δημοσιογράφου, προσπαθούν να μας πείσουν με τον τρόπο του ο καθένας, πως η μόνη συνταγή είναι να σκύβεις το κεφάλι και να πληρώνεις τα χαράτσια σου.
Και εκεί που λες, πιτσιρίκο, πως τα έχεις δει όλα έρχεται το κίνημα «παραιτηθείτε» για να μας πει πως δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη.
Αστικό κίνημα όπως αυτοπροσδιορίζεται για να ρίξει τον Αλέξη και να φέρει τον Κυριάκο, που και καλύτερα ξέρει να υπογράφει και πιο γρήγορα ξεπουλάει και γλείφει μέχρι να στάζουν από τα σάλια του, οι ξένοι και ντόπιοι τοκογλύφοι με τους παρατρεχάμενους.
Δηλαδή, δεν τους φτάνουν τα 99 χρόνια υποδούλωσης του Τσίπρα, θέλουν να τα κάνουν 199 σαν το τηλέφωνο της πυροσβεστικής.
Να τους δω να κατασκηνώνουν και στο Σύνταγμα και ας πεθάνω.
Και αν η αστική καταγωγή τους, δεν επιτρέπει στον κώλο τους να καθίσει σε αντίσκηνο, η Μεγάλη Βρετανία είναι δίπλα.
Μπορεί να κλείσουν δωμάτια και να διαδηλώνουν από τα μπαλκόνια, πίνοντας τον cappuccino ή ένα τζιν τόνικ βρε αδελφέ.
Πάντως, λέω να κατέβω στην πλατεία για 2 λόγους.
Για να δω την ξεφτίλα της πλατείας να περνά στα χέρια των πρώην μενουμευρωπαίων και νυν παραιτημένων, αλλά και γιατί πιστεύω πως θα έχει ωραία γκομενάκια.
Καιρός να πιάσουμε κανένα κώλο συντρόφια, μιας και είναι από τα λίγα που έχουν μείνει αφορολόγητα.
Από την άλλη, ακούω πως ο Αλαφούζος που πολύ μας αγαπάει, θα κάνει συναυλία αλληλεγγύης για να μας ενισχύσει.
Σε άφησε αδέκαρο και άνεργο, αλλά ποτέ δεν σε ξέχασε.
Θα σου πετάξει το κοκαλάκι που θα τρέξεις να το πιάσεις για να ξαναβάλεις στην βουλή αυτόν που θα σου βάλει μπροστά στην μούρη.
Οφείλω όμως να ομολογήσω, πως η προηγούμενη επιλογή του με τον Βασίλη Λεβέντη ήταν επιτυχημένη μιας και δίνει έναν τόνο μισότρελης χαράς, στο μουντό τοπίο των εδράνων.
Λέω να πάω και εκεί, πιτσιρίκο. Τους ίδιους κώλους θα πιάσω έτσι και αλλιώς.
Τι τα θες όμως και τι τα γυρεύεις πιτσιρίκο.
Με την γιαλατζί αριστερά που έχουμε για κυβέρνηση, τέτοιοι γιαλατζί επαναστάτες και αλληλέγγυοι μας αρμόζουν.
Τι άλλο μας περιμένει δεν ξέρω.
Ίσως πάλι να υποπτεύομαι πως είμαστε ικανοί να βάλουμε πρωθυπουργό τον Κυριάκο σε συν κυβέρνηση με τον Λεβέντη και τον Τσίπρα, ενώ ενδιάμεσα θα έχει επιστρέψει ο Κοκός, που θα τον υποδεχτούμε στο αεροδρόμιο σαν τον Ριβάλντο και ο οποίος θα ηγηθεί του αντιμνημονιακού αγώνα, με τον Καρατζαφέρη και τον Φαήλο Κρανιδιώτη.
Όλα μπορούν να γίνουν σε ένα προτεκτοράτο, με την βοήθεια των εξουσιαστών και την σύμφωνη γνώμη ενός αγράμματου λαού.
Ένα αντάρτικο τραγούδι έλεγε πως η λευτεριά είναι σχολειό πιτσιρίκο.
Ε μάλλον εμείς οι νεοέλληνες σε αυτό το σχολειό κάναμε συνέχεια κοπάνες.
Χρήστος Χ.
(Αγαπητέ Χρήστο, μετά την χρεοκοπία, είδαμε την αλήθεια της Ελλάδας και των Ελλήνων. Είδαμε την πραγματική Ελλάδα και τους πραγματικούς Έλληνες. Αυτό είδαμε. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την αλήθεια. Αυτό που είναι τρομακτικό είναι η πέραση που έχουν -ακόμα και σήμερα- οι απατεώνες στην Ελλάδα. Από πολιτικούς και «πνευματικούς ανθρώπους» μέχρι τις «διασημότητες» και τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, τρομερό σουξέ οι απατεώνες στην Ελλάδα. Και τώρα θα διαδηλώσουν στο Σύνταγμα αυτοί που χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Αντίο, λοιπόν, για πάντα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι επικίνδυνη πια η Ελλάδα. Η Μαφία θα δώσει τα ρέστα της. Ήδη, έχει ξεκινήσει. Να είσαι καλά, Χρήστο.)
pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου