Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Τα ροζ ποδηλατάκια

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης


Οι πιο παιδικοί μου έρωτες εποχούνται ακόμη στη φαντασία μου. Καβάλα σε ροζ ποδηλατάκια με την καλαθούνα για τα ψώνια από τον μπακάλη και τον φούρναρη. Ή σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες με αθώα, κοριτσίστικα χαμόγελα που πάγωσαν στον χρόνο. Ή σε σπαράγματα από ανήλικες λέξεις που δεν επέπρωτο να γίνουν λυρικοί στίχοι. Και αρκετά συχνά βλέπω στον ύπνο μου ολόκληρες στρατιές από μυρμήγκια να μεταφέρουν τρίμματα ασυνάρτητων οιμωγών από τον δρόμο έξω από το σπίτι μου.

Με το που συνέρχομαι πιάνω από την αρχή τον εφιάλτη, για να τον ανακουφίσω σε ένα ολοκληρωμένο κείμενο. Με αρχή, μέση και τέλος. Και τα αναγκαία στοιχεία πλοκής, δέσης και κορύφωσης. Ματαίως.

Τα κείμενα που γράφω είναι πάντα σαν τη στραπατσαρισμένη Ματίνα. Με την καλαθούνα του ποδηλάτου της ριγμένη στη λάσπη από το αυτοκίνητο που τη χτύπησε έξω ακριβώς από το σπίτι μου. Δυο μέρες πρωτύτερα μού είχε εκμυστηρευτεί τον έρωτά της. Οχτώ χρονών κι οι δυο. Θυμάμαι ότι την αποπήρα.

Πηγή: artinews.gr



Arti News: Επιλογές




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου