Βασίλης Μακρίδης
►Περιδιαβάζοντας σε διάφορα θεματάκια των διεθνών ειδήσεων, από αυτά που στα ελληνικά συστημικά ΜΜ«Ε» συνήθως δεν βρίσκουν θέση ή «θάβονται» στα ψιλά, σταμάτησα σε δυο-τρία από αυτά, τα οποία θεώρησα αρκούντως σημαντικά και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας...
►Το πρώτο έχει να κάνει με το Ισραήλ και τη θέση που πήρε επίσημα σε σχέση με την δημιουργία ζωνών αποκλιμάκωσης των πολεμικών συγκρούσεων στη Συρία, μετά από την υπογραφή του ανάλογου Μνημονίου (αυτή είναι η διεθνής ορολογία, μη σκιάζεστε!!!) στην Αστανά του Καζαχστάν στις 4 Μαΐου, με εγγυήτριες δυνάμεις για την τήρηση της συμφωνίας τη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν.
►Με βάση την παραπάνω συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 5 του μήνα και να εφαρμόζεται στην πράξη από την επόμενη μέρα και για 6 μήνες, ως «ζώνες αποκλιμάκωσης» αναγνωρίστηκαν: η επαρχία Ιντλίμπ, ορισμένες περιοχές των επαρχιών της Λατάκειας, της Χαμά και του Χαλεπίου, το βόρειο τμήμα της επαρχίας Χομς και οι επαρχίες Νταράα και Κουνέιτρα.
►Σε όλες τις παραπάνω περιοχές υπερισχύουν οι δυνάμεις του ISIS και της Jebbhat Al-Nosra, των δύο δηλαδή τρομοκρατικών-τζιχαντιστικών οργανώσεων με τις οποίες διεξάγεται πόλεμος και δίνεται η ευκαιρία στους μαχητές τους να παραδώσουν τον οπλισμό τους και να σταματήσουν τις εχθροπραξίες. Ως αντάλλαγμα, οι εγγυήτριες δυνάμεις δεν πρόκειται να διεξάγουν σε αυτές τις περιοχές αντίστοιχες στρατιωτικές επιχειρήσεις.
►Μόνο που το Ισραήλ μετέφερε στη ρωσική πλευρά, ότι η παραπάνω συμφωνία δεν δεσμεύει το ίδιο σε τίποτε και ότι θα συνεχίσει τις αεροπορικές του επιδρομές εναντίον των θέσεων που έχει καταλάβει η λιβανέζικη σιιτική οργάνωση Hezbollah, η οποία συμμετέχει στις δυνάμεις που βοηθούν τον επίσημο συριακό στρατό στην αντιμετώπιση του ISIS και της Jebbhat Al-Nosra και η οποία θεωρείται από το Ισραήλ ως «εχθρική».
►Λεπτομέρεια 1η: Οι τελευταίες αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Συρία, ενώ είχαν ως ανακοινωμένο στόχο τις δυνάμεις της Hezbollah, στην πραγματικότητα χτύπησαν θέσεις του επίσημου συριακού στρατού, κάτι που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να θεωρηθεί και casus belli από τη Συρία προς Ισραήλ.
►Λεπτομέρεια 2η: Οι Ισραηλινοί δεν λένε όχι στις ζώνες αποκλιμάκωσης που δημιουργήθηκαν στο νότιο τμήμα της Συρίας, στα σύνορα με το ίδιο το Ισραήλ και με την Ιορδανία και μάλιστα το πάνε παραπέρα, ζητώντας να δημιουργηθούν και οι λεγόμενες buffer zones (ενδιάμεσες ζώνες) στα σύνορα με τη Συρία, όπου δεν θα επιτρέπεται η παρουσία κανενός είδους στρατιωτικών δυνάμεων. Με μία εξαίρεση: την παρουσία... ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ στρατιωτικών δυνάμεων από τη δική τους πλευρά των συνόρων!!! Κοινώς, «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών»...
►Όλα αυτά έγιναν γνωστά μετά την πρόσφατη (10/5) τηλεφωνική συνομιλία ανάμεσα στον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλ. Πούτιν και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου, η οποία προκλήθηκε, σύμφωνα με ισραηλινές και αραβικές πηγές, από την ισραηλινή πλευρά. Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν άμεση και με πολύ νόημα: στις 12 του μήνα έγινε δεκτός στη Μόσχα από τον Πρόεδρο Βλ. Πούτιν ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μ. Αμπάς. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Ρώσος Πρόεδρος εκτός του ότι υπογράμμισε τη ρωσική θέση περί της πραγματικής δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων, εγκαινίασε μέσω δορυφορικής σύνδεσης ένα ρωσικό μορφωτικό-πολιτιστικό και αθλητικό κέντρο στη Βηθλεέμ, δυναμικότητας 500 ατόμων - «δώρο» στους Παλαιστίνιους κατοίκους της περιοχής.
►Κοινώς, κάθε προσπάθεια του Ισραήλ να δημιουργήσει τετελεσμένα εκ μέρους του στη Συρία, αναγνωρίζεται πλέον από την Ρωσία ως «εχθρική ενέργεια» και αντιμετωπίζεται με ανάλογα πολιτικά, διπλωματικά και, ίσως, αν χρειαστεί και στρατιωτικά αντίμετρα.
►Η τελευταία «ειδησούλα» που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι από το πολύπαθο Ντονμπάς και, αν τη δει κανείς στο βάθος της, θα δει εν πολλοίς τις γεωπολιτικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν σε σύντομο, σχετικά, χρονικό διάστημα στην περιοχή.
►Τις τελευταίες μέρες έγινε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ κοινή σύσκεψη των νομικών υπηρεσιών της Ρωσίας και της ΛΔ Ντονιέτσκ, με θέμα την νομική και δικαιακή ΣΥΓΚΛΙΣΗ των δύο πλευρών και, ειδικότερα, την προσαρμογή του νομικού και δικαιακού συστήματος της ΛΔ Ντονιέτσκ στο αντίστοιχο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
►Αν συνυπολογίσει κανείς ότι ήδη σε μεγάλο βαθμό έχει συντελεστεί η σύγκλιση οικονομικών κανόνων ανάμεσα στη Ρωσική Ομοσπονδία και τα δύο ομόσπονδα κρατίδια που ανήκουν στην ΛΔ της Νεορωσίας, όπως και το γεγονός ότι έχουν αρχίσει να αλλάζουν οι τηλεφωνικοί κωδικοί και οι πινακίδες των αυτοκινήτων και να προσαρμόζονται στο αντίστοιχο ρωσικό σύστημα, μπορεί κανείς αβίαστα να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι βήμα-βήμα συντελείται η «αποκόλληση» των ΛΔ του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ από το κράτος της Ουκρανίας και η ενσωμάτωσή τους, ως ομοσπονδιακές οντότητες, στο αντίστοιχο ρωσικό...
►Φυσικά, για να ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία χωρίς να οδηγηθεί η περιοχή σε γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη με τη συμμετοχή ΚΑΙ της Ρωσίας, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να τερματιστούν οι συγκρούσεις ανάμεσα στο «επίσημο» ουκρανικό κράτος και τις ΛΔ του Ντονμπάς. Το πώς θα επιτευχθεί αυτό και πόσο ακριβώς χρόνο θα πάρει, είναι κάτι που ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί και μένει να φανεί από την εξέλιξη των γεγονότων...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
►Περιδιαβάζοντας σε διάφορα θεματάκια των διεθνών ειδήσεων, από αυτά που στα ελληνικά συστημικά ΜΜ«Ε» συνήθως δεν βρίσκουν θέση ή «θάβονται» στα ψιλά, σταμάτησα σε δυο-τρία από αυτά, τα οποία θεώρησα αρκούντως σημαντικά και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας...
►Το πρώτο έχει να κάνει με το Ισραήλ και τη θέση που πήρε επίσημα σε σχέση με την δημιουργία ζωνών αποκλιμάκωσης των πολεμικών συγκρούσεων στη Συρία, μετά από την υπογραφή του ανάλογου Μνημονίου (αυτή είναι η διεθνής ορολογία, μη σκιάζεστε!!!) στην Αστανά του Καζαχστάν στις 4 Μαΐου, με εγγυήτριες δυνάμεις για την τήρηση της συμφωνίας τη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν.
►Με βάση την παραπάνω συμφωνία, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 5 του μήνα και να εφαρμόζεται στην πράξη από την επόμενη μέρα και για 6 μήνες, ως «ζώνες αποκλιμάκωσης» αναγνωρίστηκαν: η επαρχία Ιντλίμπ, ορισμένες περιοχές των επαρχιών της Λατάκειας, της Χαμά και του Χαλεπίου, το βόρειο τμήμα της επαρχίας Χομς και οι επαρχίες Νταράα και Κουνέιτρα.
►Σε όλες τις παραπάνω περιοχές υπερισχύουν οι δυνάμεις του ISIS και της Jebbhat Al-Nosra, των δύο δηλαδή τρομοκρατικών-τζιχαντιστικών οργανώσεων με τις οποίες διεξάγεται πόλεμος και δίνεται η ευκαιρία στους μαχητές τους να παραδώσουν τον οπλισμό τους και να σταματήσουν τις εχθροπραξίες. Ως αντάλλαγμα, οι εγγυήτριες δυνάμεις δεν πρόκειται να διεξάγουν σε αυτές τις περιοχές αντίστοιχες στρατιωτικές επιχειρήσεις.
►Μόνο που το Ισραήλ μετέφερε στη ρωσική πλευρά, ότι η παραπάνω συμφωνία δεν δεσμεύει το ίδιο σε τίποτε και ότι θα συνεχίσει τις αεροπορικές του επιδρομές εναντίον των θέσεων που έχει καταλάβει η λιβανέζικη σιιτική οργάνωση Hezbollah, η οποία συμμετέχει στις δυνάμεις που βοηθούν τον επίσημο συριακό στρατό στην αντιμετώπιση του ISIS και της Jebbhat Al-Nosra και η οποία θεωρείται από το Ισραήλ ως «εχθρική».
►Λεπτομέρεια 1η: Οι τελευταίες αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Συρία, ενώ είχαν ως ανακοινωμένο στόχο τις δυνάμεις της Hezbollah, στην πραγματικότητα χτύπησαν θέσεις του επίσημου συριακού στρατού, κάτι που, υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να θεωρηθεί και casus belli από τη Συρία προς Ισραήλ.
►Λεπτομέρεια 2η: Οι Ισραηλινοί δεν λένε όχι στις ζώνες αποκλιμάκωσης που δημιουργήθηκαν στο νότιο τμήμα της Συρίας, στα σύνορα με το ίδιο το Ισραήλ και με την Ιορδανία και μάλιστα το πάνε παραπέρα, ζητώντας να δημιουργηθούν και οι λεγόμενες buffer zones (ενδιάμεσες ζώνες) στα σύνορα με τη Συρία, όπου δεν θα επιτρέπεται η παρουσία κανενός είδους στρατιωτικών δυνάμεων. Με μία εξαίρεση: την παρουσία... ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ στρατιωτικών δυνάμεων από τη δική τους πλευρά των συνόρων!!! Κοινώς, «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών»...
►Όλα αυτά έγιναν γνωστά μετά την πρόσφατη (10/5) τηλεφωνική συνομιλία ανάμεσα στον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλ. Πούτιν και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου, η οποία προκλήθηκε, σύμφωνα με ισραηλινές και αραβικές πηγές, από την ισραηλινή πλευρά. Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν άμεση και με πολύ νόημα: στις 12 του μήνα έγινε δεκτός στη Μόσχα από τον Πρόεδρο Βλ. Πούτιν ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μ. Αμπάς. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο Ρώσος Πρόεδρος εκτός του ότι υπογράμμισε τη ρωσική θέση περί της πραγματικής δημιουργίας ενός παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 και την αποκλιμάκωση των συγκρούσεων, εγκαινίασε μέσω δορυφορικής σύνδεσης ένα ρωσικό μορφωτικό-πολιτιστικό και αθλητικό κέντρο στη Βηθλεέμ, δυναμικότητας 500 ατόμων - «δώρο» στους Παλαιστίνιους κατοίκους της περιοχής.
►Κοινώς, κάθε προσπάθεια του Ισραήλ να δημιουργήσει τετελεσμένα εκ μέρους του στη Συρία, αναγνωρίζεται πλέον από την Ρωσία ως «εχθρική ενέργεια» και αντιμετωπίζεται με ανάλογα πολιτικά, διπλωματικά και, ίσως, αν χρειαστεί και στρατιωτικά αντίμετρα.
►Η τελευταία «ειδησούλα» που θέλω να μοιραστώ μαζί σας είναι από το πολύπαθο Ντονμπάς και, αν τη δει κανείς στο βάθος της, θα δει εν πολλοίς τις γεωπολιτικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν σε σύντομο, σχετικά, χρονικό διάστημα στην περιοχή.
►Τις τελευταίες μέρες έγινε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονιέτσκ κοινή σύσκεψη των νομικών υπηρεσιών της Ρωσίας και της ΛΔ Ντονιέτσκ, με θέμα την νομική και δικαιακή ΣΥΓΚΛΙΣΗ των δύο πλευρών και, ειδικότερα, την προσαρμογή του νομικού και δικαιακού συστήματος της ΛΔ Ντονιέτσκ στο αντίστοιχο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
►Αν συνυπολογίσει κανείς ότι ήδη σε μεγάλο βαθμό έχει συντελεστεί η σύγκλιση οικονομικών κανόνων ανάμεσα στη Ρωσική Ομοσπονδία και τα δύο ομόσπονδα κρατίδια που ανήκουν στην ΛΔ της Νεορωσίας, όπως και το γεγονός ότι έχουν αρχίσει να αλλάζουν οι τηλεφωνικοί κωδικοί και οι πινακίδες των αυτοκινήτων και να προσαρμόζονται στο αντίστοιχο ρωσικό σύστημα, μπορεί κανείς αβίαστα να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι βήμα-βήμα συντελείται η «αποκόλληση» των ΛΔ του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ από το κράτος της Ουκρανίας και η ενσωμάτωσή τους, ως ομοσπονδιακές οντότητες, στο αντίστοιχο ρωσικό...
►Φυσικά, για να ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία χωρίς να οδηγηθεί η περιοχή σε γενικευμένη στρατιωτική σύρραξη με τη συμμετοχή ΚΑΙ της Ρωσίας, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να τερματιστούν οι συγκρούσεις ανάμεσα στο «επίσημο» ουκρανικό κράτος και τις ΛΔ του Ντονμπάς. Το πώς θα επιτευχθεί αυτό και πόσο ακριβώς χρόνο θα πάρει, είναι κάτι που ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί και μένει να φανεί από την εξέλιξη των γεγονότων...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου