Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Με την Ζωή ή με τον Γλέζο, με τον Γλέζο ή με την Ζωή; Ιδού η απορία.

Νικόλαος Μπαγιαρτάκης*


Στον καθημερινό μας ανήφορο με τον σταυρό στους ώμους που βιώνουμε απ' αρχής μέχρι σήμερα της Μνημονιακής περιόδου, ο καθείς και η καθεμιά απ' εμάς ήρθε να προστεθεί επιπλέον και το εξής ερώτημα με την Ζωή ή με τον Γλέζο, με τον Γλέζο ή με την Ζωή. Με ποιον άραγε;

Προέκυψε τούτο το ερώτημα έπειτα από ένα επεισόδιο που έλαβε μέρος σε μία εθιμοτυπική συγκέντρωση δημοσίων προσώπων στο Δίστομο καθώς η Ζωή παρεμπόδισε τον Γερμανό πρέσβη να καταθέσει το δικό του στεφάνι στους νεκρούς του Ολοκαυτώματος από το αμέσως προηγούμενο Γερμανικό Ράιχ, αντίθετα ο Γλέζος πήρε τον Γερμανό από το χέρι ώστε να τον οδηγήσει να καταθέσει το στεφάνι του τελικά, κάτι που έγινε.

Αυτό το επεισόδιο ήταν αρκετό ώστε να ξεφύγουμε από τα δικά μας βάσανα και να στρέψουμε το βλέμμα μας σε μία συγκέντρωση που αν δεν είχε γίνει το παραμικρό τότε κανείς δεν θα έδινε σημασία ούτε κατ' ελάχιστο στη συνέχεια. Καθώς οι εθιμοτυπικές εκδηλώσεις δημοσίων προσώπων είναι ανούσιες για τον πολύ κόσμο της καθημερινότητας που στενάζει υπό τον σημερινό ζυγό του δ' Ράιχ και των εδώ ανθρώπων τους που τα ονόματα τους είναι στη εισαγγελία του Μονάχου για την υπόθεση της Ζίμενς (παρεμπιπτόντως, στα πλαίσια της Ε.Ε. οι ελληνικές αρχές εάν είχαν τη διάθεση να ρίξουν φως στην υπόθεση της Ζίμενς τότε θα απαιτούσαν τη συνδρομή των γερμανικών αρχών για να φέρουν τούτη τη λίστα στα εδώ δικαστήρια και να αποδοθεί το δίκαιο.

Αυτή η λίστα είναι πολύ σημαντική καθώς μία ξένη κυβέρνηση και δη της Γερμανίας μπορεί να εκβιάσει μ' αυτήν εάν θελήσει να διεκδικήσει μονομερώς τα συμφέροντα της εις βάρος μας, ήτοι να γίνει η λίστα τούτη αντικείμενο προς εκβιασμό προς την πολιτική και την οικονομική ελίτ της χώρας μας εάν εμπλέκεται αλλά μέχρι τώρα καμία κυβέρνηση δεν απαίτησε να έρθει η λίστα εδώ και πιθανότατα ούτε οι επόμενες, δεν διατρέχουν τέτοιο κίνδυνο) αντίθετα μ' αυτών των δημοσίων προσώπων που κρατούν μόνιμα στασίδια κάτω απ' το φως των τηλεοπτικών φακών.

Στο προκείμενο θέμα, η Ζωή είναι μία πολιτικός που ενώ αντέδρασε μ' αυτόν τον τρόπο προς τον Γερμανό πρέσβη (άτσαλα ή μη, δεν θα σταθώ πάνω σ' αυτό) εν τούτοις την ίδια στιγμή θέλει να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ο Γλέζος ενώ είχε ένα λαμπρό αγώνα απέναντι στους Γερμανούς του Γ' Ράιχ και έχει γράψει ένα εξαιρετικό βιβλίο μ' αυτό το ζήτημα πρόσφατα και 'Ένα Μάρκο να ήταν" εν τούτοις θέλει κι αυτός να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη.

Επίσης ο Γλέζος υπήρξε πρόσφατα ευρωβουλευτής του ΣυΡιζΑ με προεκλογική του υπόσχεση να απαιτήσει ότι δικαιούται η Ελλάδα από την Γερμανία για τα ολοκαυτώματα του Χίτλερ και των Γερμανών στρατιωτικών τους στη χώρα μας, όπως συμβαίνει μ' όλα τα έθνη πάνω στο διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς, ο Γλέζος δεν τήρησε την υπόσχεση του παρά μονάχα στο τέλος της θητείας του έκανε δηλώσεις σε τηλεοπτικές κάμερες απ' έξω απ' το Κοινοβούλιο για τούτο το ζήτημα, δηλαδή όχι μέσα στο επίσημο σώμα για να υποχρεωθεί να λάβει θέση τόσο η Γερμανία όσο δε και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ω σαν να μην είχε την θέση τούτη που 'χε λάβει απ' τον ελληνικό λαό, δηλαδή.

Οι άλλοτε σύντροφοι τσακώθηκαν περί όνου σκιάς καθώς είτε ο Γερμανός κατέθετε το στεφάνι, είτε όχι (αμφιβάλλω αν θα στοίχιζε και στον ίδιο τον πρέσβη μία τέτοια κίνηση σε προσωπικό επίπεδο) επί της ουσίας δεν αλλάζει το παραμικρό επάνω στο κρίσιμο θέμα ότι ενώ είμαστε σε δύο ευρωπαϊκές ενώσεις ως μέλη εν τούτοις η Γερμανία μετά την επανένωση της δεν καταβάλλει το δικό της χρέος προς την Ελλάδα όπως οφείλει αλλά ακόμη χειρότερα δεν άρει την εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ των χωρών μας (διότι εάν αρθεί το casus belli τότε θα πρέπει αυτομάτως να τακτοποιήσει τις μεταξύ μας εκκρεμότητες που 'χει να κάνει με τις αποζημιώσεις).

Δεν είναι δυνατόν τόσο η Κωνσταντοπούλου όσο δε και ο Γλέζος να αντιδρούν (δεν κάνω δίκη προθέσεων, τουλάχιστον κατά τα λεγόμενα τους) απέναντι στο γ' Ράιχ και την ίδια στιγμή να επιθυμούν την παραμονή της πατρίδας μας στο δ' Ράιχ, αποτελεί βιασμό της κοινής λογικής κάτι τέτοιο. Είτε μας αρέσει, είτε όχι η ευρωζώνη πρόκειται για το δ' Ράιχ (Ράιχ σημαίνει ότι και το Ιμπέριουμ στα λατινικά και η αυτοκρατορία στα ελληνικά) όπως είχε και ο πρώην Υπουργός Οικονομικών ο Τζακ Λιού προς τον Βαρουφάκη όταν απευθύνθηκε για να βοηθήσουν πιέζοντας τη Γερμανία και έλαβε την εξής απάντηση ότι ανήκουμε στη Γερμανία κι ως εκ τούτου αυτή αποφασίζει στο τέλος για εμάς.

Επίσης και ο ίδιος ο Σόιμπλε όταν είχε βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον τότε ομόλογο του τον Λιού του 'χε πει ότι όπως εμείς δεν παρεμβαίνουμε στο ζήτημα με το Πουέρτο Ρίκο και των Η.Π.Α. Έτσι κι εσείς να μην το κάνετε αυτό σ' εμάς με την Ελλάδα, όπως επίσης η έδρα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας είναι στην Γερμανία και δη στην Φρανκφούρτη και τέλος το ευρώ ως σύμβολο τόσο στο νόμισμα τους ενός ή του δύο ευρώ έχει τον γερμανικό αυτοκρατορικό αϊτό (το πουλί που ήθελαν οι Γερμανοί βετεράνοι των Ναζί να τοποθετήσουν στο Μάλεμε για να τιμήσουν τους τότε Ναζί στρατιώτες τους, προσφάτως, πρόκειται για ένα έμβλημα ιστορικό σ' όλα τα γερμανικά Ράιχ ο αυτοκρατορικός αϊτός).

Τέλος ο Σόιμπλε στο βιβλίο του που έγραψε μαζί με τον Μισέλ Σαπέν γράφει σ' αυτό ότι όταν ήταν Υπουργός Οικονομικών ο Βενιζέλος σε μυστική συνάντηση τους απαίτησε να αποχωρήσουμε απ' την Ευρωζώνη για μερικό διάστημα και να επιστρέψουμε όταν ορθοποδήσουμε οικονομικά κάτι που ο Βενιζέλος αρνήθηκε και του αντιπρότεινε τότε ο Γερμανός ότι θα πρέπει να παραδώσουμε την εθνική μας κυριαρχία για να παραμείνουμε κάτι που το αποδέχτηκε ο Βενιζέλος όπως δε και κανένα πολιτικό κόμμα δεν αντέδρασε στην παράδοση της εθνικής κυριαρχίας αλλά ούτε κι ενημέρωσε ως όφειλε τον ελληνικό λαό ότι η παραμονή στην Ευρωζώνη σημαίνει συνάμα και "γη και ύδωρ" ή ότι είναι το νέο γράμμα του Μουσολίνι για την παράδοση μας, η πολιτική και η οικονομική ελίτ της χώρας και παρέδωσαν την χώρα και τον λαό μαζί αλλά και ούτε καν έκαναν τον κόπο να μας ενημερώσουν [1]. Είναι πλήρως αντιληπτό ότι η Ευρωζώνη είναι το νέο Ράιχ της σημερινής Γερμανίας όπου δεν μπορεί να αντιδράς για το προηγούμενο Ράιχ και να παραβλέπεις αυτήν την πραγματικότητα ότι τελούμε υπό τον γερμανικό ζυγό για άλλη μία φορά στην πατρίδα όπως άλλοτε.

Οπότε στο ερώτημα με τον Γλέζο ή με την Ζωή ή ανάποδα αν προτιμάτε, τότε η δική μου απάντηση θα είναι αιρετική ούτε με την Ζωή αλλά ούτε και με τον Γλέζο αναγνωρίζοντας ότι το προηγούμενο γεγονός που έλαβε μέρος τις προηγούμενες μέρες είναι άνευ σημασίας για το κρισιμότατο και μέγιστης αξίας θέμα να αποδοθεί το δίκαιο στον ελληνικό λαό για όσα προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στο προηγούμενο Ράιχ. Είμαι μονάχα υπέρ της απελευθέρωσης της πατρίδας από το δ' Ράιχ!

*Εκ του Δεσμώτη-Μπαγιαρτάκη Νικόλαου του "Νεωτερικού Κράτους - Λεβιάθαν"

[1]: Αποκαλυπτικό το βιβλίο των Σόιμπλε – Σαπέν για Τσίπρα, Βαρουφάκη, Σαμαρά και Βενιζέλο

Πηγή: protagorasnews



Νικόλαος Μπαγιαρτάκης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου