Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

H Εθνική Νέων Ανδρών στο μπάσκετ, στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος!!!

Βασίλης Μακρίδης


► Εδώ και μέρες ήθελα να γράψω κάτι για την Εθνική Νέων Ανδρών (κάτω των 20 ετών) στο μπάσκετ, αλλά η πολιτική επικαιρότητα δεν με άφηνε... Με δεδομένη όμως την επιτυχία τους να περάσουν στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της ηλικιακής τους κατηγορίας που γίνεται αυτές τις μέρες στην Κρήτη, θα ήθελα να γράψω δυο κουβέντες, θυμούμενος βεβαίως και τις δημοσιογραφικές μου καταβολές (από το αθλητικό ρεπορτάζ και μάλιστα για το μπάσκετ ξεκίνησα, το μακρινό ( ; ) 1986)...

► Ελπίζω αυτή η επιτυχία τους (εξασφαλισμένο το ασημένιο μετάλλιο, παίζουν για το χρυσό και τον τίτλο των Πρωταθλητών Ευρώπης την Κυριακή 23/7 με αντίπαλο το Ισραήλ) θα τους βοηθήσει στην περαιτέρω μπασκετική καριέρα τους και θα αυξήσει την εμπιστοσύνη των προπονητών των ελληνικών ομάδων στα πρόσωπά τους, αφού σήμερα, δυστυχώς, η κατάσταση μόνο «ρόδινη» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

► Υπάρχουν ομάδες που, στον βωμό του πρόσκαιρου αποτελέσματος, δεν δίνουν αγωνιστικές ευκαιρίες σε «δικά τους» παιδιά και την ίδια ώρα αναζητούν λύσεις σε -πολλές φορές- αμφίβολης αξίας ξένους και κοινοτικούς παίκτες, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να φύγουν, χωρίς να έχουν αφήσει πίσω τους τίποτε θετικό.

► Έχει ενδιαφέρον να δούμε, ποια ήταν η αγωνιστική πορεία αυτών των παιδιών στις ομάδες τους την αγωνιστική χρονιά που μας έληξε (2016-2017).


► Ο μόνος, ουσιαστικά. από την 12άδα αυτής της Εθνικής που έπαιξε κανονικά στην Basket League (Α1) και είχε ρόλο στην ομάδα του, ήταν ο Κόνιαρης στον ΠΑΟΚ, που ήταν αναπληρωματικός ενός έμπειρου πλέι μέικερ (Τσόχλα), αλλά είχε την εμπιστοσύνη του προπονητή του και έπαιρνε από αυτόν αρκετά αγωνιστικά λεπτά σε κάθε αγώνα. Τα υπόλοιπα παιδιά της 12άδας είτε δεν έπαιξαν πολύ στις ομάδες τους στην Basket League - Α1 (πχ Σκουλίδας στην ΑΕΚ, Χαραλαμπόπουλος και Λούντζης στον ΠΑΟ, Φλιώνης και Χρηστίδης στον Άρη Θεσ.), είτε για να βρουν αρκετό αγωνιστικό χρόνο και με ουσιαστικό ρόλο στο ροτέισον μιας ομάδας, έπαιξαν δανεικοί σε ομάδες της Α2 (πχ Μουράτος, Δίπλαρος). Ο Μουράτος μετά από μια πολύ καλή χρονιά στο Ψυχικό, αντί να κληθεί πίσω στον Ολυμπιακό έστω για μια θέση στην 15άδα των επαγγελματιών, αφέθηκε ελεύθερος. Άλλα παιδιά έφυγαν από πιο νωρίς από μεγάλες ομάδες (πχ Τάταρης από πέρυσι στη Δόξα Μαχητών στην Α2), ενώ κάποια ταλαντούχα παιδιά που θα μπορούσαν πέρυσι να έχουν ρόλο στις ομάδες τους, σχεδόν αγνοήθηκαν (πχ Καρράς και Αγραβάνης-τζούνιορ στον Δούκα στην Α2 - ο Μιλεντίγεβιτς έπαιξε λίγο περισσότερο, αλλά και πάλι ήταν «ρεζέρβα»).

► Θα επαναλάβω, ότι η προσωπική μου ελπίδα είναι, αυτή τους η επιτυχία να βοηθήσει αυτά τα νέα παιδιά να βρουν ομάδες και ουσιαστικές αρμοδιότητες σε αυτές και να εξελιχθούν όλοι σε παίκτες επιπέδου τουλάχιστον Basket League - Α1 και κάποιοι από αυτούς να στελεχώσουν τα επόμενα χρόνια και την Εθνική Ανδρών.


► ΥΓ: Ο «μεγάλος απών» αυτής της ομάδας, είναι αυτός που είχε, κατά τεκμήριο, την καλύτερη τύχη απ' όλους. Ο Γιώργος Παπαγιάννης (περί ου ο λόγος), αγνοημένος, ουσιαστικά, στην Ελλάδα από Ολυμπιακό (όσο ήταν ακόμη στο Παιδικό) και Παναθηναϊκό (ως Έφηβος), έφυγε στις ΗΠΑ, κυνήγησε το όνειρό του, βρέθηκε στο NBA (στους Sacramento Kings), όπου προς το τέλος της περυσινής σεζόν κέρδισε με το σπαθί του την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ενώ φέτος θεωρείται ότι θα έχει ραγδαία αγωνιστική άνοδο και η ομάδα του θα στηρίζεται κατά μεγάλο μέρος σε αυτόν. Και κέρδισε, τέλος, την κλήση του στη «μεγάλη» Εθνική, αυτή των Ανδρών.



Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου