Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Εδώ Πολυτεχνείο…

Ευαγγελία Τυμπλαλέξη


Προεόρτιες αναθέσεις…

Ανήμερες δεήσεις επικήδειες…

Μεθεόρτια συμπεράσματα…

Κι η κάθε «κουτσή Μαριώ» ανίχνευσε ένα απόφθεγμα να το αναρτήσει στο διαδίκτυο για να υποστηρίξει το προφίλ του, κι ας μην έχει ιδέα για το τι σημαίνει η λέξη «επανάσταση», έστω και σε απλές καθημερινές πράξεις.

Ένα φοιτητικό κίνημα με γνώμονα την αντίταξη στην τρομοκρατία του καπιταλισμού, και όπου τρομοκρατία επιβολή φιλήσυχης αντιμετώπισης των εκάστοτε αυθαίρετων δολοφονιών.

Το κάθε φοιτητικό κίνημα οφείλει να αντικατοπτρίζει διαστάσεις ασύμβατου πολέμου, ώστε ηχηρές ριπές να εναντιώνονται στη στρατηγική - στην τακτική - στην πολιτική πρόκλησης τρόμου.

Υπό τη σημαία του κλασσικού Πολέμου ή του Ανταρτοπόλεμου θα κατέβουν ανήμερα της 17ης Νοέμβρη χιλιάδες διαδηλωτές; Να υμνήσουν την πολιτική δολοφονία ή την καπηλεία συγκεκριμένων συμφερόντων;

Οι καταλήψεις θα αναχθούν σε διπολικά ή πολυπολικά σχήματα προς χαλιναγώγηση των φιλοδοξιών κι εξισορρόπηση της ισχύος.

Οι μηδενιστικές τάσεις μεροληπτούν συνήθως υπέρ μίας στείρας κατανόησης της Αναρχίας. Σε Κοινωνίες, όπου η οικονομική αλληλεξάρτηση εμφανίζεται άκρως επιτακτική και το πλέγμα θεσμών-κανόνων είναι τόσο πυκνό, ώστε να αυτοαναιρείται, οι φιέστες στην ουσία παραβιάζουν την απαγόρευση του «φόνου», όρος απαράβατος σε συνεργασίες ιδιοτελών παραγόντων.

Στην Ελλάδα των μνημονίων εν έτη 2017 κι εφόσον οι συνθήκες φόβου καθιστούν το άτομο ανασφαλές, η ίδια η τάξη αντιδιαστέλλεται την αταξία με τρόπο άτακτο, ώστε να επιτρέπονται παρεκκλίσεις από μεθοδικές ταξινομήσεις. Συνακόλουθα τα στέφανα που κατατίθενται μετά τιμής δεν αποτελούν ορόσημο τήρησης υποσχέσεων, δες «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», όσο κι αν τα πολιτικά μανιφέστα πρεσβεύουν διασφάλιση ακεραιότητας - μέριμνας - πρόνοιας - βασικής ιδιοκτησίας. Κατ’ επέκταση ο κατακερματισμένος ιστός, ο οποίος έχει ήδη μεταλλαχθεί σε κανιβαλικό μόρφωμα δεν δύναται να διαμορφώσει στοιχειώδεις αξίες όχι απλώς σαν ακρογωνιαίο πρόταγμα αλλά ούτε σαν μακρόπνοο υπαινιγμό.

Ποια δεσμευτική ισχύς κανόνων συμπεριφοράς θα πρυτανεύσει την 17η Νοέμβρη και ποιες εξομολογήσεις σε μικρόφωνα και συνθήματα θα ισοσκελίσουν το ισοζύγιο πολιτικής αυτοανάλυσης και ατομικής αυτοϊκανοποίησης!

Στα πρόθυρα πια μιας βαθιάς Γνώσης, οι Επαναστάτες λυμαίνονται επί δεκαετιών τον κορβανά του πλούτου και της αξιακής παρακαταθήκης, σε μία Χώρα κατεστραμμένη, η οποία επαίρεται αντίρροπες τάσεις στην ψευτό-επίγνωσή της.

Τη στιγμή που η Διπλωματία παρακμάζει συνεχώς εις βάρος της συνοχής και προς όφελος του παρεμβατισμού, η αγαλμάτινη κεφαλή του Πολυτεχνείου στην «προσπάθειά» της να την περιβάλλουν με λαμπρότητα κι έξαψη δεν ξεφεύγει απ’ τη μελαγχολική κενότητα των αδιάψευστων εμπειριών της.

Τη στιγμή που οι κομματικές χλαμύδες συνεχίζουν να καπηλεύονται την παραμικρή εγκυρότητα αντίστασης φοιτητών και να διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη λήψη νομικών αποφάσεων, τα λουλούδια ραίνουν κι επικροτούν παραδοσιακές συνιστώσες του φασισμού.

Θεσπίζεται μία ανοχή μέσω εορταστικής συμπερίληψης Διακηρύξεων - Δικαιωμάτων στο Σύνταγμα, τα οποία με την ευμετάβλητη κι απροσδιόριστη μορφή τους σαγηνεύουν και δηλοποιούν ταυτοχρόνως πράξεις συμβίωσης δικτατορισμού - ευπροσηγορίας.

Μειλίχια βλέμματα μπρος στον βωμό…

Στρογγυλοποιημένες θέσεις…

Τυποποιημένες αντιπαραθέσεις…

Κι η αλληλεγγύη υπονομεύεται απ’ τους κουκουλοφόρους...



Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου