Γιώργος X. Παπασωτηρίου
Πρώτα η κοψιά τους: Τα ίδια ξυρισμένα κεφάλια. Οι ίδιες πλάτες. Ο ίδιος σωματότυπος, πρησμένος από τα αναβολικά. Ύστερα τα ρούχα τους: Η ίδια μαύρη μπλούζα που προχθές είχε τυπωμένη την εικόνα του δικέφαλου αετού του ΠΑΟΚ, χθες τον αετό των Ποντίων, σήμερα τον αετό της Εκκλησίας και αύριο τον λογότυπο της Χρυσής Αυγής με την βυζαντινή γραμματοσειρά. Ποδόσφαιρο, εκκλησία, εθνικιστικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις, θεσμοί που εκκολάπτουν τον πιο άγριο φασισμό, αυτόν που βγάζει εκείνη την ανατριχιαστική κραυγή εναντίον του Γιάννη Μπουτάρη, «Έξω Εβραίε απ’ την Ελλάδα»!
Ξανά και ξανά, «Έξω Εβραίε απ’ την Ελλάδα». Είναι η φωνή των επιγόνων εκείνων που κατέδωσαν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης στους ναζί. Είναι ο ζωώδης βρυχηθμός, που βγαίνει από το στόμα ανθρωποειδούς, και ο οποίος παραπέμπει στην πιο σκοτεινή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.
Αλλά ποιος δεν βλέπει αυτή τη «μαύρη διαπλοκή»; Ποιος την ανέχεται; Ποιος την ενισχύει; Να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: Η πλειοψηφία του κατεστημένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Αυτοί είναι οι νέοι πελάτες, οι νέες δεξαμενές ψήφων, τα νέα «πακέτα» (και παλιά υπήρχαν αλλά μόνο τώρα αποκτούν «διαπλεκόμενα», ή πιο μοντέρνα, χαρακτηριστικά δικτύωσης, τώρα τολμούν ξανά και με περισσό θράσος να βγουν στο «φως» ).
Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Ο φασισμός και ο ρατσισμός εγγράφονται, πλέον, στην «καρδιά» των δυτικών κοινωνιών. Γιατί για να λειτουργήσει ο νεοφιλελεύθερος «ανταγωνισμός» χωρίς τριβές, απαιτείται η απάλειψη της προσωπικότητας των εργαζομένων, χρειάζεται η εξαχρείωσή τους, η «ψυχολογική αθλιότητα της μάζας» για την οποία έγραφε ο Χένρι Μίλερ. Ο πλανήτης έγινε ένας κόσμος στεγανός στο συναίσθημα, αδιάβροχος στα δάκρυα του Άλλου. Το διακρίνει κανείς στην αδιαφορία για τα παιδιά που σκοτώνονται στην Παλαιστίνη, για τον θάνατο από πείνα στην Υεμένη, από το μακελειό που συντελείται στην Αφρική, από το θάνατο στα σπλάχνα της Μεσογείου.
Το «όραμα» της απελευθέρωσης του κεφαλαίου από την εργασία μετά την επιτυχή εφαρμογή στις ΗΠΑ επεκτείνεται, τώρα, παντού. Έτσι, επιχειρείται να εγγραφεί και στην κουλτούρα των ευρωπαϊκών λαών ο ρατσισμός, να επιβληθεί η ισλαμοφοβία και εν γένει η ξενοφοβική ανασφάλεια.
Αλλά εδώ πρέπει να σημειώσουμε και την υπεροχή της ακροδεξιάς ρητορικής έναντι εκείνης της Αριστεράς, καθώς η πρώτη επιβάλλει τη δική της σαφή πολιτισμική, ρατσιστική εξήγηση (για την κρίση φταίνε οι «κακοί» από την φυλετική τους κούνια μετανάστες), ενώ η δεύτερη αδυνατεί να αντιπαραθέσει τη δική της πολιτική εξήγηση, να αποκαλύψει το ρόλο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και να πείσει ότι υπάρχει ζωή έξω από το πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πλανητικής μαφίας, και, κυρίως, να αντιμετωπίσει το σημερινό νέο-φασιστικό φαινόμενο ως ανεστραμμένο είδωλο και λειτουργικό παρακολούθημα του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού.
Να καταδείξει, δηλαδή, ότι οι σημερινοί νεοφιλελεύθεροι είναι στην ουσία φασίστες, όταν δεν διστάζουν να στείλουν κόσμο και κοσμάκη στον Καιάδα της ανεργίας και της εξαθλίωσης, όταν βομβαρδίζουν την Συρία και την Υεμένη, όταν σπέρνουν τον θάνατο για χάρη των γεωοικονομικών τους συμφερόντων, όταν θυσιάζουν την ανθρωπότητα στο βωμό εκείνου του ειδωλολατρικού ξόανου που λέγεται Κέρδος…
Δυστυχώς, τα πράγματα χειροτερεύουν όταν τμήματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, επιχειρούν με τυχοδιωκτικό τρόπο να βρουν εκλογικά ερείσματα σ’ αυτή τη νέα «μαύρη διαπλοκή», νομιμοποιώντας την…
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Πρώτα η κοψιά τους: Τα ίδια ξυρισμένα κεφάλια. Οι ίδιες πλάτες. Ο ίδιος σωματότυπος, πρησμένος από τα αναβολικά. Ύστερα τα ρούχα τους: Η ίδια μαύρη μπλούζα που προχθές είχε τυπωμένη την εικόνα του δικέφαλου αετού του ΠΑΟΚ, χθες τον αετό των Ποντίων, σήμερα τον αετό της Εκκλησίας και αύριο τον λογότυπο της Χρυσής Αυγής με την βυζαντινή γραμματοσειρά. Ποδόσφαιρο, εκκλησία, εθνικιστικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις, θεσμοί που εκκολάπτουν τον πιο άγριο φασισμό, αυτόν που βγάζει εκείνη την ανατριχιαστική κραυγή εναντίον του Γιάννη Μπουτάρη, «Έξω Εβραίε απ’ την Ελλάδα»!
Ξανά και ξανά, «Έξω Εβραίε απ’ την Ελλάδα». Είναι η φωνή των επιγόνων εκείνων που κατέδωσαν τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης στους ναζί. Είναι ο ζωώδης βρυχηθμός, που βγαίνει από το στόμα ανθρωποειδούς, και ο οποίος παραπέμπει στην πιο σκοτεινή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας.
Αλλά ποιος δεν βλέπει αυτή τη «μαύρη διαπλοκή»; Ποιος την ανέχεται; Ποιος την ενισχύει; Να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: Η πλειοψηφία του κατεστημένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Αυτοί είναι οι νέοι πελάτες, οι νέες δεξαμενές ψήφων, τα νέα «πακέτα» (και παλιά υπήρχαν αλλά μόνο τώρα αποκτούν «διαπλεκόμενα», ή πιο μοντέρνα, χαρακτηριστικά δικτύωσης, τώρα τολμούν ξανά και με περισσό θράσος να βγουν στο «φως» ).
Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Ο φασισμός και ο ρατσισμός εγγράφονται, πλέον, στην «καρδιά» των δυτικών κοινωνιών. Γιατί για να λειτουργήσει ο νεοφιλελεύθερος «ανταγωνισμός» χωρίς τριβές, απαιτείται η απάλειψη της προσωπικότητας των εργαζομένων, χρειάζεται η εξαχρείωσή τους, η «ψυχολογική αθλιότητα της μάζας» για την οποία έγραφε ο Χένρι Μίλερ. Ο πλανήτης έγινε ένας κόσμος στεγανός στο συναίσθημα, αδιάβροχος στα δάκρυα του Άλλου. Το διακρίνει κανείς στην αδιαφορία για τα παιδιά που σκοτώνονται στην Παλαιστίνη, για τον θάνατο από πείνα στην Υεμένη, από το μακελειό που συντελείται στην Αφρική, από το θάνατο στα σπλάχνα της Μεσογείου.
Το «όραμα» της απελευθέρωσης του κεφαλαίου από την εργασία μετά την επιτυχή εφαρμογή στις ΗΠΑ επεκτείνεται, τώρα, παντού. Έτσι, επιχειρείται να εγγραφεί και στην κουλτούρα των ευρωπαϊκών λαών ο ρατσισμός, να επιβληθεί η ισλαμοφοβία και εν γένει η ξενοφοβική ανασφάλεια.
Αλλά εδώ πρέπει να σημειώσουμε και την υπεροχή της ακροδεξιάς ρητορικής έναντι εκείνης της Αριστεράς, καθώς η πρώτη επιβάλλει τη δική της σαφή πολιτισμική, ρατσιστική εξήγηση (για την κρίση φταίνε οι «κακοί» από την φυλετική τους κούνια μετανάστες), ενώ η δεύτερη αδυνατεί να αντιπαραθέσει τη δική της πολιτική εξήγηση, να αποκαλύψει το ρόλο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και να πείσει ότι υπάρχει ζωή έξω από το πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πλανητικής μαφίας, και, κυρίως, να αντιμετωπίσει το σημερινό νέο-φασιστικό φαινόμενο ως ανεστραμμένο είδωλο και λειτουργικό παρακολούθημα του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού.
Να καταδείξει, δηλαδή, ότι οι σημερινοί νεοφιλελεύθεροι είναι στην ουσία φασίστες, όταν δεν διστάζουν να στείλουν κόσμο και κοσμάκη στον Καιάδα της ανεργίας και της εξαθλίωσης, όταν βομβαρδίζουν την Συρία και την Υεμένη, όταν σπέρνουν τον θάνατο για χάρη των γεωοικονομικών τους συμφερόντων, όταν θυσιάζουν την ανθρωπότητα στο βωμό εκείνου του ειδωλολατρικού ξόανου που λέγεται Κέρδος…
Δυστυχώς, τα πράγματα χειροτερεύουν όταν τμήματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, επιχειρούν με τυχοδιωκτικό τρόπο να βρουν εκλογικά ερείσματα σ’ αυτή τη νέα «μαύρη διαπλοκή», νομιμοποιώντας την…
Πηγή: artinews.gr
Γιώργος X. Παπασωτηρίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου