Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ Πήρε ιδέες για την ... προοδευτική διακυβέρνηση από το «οικείο» think tank της μαύρης αντίδρασης και των πολέμων!



Στο κατά δήλωσή του «οικείο μέρος» του αμερικανικού ευαγούς ιδρύματος CSIS (Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών) βρέθηκε την Τρίτη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κασσελάκης, ενημερώνοντας με ανάρτησή του ότι «επισκέφτηκα ένα οικείο μέρος - το Ινστιτούτο CSIS, όπου είχα μια από τις πρώτες επαγγελματικές μου εμπειρίες το 2007. Ημουν στην ευχάριστη θέση να ανταλλάξω απόψεις με τους διευθυντές του και να επωφεληθώ από τις πολύτιμες γνώσεις τους σχετικά με την προοδευτική διακυβέρνηση που οραματίζομαι για την Ελλάδα».

Πρόκειται για την πλέον φημισμένη «δεξαμενή σκέψης» των ΗΠΑ, σωστό «εκτροφείο» της πιο μαύρης αντίδρασης, με μεγάλη επιρροή στις αμερικανικές κυβερνήσεις και η οποία συγκεντρώνει «μυαλά» ικανά να εκπονήσουν τα πλέον πολεμοκάπηλα σχέδια προς όφελος των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων των ΗΠΑ, που άλλωστε εκπροσωπούνται στο Διοικητικό του Συμβούλιο.

Για να καταλάβει κανείς το «ποιόν» του οργανισμού, που έχει ιδρυθεί το 1962, τα τελευταία χρόνια από το ΔΣ του έχουν περάσει «φυντάνια» όπως ο διαβόητος Μπρεζίνσκι, φανατικός αντικομμουνιστής, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ επί Τζ. Κάρτερ αλλά και σύμβουλος του πρεσβύτερου Μπους, ο γνωστός Κίσινγκερ, εμπνευστής μερικών από τις επαχθέστερες ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις των ΗΠΑ, πρόεδροι και μέλη ΔΣ των πετρελαϊκών «Chevron», «Exxon Mobil», των «Dell», «Coca Cola», «General Electric», «Merrill Lynch», «Boeing», «Philip Morris», πρώην υπουργοί Αμυνας των κυβερνήσεων Κάρτερ, Κλίντον κ.ά. που αιματοκύλησαν χιλιάδες, πρώην διευθυντές της CIA κ.ο.κ.

Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα και τις τοποθετήσεις του τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνονται «πολεμικές προσομοιώσεις» μεταξύ ΗΠΑ - Κίνας, τοποθετήσεις για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και υπέρ της «συνεκμετάλλευσης» στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, για τη ΝΑΤΟική «ολοκλήρωση» των Βαλκανίων και την αναγνώριση του Κοσόβου, και πάει λέγοντας.

Αμα δεν συμβουλευτείς αυτούς για την ...προοδευτική διακυβέρνηση, τότε ποιον;

Περιττό φυσικά να πούμε ότι τα διαπιστευτήριά τους στο ίδρυμα έχουν δώσει τόσο ο προκάτοχος του Κασσελάκη, Αλ. Τσίπρας, όσο και μια σειρά άλλοι Ελληνες πρωθυπουργοί.

Προηγουμένως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε και με τον βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος, Ρο Κάνα, και την πρώτη βοηθό υφυπουργό Εξωτερικών για Ευρωπαϊκά και Ευρασιατικά Ζητήματα, πρέσβειρα Γιούρι Κιμ. Κατόπιν δήλωσε ότι «η συνεργασία βρίσκεται σε ένα πολύ καλό σημείο, χάρη στη διαδικασία που άρχισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πριν 8 χρόνια», εννοώντας τις συμφωνίες με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, που γέμισαν την Ελλάδα με αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, και προσθέτοντας: «Είναι μια σχέση που πρέπει να καλλιεργηθεί στην βάση των κοινών αξιών που έχουμε οι ΗΠΑ και η Ελλάδα, των αξιών της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ειρήνης»!

Και, βέβαια, στο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών «αξιών» για την περιοχή, δήλωσε ότι «είμαστε 100% υπέρ του θετικού διαλόγου με την Τουρκία, τον οποίο διάλογο, υπενθυμίζω, ο ΣΥΡΙΖΑ τον άρχισε το 2016», προσθέτοντας ότι «δεν νοείται ελληνοτουρκικός διάλογος χωρίς το Κυπριακό στη βάση της ατζέντας», και μάλιστα από εκεί που σταμάτησαν τα διχοτομικά σχέδια στο Κραν Μοντανά... Οσο για τις αποστολές στρατιωτικών εξοπλισμών σε Ουκρανία και αλλού, έσπευσε να διευκρινίσει ότι οι «αντιρρήσεις» του ΣΥΡΙΖΑ είναι λόγω των ...δημοσιονομικών περιορισμών! Σημειωτέον, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε τελικά την προγραμματισμένη επίσκεψή του στο αμερικανοϊσραηλινό λόμπι AIPAC, επειδή οι Ισραηλινοί ...δεν ακούνε την αμερικανική κυβέρνηση για να αποκλιμακώσουν και έτσι «δεν είναι μια συνάντηση που θα έδινε το σωστό μήνυμα αυτήν τη στιγμή».

Στο μεταξύ, με πυξίδα το δηλωμένο όραμά του για κόμμα τύπου Δημοκρατικών στην Ελλάδα, επεσήμανε πως «είναι σημαντικό να έχει επαφή το Δημοκρατικό Κόμμα στην Αμερική - και σίγουρα το προοδευτικό κομμάτι του - με το μεγαλύτερο κόμμα της αριστεράς στην Ευρώπη, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης», τάχα για «να αντιταχθεί στην άνοδο της ακροδεξιάς». 


Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Η σπορά των νεφών στο Ντουμπάι ύποπτη για τον κατακλυσμό που χτύπησε την πόλη



Τεράστιες πλημμύρες σημειώθηκαν στο Ντουμπάι την Τρίτη, με τους δρόμους να μετατρέπονται σε ποτάμια και να ορμητικά νερά να πλημμυρίζουν σπίτια και επιχειρήσεις. Τις τελευταίες ώρες εξελίσσεται ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο οι πλημμύρες οφείλονται στο πρόγραμμα πρόκλησης τεχνητής βροχής που υπάρχει στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα από τη δεκαετία του 1990.

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι πρόκλησης τεχνητής βροχής που σχετίζονται με τις τοπικές περιβαλλοντικές, ατμοσφαιρικές και άλλες συνθήκες της περιοχής που θα γίνει προσπάθεια να δημιουργηθεί τεχνητή βροχή. Στην περίπτωση των ΗΑΕ έχει επιλεγεί ο βομβαρδισμός των νεφών της χώρας με αλάτι, μια διαδικασία που είναι πιο γνωστή με τον όρο «σπορά νεφών».

Οι πλημμύρες που σημειώθηκαν την Τρίτη οφείλονται σύμφωνα με ειδικούς σε ένα συνδυασμό ατμοσφαιρικών φαινομένων όπου έπαιξαν ρόλο οι αυξημένες θερμοκρασίες που σε συνδυασμό με την υγρασία προκάλεσαν ακραίες βροχοπτώσεις με το Ντουμπάι να είναι ευάλωτο εξαιτίας της απουσίας χώρων πρασίνου που μπορούν να απορροφήσουν κάποια επίπεδα υγρασίας αλλά και η απουσία υποδομών αντιμετώπισης τέτοιου είδους φυσικών φαινομένων όπως το προβληματικό αποχετευτικό σύστημα της πόλης για τον ανασχεδιασμό και βελτίωση του έχει εγκριθεί ένα ποσό περίπου 22 δισ. δολαρίων.

Η υποψία και η άρνηση

Μετεωρολόγοι ανέφεραν σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης όπως το Bloomberg ότι το διήμερο Κυριακής-Δευτέρας αεροσκάφος του Εθνικού Κέντρου Μετεωρολογίας του Ντουμπάι πραγματοποίησε σπορά νεφών η οποία είτε είναι αυτή που προκάλεσε τα ακραία φαινόμενα είτε τα ενίσχυσε. Την αναφορά αυτή διέψευσαν τα στελέχη του Εθνικού Κέντρου Μετεωρολογίας υποστηρίζοντας πώς δεν υπήρξαν τέτοιες πτήσεις το επίμαχο χρονικό διάστημα αλλά και ότι η σπορά δεν θα μπορούσε να προκαλέσει αυτό τον πραγματικό κατακλυσμό. 


Πηγή: naftemporiki



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ο δεκάλογος του αρνητικού ανθρώπου

Έρα Μουλάκη


Με σαφείς επιρροές από το βιβλίο του Paul Watzlawick «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» και το άρθρο της Cloe Mandanes στο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Networker αποφάσισα να γράψω το δεκάλογο του αρνητικού ανθρώπου όπως το αντιμετώπισα μέσα από την επαγγελματική μου εμπειρία.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρά τις όποιες προσπάθειες τους βλέπουν το ποτήρι πάντα μισοάδειο και ότι «όλα θα πάνε στραβά». Κάποιοι τους λένε αρνητικούς, απαισιόδοξους και καταστροφολόγους. Εκείνοι συχνά ανταπαντούν ότι είναι ρεαλιστές, πραγματιστές και βλέπουν τα πράγματα όπως είναι. Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι φοβισμένοι από τη ζωή, όπου με τις αρνητικές σκέψεις νιώθουν προετοιμασμένοι για το πιθανό κακό και έχουν μια ψευδαίσθηση ασφάλειας.΄

Επί της ουσίας, ζουν σ’ ένα συνεχές καθεστώς φόβου και απειλής και δεν είναι λίγες οι φορές που αυτές τις εσωτερικές αγωνίες τους, τις προβάλλουν στα πρόσωπα των οικείων τους, δημιουργώντας ένα κλίμα έντασης και πίεσης που οδηγεί στη διατάραξη των διαπροσωπικών σχέσεων, σε συγκρούσεις και συχνά έχει αρνητική έκβαση.

Όπως ακριβώς το είχαν προβλέψει οι ίδιοι εξ αρχής, ότι: «όλα θα πάνε στραβά».

1. Δήλωσε πόσο δοτικός/η και καλός/η είσαι. Με την πρώτη ευκαιρία «χρέωσε» τον/την σύντροφο σου πόσο δεν σε φροντίζει και συνέχισε λέγοντας πόσα θα ήθελες να έχει κάνει (χωρίς βέβαια να χρειάζεται να του/της τα έχεις πει, μιας και δεν είσαι τέτοιος χαρακτήρας αλλά αν σε αγαπούσε πραγματικά θα τα είχε σκεφτεί) και τόνισε ότι μένεις μαζί του/της γιατί εσύ τον/την αγαπάς πραγματικά.

2. Να είσαι νευρικός και απότομος και να έχεις συχνά ξεσπάσματα. Αν τυχόν στο σχολιάσει, αρνήσου το και πέρνα στην επίθεση λέγοντας ότι είναι απαράδεκτος/η και παρεξηγεί τα πάντα. Αν στο σχολιάσει μετά το συμβάν, χρέωσε τον/την ότι έχει τον τρόπο να σου χαλάει τις ήρεμες στιγμές.

3. Γίνε καταστροφολόγος. Ανεργία, βία , φόνοι, κρίση. Όλα τα δεινά του κόσμου σχολίαζε τα τακτικά με πάθος και ορμή. Αν ο/ η σύντροφος σου δείξει ίχνη κούρασης, χρέωσε τον/την για αδιαφορία, υπερφίαλη προσωπικότητα και απολιτίκ στάση. « Όταν θα μας σφάξουν, να δω τι θα πεις…» μετά αν πάει να υπερασπιστεί την άποψη του/της, παρέθεσε 2-3 γεγονότα από πρόσφατες ειδήσεις. Φόνοι πάντα γίνονταν.

4. Γκρίνιαζε για όλα τα αρνητικά που σου συμβαίνουν. Δουλειά, έναν πόνο στο πόδι, έναν πονόδοντο. Αν τολμήσει ο/η σύντροφος σου να σε παροτρύνει να δεις έναν γιατρό ξεκίνησε λέγοντας «Νομίζεις πως δεν θέλω; Δεν προλαβαίνω, δεν έχω λεφτά, δεν έχω όρεξη, δεν..γενικά!» . Όταν σε αφήσει στην ησυχία σου, συνέχισε χρεώνοντας τον/ την πως όλα εύκολα τα βλέπει και ολοκλήρωσε τη φράση σου λέγοντας απογοητευμένα: « Σ’ ευχαριστώ για τη βοήθεια και το νιοιάξιμο» .

5. Γίνε επιθετικός/η στο δρόμο. Αν τολμήσει να το σχολιάσει ή να σου προτείνει να ηρεμήσεις ο/η σύντροφος σου, στρέψε το μένος σου προς εκείνον-η . «Μπράβο, μια φορά να πάρεις το μέρος μου, καημό το ’χω. Αναρωτιέμαι τι πρόβλημα έχεις και πάντα εγώ σου φταίω»

6. Χρέωσε τους γονείς σου. Κανείς δεν φύτρωσε, ούτε κι εσύ. Είναι 101% εγγυημένο ότι θα έχουν κάνει λάθη. Δεν έχει σημασία αν ήταν σημαντικά ή όχι. Σημασία έχει ότι εσένα σε σημάδεψαν, σε καθόρισαν και τώρα είσαι έρμαιο της μοίρας σου.

7. Θυμήσου να σχολιάζεις θετικά άτομα του αντίθετου φύλλου και να εγκωμιάζεις σε τακτά χρονικά διαστήματα πρώην σχέσεις σου. Αν τολμήσει ο/η σύντροφος σου να κάνει θετικό σχόλιο για άτομα του αντίθετου φύλλου, τότε χαρακτήρισε τον/την «πεινασμένο-η» και πες πως είναι ντροπή και βέβαια τόνισε πως εσύ δεν θα έκανες ποτέ κάτι τέτοιο. Αν ο/η σύντροφος σου ψελλίσει οτιδήποτε για προηγούμενη σχέση, τότε θιγμένος-η , πες ότι δεν θες να ξέρεις και «κράτα» μούτρα.

8. Μην ξεχνάς να θυσιάζεσαι. Με οποιονδήποτε τρόπο. Κανόνισε να τον/την δεις, λέγοντας πόσο εκτός προγράμματος βγαίνεις και με πόσες δυσκολίες βρέθηκες αντιμέτωπος . Ακόμη και αν σου ζητήσει να μην βρεθείτε, προκειμένου να τελειώσεις εσύ κάποια δουλειά ή υποχρέωση σου, χρέωσε τον/την λέγοντας: « Δεν μπορώ, σε νοιάζομαι. Εγώ τουλάχιστον δεν είμαι αναίσθητος-η.»

9.Κανόνισε να φροντίσεις τον/την σύντροφο σου, με ένα γεύμα, ένα μασάζ, μια έκπληξη. Μόλις εκείνος-η χαλαρώσει, τόνισε ότι πότε δεν κάνει τίποτα και δεν βοηθάει. «Κοίτα τι έκανα για σένα και εσύ, ούτε το δακτυλάκι σου δεν σήκωσες»

10. Τέλος, μην ξεχνάς το σημαντικότερο. Να τονίζεις πόσο θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος είσαι. Πόσο προσπαθείς να σου πάνε τα πράματα δεξιά, πόσο αρνείσαι να πιστέψεις στην κακή τύχη και πασχίζεις να είσαι κυρίαρχος της δικής σου.

Μόνο οι πραγματικοί δεξιοτέχνες της αρνητικότητας , μιλούν για θετική σκέψη, αλλά πράττουν υπό το φως του αρνητισμού τους.

Είμαστε οι επιλογές μας

Αν διαπιστώσεις ότι ο/η σύντροφος σου έχει πολλά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά ίσως να πρέπει να ξανασκεφτείς γιατί εσύ μένεις μαζί του/της και να επιλέξεις με τι είδους ανθρώπους θες να σχετίζεσαι και να συναναστρέφεσαι.

Παραμένοντας σε μια τέτοια σχέση σύντομα θα υιοθετήσεις πολλά χαρακτηριστικά όπως το να γκρινιάζει για τα αρνητικά που συμβαίνουν χρεώνοντας τον άλλο και να δηλώνεις συνέχεια ότι εσύ θυσιάζεσαι και υπομένεις για το καλό της σχέσης. 


Άρθρο της Έρας Μουλάκη, Ψυχολόγου – Ψυχοθεραπεύτριας

Πηγή: antikleidi.com



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Σε «περιοχή υψηλού κινδύνου» με «πολλαπλές επιθέσεις» το πλήρωμα της φρεγάτας «Υδρα» Μισό εκατομμύριο ευρώ κάθε μέρα κοστίζει στον λαό η συμμετοχή στην πολεμική αποστολή της ΕΕ

Κόσμος


Στο «στόμα του λύκου» βρίσκονται το πλήρωμα της φρεγάτας «Υδρα» κι άλλα στελέχη που έχουν αναπτυχθεί στο Κέρας της Αφρικής, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «ASPIDES», την ώρα που ο λαός πληρώνει πανάκριβα για τα συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.

Θυμίζουμε ότι με επιχείρημα τη δράση των Χούθι στην περιοχή, τους κινδύνους για την εμπορική ναυτιλία και τις αναταράξεις στην «κύρια γραμμή εφοδιασμού της ΕΕ» (μέσω Σουέζ, καθώς υπολογίζεται ότι μόνο τα μισά από τα 70 πλοία που διέρχονταν καθημερινά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη διώρυγα), στις 19/2 εκκίνησε επισήμως η επιχείρηση, με Ελληνα διοικητή «εν όρμω», τον υποναύαρχο Β. Γρυπάρη, ενώ η διοίκησή της ασκείται από το στρατηγείο της ΕΕ στη Λάρισα, το οποίο έσπευσε να διαθέσει η ελληνική κυβέρνηση, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, για τα συμφέροντα πάντα του κεφαλαίου. Διόλου τυχαία, όπως είπε αυτές τις μέρες ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, σε συνέδριο στην Αθήνα, «ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει πλέον του 17% του παγκόσμιου στόλου, γεγονός που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ένα έκτο της παγκόσμιας χωρητικότητας», ενώ «κατά την τελευταία πενταετία, τα έσοδα για την ελληνική οικονομία από τις θαλάσσιες μεταφορές αντιστοιχούν σε πλέον του 42% επί του συνόλου των εσόδων από υπηρεσίες και στο 21% του συνόλου των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών».

Γι' αυτά τα κέρδη του κεφαλαίου, ΕΕ και κυβέρνηση ανέπτυξαν σε πρώτη φάση 4 πολεμικά πλοία στην περιοχή (από Ελλάδα, Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία, με πάνω από 800 στελέχη εκεί, συν περίπου 115 στο στρατηγείο της Λάρισας), ανάμεσά τους και το «Υδρα», και αντικείμενα, μεταξύ άλλων, τη «συνοδεία εμπορικών πλοίων στην περιοχή της επιχείρησης» και την «προστασία των εμπορικών πλοίων από επιθέσεις».

«Στα κόκκινα» με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά

«Περιοχή επιχειρήσεων» που περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Αντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό. «Η περιοχή είναι εξαιρετικά μεγάλη, είναι διπλάσια από τη χερσαία έκταση των 27 κρατών - μελών μας», «μόνο μία διέλευση ενός από τα πλοία μας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αποστάσεων στην περιοχή μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από 10 ημέρες, ενώ η απλή διέλευση των περιοχών υψηλού κινδύνου διαρκεί σχεδόν 2 ημέρες», είπε σχετικά ο Γρυπάρης προχτές στη Λάρισα σε ενημέρωση για την επιχείρηση. Πρόσθεσε ότι «λαμβάνοντας υπόψη τα διατιθέμενα μέσα, το μέγεθος της περιοχής και την εντολή για την παροχή άμεσων αποτελεσμάτων, η προτεραιότητά μας εστιάζεται στην περιοχή υψηλού κινδύνου, όπου έλαβε χώρα η πλειονότητα των παράνομων επιθέσεων». Κατά πληροφορίες, πρόκειται για έναν δίαυλο δεξιά κι αριστερά του στενού Bab al-Mandab μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, όπου, κατά τις ίδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους από 110 έως 300 χιλιόμετρα.

Αλλωστε, «η περιοχή έχει δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες, από drones, με προσπάθειες κορεσμού, με σύνθετες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων από την ξηρά, τον αέρα και τη θάλασσα, καθώς και βαλλιστικούς πυραύλους», όπως τόνισε ο Γρυπάρης, δείχνοντας επί της ουσίας και πόσο... μέσα στο «στόμα του λύκου» βρίσκεται το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Σημειωτέον, συνολικά, κατά τη διάρκεια των σχεδόν 8 πρώτων βδομάδων της επιχείρησης, συνοδεύτηκαν 79 εμπορικά πλοία, ενώ τα πολεμικά κατέρριψαν 9 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), κατέστρεψαν 1 μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας (USV), καθώς και 4 βαλλιστικούς πυραύλους.

Εκτός των κινδύνων αναμφισβήτητη είναι και η κόπωση στα πληρώματα. Διόλου τυχαία, στελέχη της επιχείρησης βάζουν τα ίδια το ερώτημα «πόσες ώρες μπορεί να είναι ο κόσμος μας "στα κόκκινα";», υπολογίζοντας ότι μεσοσταθμικά περνάνε 5 ή και 6 μέρες εν πλω, και 3 εν όρμω, όπου την όποια ξεκούραση προσπαθούν να την βρουν σε τμήμα του λιμένα του Τζιμπουτί, που η κυβέρνηση της χώρας παραχώρησε στις ξένες δυνάμεις για τις ανάγκες τους, μαζί με τμήμα του αεροδρομίου της πόλης.

Σε αυτό το πλαίσιο στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του Μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC σύνδεσης Ινδίας - ΕΕ.

Ολα τα παραπάνω αντικειμενικά επιδεινώνονται μετά την κλιμάκωση στην περιοχή που ακολούθησε το χτύπημα του Ισραήλ στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό και την απάντηση του Ιράν. Ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, μιλώντας χτες το πρωί στον τ/σ «ΣΚΑΪ», εξέφρασε την ...ευχή «να υπάρξει αποκλιμάκωση», παραδεχόμενος ότι «όταν είσαι μερικές εκατοντάδες μίλια από έναν πόλεμο, δεν περιμένεις τίποτα καλό».

Αλλωστε, πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ του Σαββάτου, με τα ιρανικά χτυπήματα κατά του Ισραήλ, στο στρατηγείο της Λάρισας επικράτησε αναβρασμός, αν και η άποψη Γρυπάρη, όπως διατυπώθηκε προχτές επισήμως, όταν ρωτήθηκε σχετικά, είναι πως «δεν υπήρχε ανάγκη να αυξήσουμε το επίπεδο συναγερμού στα πλοία μας, γιατί ήταν ήδη στον υψηλότερο βαθμό "αλέρτ" (σ.σ. επαγρύπνησης)».

Στη γενικότερη προσπάθεια εφησυχασμού του λαού, ο διοικητής υποστήριξε ότι τα πληρώματα και τα πλοία της ΕΕ δεν επηρεάζονται από τις όποιες ενέργειες του Ιράν. «Αν και η περιοχή επιχειρήσεων περιλαμβάνει και τον Περσικό (μέχρι και τα χωρικά ύδατα του Ιράν) προσώρας περιοριζόμαστε στα νότια», είπε, επιμένοντας ότι εφόσον δεν κινδυνεύσουν εμπορικά πλοία ευρωενωσιακών συμφερόντων στη βόρεια ζώνη της περιοχής επιχειρήσεων, τα πολεμικά πλοία της ΕΕ δεν θα εμπλακούν εκεί. Μια αποστροφή πάντως του λόγου του, ότι «θα παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και θα προσαρμοστούμε», δείχνει πως όλα τα - ανησυχητικά - ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.

Μισό εκατομμύριο τη μέρα το κόστος για τον λαό

Αλλωστε, καθώς η επιχείρηση ολοκληρώνει τον 2ο μήνα από την έναρξή της, ο Γρυπάρης ετοιμάζεται στα τέλη του μήνα να μεταβεί εκ νέου στις Βρυξέλλες, προκειμένου, παριστάμενος στη Στρατιωτική Επιτροπή (EUMC) αλλά και στην Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας της ΕΕ (PSC), να κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας αλλά και να αναφέρει τι χρειάζεται στο άμεσο μέλλον, με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις.

Ενδεικτικά, στελέχη της επιχείρησης, δείχνοντας και προς παραπέρα γιγάντωσή της, λένε ότι χρειάζονταν από την πρώτη στιγμή τουλάχιστον 10 πλοία συν 4 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας συν 4 UAV, ενώ απέδωσαν την απροθυμία άλλων χωρών να στείλουν μέσα στην περιοχή (πέραν των Ελλάδας, Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας) στο υψηλό κόστος συμμετοχής, φέρνοντας για παράδειγμα το γεγονός ότι το ημερήσιο κόστος ανάπτυξης εκεί μιας φρεγάτας μπορεί να φτάσει και το μισό εκατομμύριο ευρώ, κόστος που βαραίνει το εκάστοτε κράτος - μέλος (βασικά τον λαό) και δεν καλύπτεται από κάποιο ευρωενωσιακό κονδύλι.

Στο μεταξύ, σήμερα (18/4) αναμένεται να γίνει στην έδρα της ΕΕ και σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων, η διαδικασία της λεγόμενης «global force generation», όπου τα κράτη - μέλη θα κάνουν προτάσεις για το τι μέσα, προσωπικό ή κονδύλια θα διαθέσουν για όλες τις αποστολές και επιχειρήσεις της ΕΕ τους επόμενους 12 μήνες. Η ελληνική κυβέρνηση αναμένεται να κάνει και πάλι το «καθήκον» της για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δίνοντας ό,τι έχει και μπορεί. Ο Δένδιας άλλωστε επιβεβαίωσε χτες ότι μπορεί η «Υδρα» να αποσυρθεί «στο τέλος ή στα μέσα Μαΐου» από τον Κόλπο του Αντεν, αλλά θα αντικατασταθεί από έτερη φρεγάτα, τα «Ψαρά».

Ταυτόχρονα, έτερη φρεγάτα, η «Σπέτσες», συνεχίζει και πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο της επιχείρησης του «UNIFIL», με πρόσχημα το εμπάργκο όπλων στην οργάνωση Χεζμπολάχ. Ενδεικτικό για την επικινδυνότητα και αυτής της αποστολής είναι το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές Νοέμβρη 2023 στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας αποφασίστηκε, «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», η εκάστοτε μετέχουσα στην αποστολή φρεγάτα να επιχειρεί πέραν των 75 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.

Τέλος, στη Σαουδική Αραβία είναι ανεπτυγμένη η Ελληνική Δύναμη Σαουδικής Αραβίας (ΕΛΔΥΣΑ), μια πυροβολαρχία κατευθυνόμενων βλημάτων «Patriot» με δεκάδες στελέχη, κι αυτά στο «μάτι του κυκλώνα», στην περιοχή Yanbu. Η αποστολή και η αντιαεροπορική «ομπρέλα» που παρέχει (φτάνει έως τα 100 μίλια) καλύπτουν μεταξύ άλλων ενεργειακές υποδομές κι άλλα σχέδια για μπίζνες έναντι επιθέσεων δυνάμεων που φέρονται ως υποστηριζόμενες από το Ιράν. 


Πηγή: rizospastis


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Για τους ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ του ΣΚΑΪ

Νίκος Μπογιόπουλος


Κατά τον επίσημο ορισμό, «απεργοσπάστης» είναι εκείνος που αντί να απεργεί συνεχίζει να εργάζεται ή προσφέρεται να εργαστεί προς αντικατάσταση των απεργών.

Στις συνθήκες της πραγματικής ζωής, σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς, κεφαλαιοκρατικής βίας και τρομοκρατίας, «απεργοσπάστης» είναι αυτός που όταν οι συνάδελφοί του πάνε να σηκώσουν κεφάλι, εκείνος υπηρετώντας και γλείφοντας με τον πιο χυδαίο και με τον πιο γλοιώδη τρόπο το αφεντικό του, τους μαχαιρώνει πισώπλατα.

Είναι αυτό το πισώπλατο μαχαίρωμα που καθιστά τον «απεργοσπάστη» συνώνυμο του ξεφτίλα, που υπονομεύει τον αγώνα των υπόλοιπων εργαζομένων.

Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει λέξη που να περιγράφει το ποιόν του απεργοσπάστη.

Εν προκειμένω – ξεκαθαρίζω – μιλώ για τον χώρο του Τύπου. Και τονίζω: Δεν αναφέρομαι – μιλώντας για τα ΜΜΕ αλλά και για κάθε εργασιακό χώρο – στον εργαζόμενο που του ασκήθηκε εκβιασμός, ανοικτή ή έμμεση τρομοκρατία, δεν αναφέρομαι στον ανήμπορο και ξεμοναχιασμένο εργαζόμενο, δεν μιλώ για τον με το “πιστόλι στον κρόταφο” μισθωτό που νιώθει δικό του τον αγώνα των συναδέλφων του, ακόμα κι όταν ο ίδιος δεν έχει τη δύναμη να πάρει κι αυτός μέρος στη μάχη, αναδεικνύοντας πόσο σημαντικό είναι και για τα σωματεία του και για τον ίδιο να σταθούν στα πόδια τους.
Αναφέρομαι σε αυτόν, στον απεργοσπάστη… “ιδεολόγο” (!), που δεν ανήκει στην κατηγορία των εργαζομένων στα ΜΜΕ που λύγισαν στον εξαναγκασμό του «Πολίτη Κέιν». Αναφέρομαι σε εκείνα τα καλοταϊσμένα και πασίγνωστα γιουσουφάκια του «Πολίτη Κέιν».

Αυτός, ο υπέρ απεργοσπασίας δημοσιολόγος, δεν είναι ούτε τσιράκι της εργοδοσίας (μόνο), ούτε τσανακογλείφτης του εκάστοτε κυβερνητισμού (μόνο), ούτε πεμπτοφαλαγγίτης (μόνο), ούτε τιποτένιος χαρτογιακάς μιας «εργατικής» αριστοκρατίας που λυμαίνεται θώκους (μόνο).

Αυτός είναι κάτι πολύ χειρότερο. Που μόνο μια λέξη μπορεί να περιγράψει: «Απεργοσπάστης»!
Ένα είδος, δηλαδή, φτιαγμένο – όπως έλεγε ο Τζακ Λόντον – από την πιο αηδιαστική ουσία που περίσσεψε του Θεού.

Τα θρασίμια, λοιπόν, οι πρωτοσαλταδόροι της γλίτσας που χτες διατράνωναν την απεργοσπασία τους με αυτά τα λόγια “δεν έχουμε άμεσα πρόβλημα, στη επιχείρησή μας βαίνουν όλα καλώς, δόξα τω Θεώ και δόξα στον επιχειρηματία και στην διοίκηση (…)”, τα φερέφωνα των εγχώριων και διεθνών “Γερούν γερά” που έσπασαν μια ακόμα φορά την απεργία των δημοσιογράφων, που το διέπραξαν ακόμα μια φορά ενάντια σε όλο τον εργαζόμενο λαό, που το “τόλμησαν” ενώ
• συνάδελφοί τους ζουν στη φτώχεια και την ανέχεια,
• συνάδελφοί τους καρκινοπαθείς στερούνται ακόμα και τα φάρμακά τους,
• χιλιάδες συνάδελφοί τους λιώνουν στην ανεργία κι άλλοι τόσοι στις γαλέρες της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και της απληρωσιάς,
ένα πράγμα κατέκτησαν:

Κατέκτησαν – επαξίως – τον «τίτλο» που αρμόζει σε ό,τι πιο ποταπό, ό,τι πιο χυδαίο, ό,τι πιο γλοιώδες μπορεί να βρει απέναντί του ο εργαζόμενος που παλεύει για μισθό, για δουλειά, για ζωή: Απεργοσπάστες.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο: Απεργοσπάστες! 


Πηγή: imerodromos



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ο Γ. Νταλάρας τραγούδησε «πάγωσε η τσιμινιέρα» για να ανάψει ξανά το φουγάρο της ΛΑΡΚΟ

Ελλάδα


«Ήρθε η ώρα να ανάψει» η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ:
Με αυτά τα λόγια από την σκηνή, ο Γιώργος Νταλάρας ξεκίνησε να τραγουδάει το εμβληματικό τραγούδι «πάγωσε η τσιμινιέρα».

«Πάγωσε η τσιμινιέρα κι απ' έξω από την πύλη, εργάτες μαζεμένοι συζητάνε.

Προχώρησε η μέρα με δαγκωμένα χείλη σηκώνουν τα πανό και ξεκινάνε.

Πέντε καμιόνια στείλαν στου φεγγαριού τη χάση και γύρισαν γεμάτα απεργοσπάστες.

Γεμάτα ξαναφύγαν κανείς δε θα περάσει κάλλιο να πάμε όλοι μετανάστες».


Το τραγούδι σκόρπισε ρίγη συγκίνησης, όπως μεγάλη συγκίνηση προκάλεσε και η συμβολική κίνηση των εργατών της ΛΑΡΚΟ να ανάψουν τα καμίνια και να καπνίσει η τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ.

Η απεργιακή συγκέντρωση στη Λάρυμνα και η συγκλονιστική συναυλία που ακολούθησε με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Φωτεινή Βελεσιώτου, έστειλε ηχηρό μήνυμα ότι «Το έγκλημα δεν θα περάσει», ότι «oι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ δεν είναι μόνοι», έχουν δίπλα τους την εργατική τάξη και τον λαό ολόκληρης της χώρας.


Πηγή: 902.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 16 Απριλίου 2024

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ Συνιστά ... γενναιότητα για τις επώδυνες διευθετήσεις που έρχονται



Επιταχύνεται η πορεία προς επώδυνες διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, με το παζάρι που εξελίσσεται εντός ευρωατλαντικού πλαισίου να έχει σταθμούς την επόμενη βδομάδα συναντήσεις για τα ΜΟΕ και τη λεγόμενη θετική ατζέντα, ενώ τον Μάη επίκειται και συνάντηση των Μητσοτάκη - Ερντογάν στην Τουρκία.

Χαρακτηριστικά για τα όσα λέγονται και γίνονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, συμμετέχοντας στο Φόρουμ των Δελφών ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης έκανε σαφές ότι οι απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης παραμένουν στο ακέραιο. «Δεν είμαστε τόσο αφελείς, ούτε αιθεροβάμονες, να πιστεύουμε ότι από τη μια μέρα στην άλλη θα μπορέσουμε να λύσουμε τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία και τα οποία ανατρέχουν δεκαετίες», είπε, όπως και ότι «οι βασικές θέσεις των δύο μερών δεν πρόκειται να αλλάξουν. Αυτό εξάλλου ήταν και ένα από τα ρητώς καταγεγραμμένα στη συμφωνία της Διακήρυξης των Αθηνών της 7ης Δεκεμβρίου». Εβαλε δε ως μείζον στην παρούσα φάση «να μπορούμε να καταλαγιάζουμε αυτές τις εντάσεις», ενώ, δείχνοντας ότι εντάσεις υπήρξαν και σε αυτό το διάστημα της υποτιθέμενης ύφεσης, σημείωσε πως «ευκαιρίες για εντάσεις το τελευταίο 10μηνο υπήρξαν πάρα πολλές», με «διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια» ότι «αποσυμπιέστηκαν, επειδή υπήρξε μια γρήγορη διαχείριση στο υψηλότερο επίπεδο».

Σε αυτό το πλαίσιο, χαρακτήρισε «σημαντικό να υπάρχει ως κοινή κατανόηση ότι είναι πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να έχουμε μία ηρεμία στην περιοχή μας», έστω και με «θέσεις οι οποίες είναι αντίρροπες στα δύο μέρη».

Διευρύνεται και πάει η ατζέντα...

Στο μεταξύ, δείχνοντας ότι η ατζέντα έχει διευρυνθεί, ο ΥΠΕΞ είπε ότι «έχουμε μεγάλα κεφάλαια τα οποία είναι ανοιχτά, με πιο σημαντικό την οριοθέτηση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας». Πρόσθεσε ότι αυτή «είναι η μόνη διαφορά, η οποία μπορεί να αχθεί ενώπιον διεθνούς δικαιοδοσίας, και αυτό είναι το τέλος της διαδρομής. Υπάρχουν βεβαίως και πολλά άλλα θέματα, τα οποία μπορούμε να συζητούμε», δείχνοντας ότι στόχος τους είναι αυτά να διευθετηθούν στο διμερές παζάρι όπως εξελίσσεται υπό την επίβλεψη του ΝΑΤΟ.

Μάλιστα, κάνοντας σαφές ότι οι διευθετήσεις θα είναι επώδυνες, τόνισε ότι «δεν είναι μια ευχάριστη συζήτηση, είναι μια δύσκολη συζήτηση, η οποία δύσκολη συζήτηση πιθανότατα θα έχει αρνητικές συνέπειες και για εκείνον ο οποίος διευθύνει τις συζητήσεις, που πιθανότατα θα είμαι εγώ», για να διευκρινίσει έπειτα ότι θα είναι «εκείνος που θα διευθύνει τη συζήτηση σε σχέση με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών», στις οποίες βέβαια (με βάση και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας - UNCLOS, την οποία επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση ως πλαίσιο συζήτησης) ανήκουν και τα χωρικά ύδατα (σήμερα στα 6 ν.μ. στο Αιγαίο, με την Αγκυρα να απειλεί με πόλεμο στην περίπτωση που η Ελλάδα τα επεκτείνει «έως» τα 12, όπως έχει νομικό δικαίωμα).

Σε κάθε περίπτωση, έδειξε ότι πυξίδα τους είναι αυτά τα θέματα «να τα παραπέμψουμε στη Χάγη ή στο Αμβούργο, σε μία διεθνή δικαιοδοσία η οποία θα μπορέσει να κλείσει το θέμα της οριοθέτησης. Ξέρετε, η παραπομπή σε δικαιοδοσία από μόνη της έχει το στοιχείο της γενναιότητας, διότι πάντοτε αβέβαιη είναι η έκβαση μίας διεθνούς δικαιοδοσίας», εντείνοντας τις ανησυχίες για την κατάληξη αυτής της πορείας, η οποία βέβαια περνάει και μέσα από κάποιου είδους «συνυποσχετικό».

Μιλώντας στο ίδιο Φόρουμ ο Χρ. Ροζάκης, πρώην υφυπουργός Eξωτερικών ο οποίος συμμετείχε σε γύρους διαπραγματεύσεων με τη γείτονα, επέμεινε ότι τα «προβλήματα» Ελλάδας - Τουρκίας δεν λύνονται διμερώς, καθώς οι δύο χώρες έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις, και ότι πρέπει να επιλύσουν τις «διαφορές» τους μέσα από το Διεθνές Δικαστήριο, του οποίου οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές. Υπέρ των «ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας» με την Τουρκία τάχθηκε ο Ευ. Αποστολάκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Από την πλευρά του ο Γ. Βαληνάκης, διατελέσας κι αυτός υφυπουργός Εξωτερικών, εξέφρασε άλλες μερίδες της ντόπιας αστικής τάξης, καθώς ερωτηθείς για το σχεδιαζόμενο ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αγκυρα απάντησε ότι μια επίσκεψη δεν κρίνεται από το αν γίνεται ή όχι, αλλά από το αν προωθεί τις εθνικές θέσεις, και αναρωτήθηκε ποιες είναι οι ελληνικές θέσεις. Χαρακτήρισε μάλιστα τη διαδικασία των διερευνητικών επαφών τη χειρότερη δυνατή επιλογή, καθώς η άλλη πλευρά μπορεί να θέσει στο τραπέζι «όποια τρελή ιδέα της έρθει».

Σε άλλο πάνελ, με θέμα τις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας, η Angelina Eichhorst, στέλεχος της ευρωενωσιακής European External Action Service, χαρακτήρισε την Τουρκία «στρατηγικό παίκτη διεθνώς, τον οποίο χρειάζεται η ΕΕ». Παρουσίασε δε ως πιθανό «μετά το καλοκαίρι» να ενεργοποιήσουν εκ νέου τις σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας. Στο ίδιο μοτίβο η Ελενα Λαζάρου, επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής στην Υπηρεσία Ερευνας του Ευρωκοινοβουλίου, είπε ότι «ο ρεαλισμός απαιτεί να χορέψουμε με την Τουρκία», σημειώνοντας το γεγονός ότι «η Αγκυρα έχει δείξει πως θέλει να ενταχθεί σε αμυντικούς μηχανισμούς της ΕΕ». Επέμεινε ότι η «στρατηγική εταιρική σχέση» δρα «επ' ωφελεία και των δύο πλευρών και μπορεί να λειτουργήσει σε επιμέρους τομείς, όπως η μετανάστευση, η ασφάλεια και το εμπόριο».

Στο ίδιο Φόρουμ ο Ιvo H. Daalder, στέλεχος του ευρωατλαντικού think tank «Chicago Council of Global Affairs», τόνισε ότι εκτός της Ελλάδας «σημαντικό ρόλο για τη Βόρεια Αφρική, την Ουκρανία και τη Γάζα διαδραματίζει και η Τουρκία», ενώ για τις εντάσεις στα Ελληνοτουρκικά ανέφερε ότι «οι ΗΠΑ, όντας σύμμαχος και των δύο κρατών, μπορεί να τα επηρεάσουν αλλά όχι και να επιβάλουν την άποψή τους». Πρόσθεσε πως «και τα δύο κράτη βοηθούν τις ΗΠΑ και γι' αυτόν το λόγο επιδιώκονται κοινά επωφελείς λύσεις», με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

5 περιπτώσεις άγριου τρολαρίσματος πριν το ίντερνετ

Από ONEMAN


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΔΕΣ

Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι η λέξη «τρολ» προέρχεται από το τέρας που κρυβόταν στις σπηλιές. Αυτό μπορεί να ισχύει στα παραμύθια (ή βιβλία όπως το Χόμπιτ), αλλά στο διαδίκτυο η λέξη «τρολ» προέρχεται από την αργκό των ψαράδων. Στο νερό, το «τρολάρισμα» είναι η διαδικασία ρίψης μιας πετονιάς με δόλωμα, η οποία σέρνεται πίσω από τη βάρκα και βλέπουμε τι τσιμπάει.

Η πρώτη τεκμηριωμένη χρήση του όρου έγινε το 1992, αλλά η πραγματική της προέλευση είναι δεν είναι σίγουρη. Το Usenet, ένα πρώιμο chatroom του διαδικτύου, ήταν το σπίτι για μερικά από τα πρώτες τρολιές: Ομάδες όπως η alt.tasteless εισέβαλαν σε καλοπροαίρετες συζητήσεις μόνο και μόνο για να προκαλέσουν χάος.

Αλλά, πολύ πριν εφευρεθεί το διαδίκτυο, κυνικοί, έξυπνοι απατεώνες και άλλοι, τρόλαραν τους συναναθρώπους τους ακόμα κι αν δεν το γνώριζαν. Διάφορες διάσημες και ισχυρές προσωπικότητες της ιστορίας έχουν τρολαριστεί, ενώ ορισμένοι υπήρξαν και οι ίδιοι τρολ. Ακολουθούν πέντε από τις πιο απροσδόκητες και εξαιρετικές περιπτώσεις πριν από το διαδίκτυο.

Νικολό Μακιαβέλι

Το διαδικτυακό τρολάρισμα συνδέεται συχνά με την πολιτική, αλλά ούτε αυτό είναι καινούργιο. Τεχνικές που κάνουν τους πολιτικούς εχθρούς και τους υποστηρικτές τους να φαίνονται ανόητοι, αντιπαθητικοί ή αδύναμοι, εφαρμόζονται πιθανώς από τότε που οι άνθρωποι επινόησαν την εξουσία. Ο Νικολό Μακιαβέλι περιέλαβε ως γνωστόν μερικές από αυτές τις σκοτεινές τέχνες στον Πρίγκιπα, το εγχειρίδιο του για την κατάληψη και διατήρηση της εξουσίας. Ωστόσο, ορισμένοι υποψιάζονται ότι το ίδιο το βιβλίο ήταν ένα τέχνασμα για να στερήσει την εξουσία από τον Λαυρέντιο των Μεδίκων.

Οι συμβουλές του Μακιαβέλι παρουσιάζονταν ως χρήσιμες και ρεαλιστικές, ενώ οι ενέργειες που πρότεινε μπορεί στην πραγματικότητα να είχαν γραφτεί για να μισήσουν όλοι τον Λαυρέντιο. Ένας Άγγλος καρδινάλιος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το βιβλίο ήταν «σαν ένα ναρκωτικό που κάνει τους πρίγκιπες να τρελαίνονται». Άλλωστε, ο Μακιαβέλι είχε κίνητρο καθώς τον είχαν απολύσει, φυλακίσει και βασανίσει.

Ναπολέων Βοναπάρτης

Για αρχή, να ξεκαθαρίσουμε ότι με ύψος 1,75 μ., ο Ναπολέων ήταν ελάχιστα κοντός με τα σημερινά δεδομένα και κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ψηλότερος από το μέσο ύψος των ανδρών στη Γαλλία. Ο λόγος που πιστεύεται ότι ήταν κοντός είναι κυρίως επειδή οι εχθροί του στη Βρετανία ήξεραν ότι ενοχλείται, οπότε έγινε το επίκεντρο της προπαγάνδας τους κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Μάλιστα, τον τρόλαραν ανελέητα για το ύψος του σε γελοιογραφίες και φυλλάδια, ακόμη και σε περιόδους ειρήνης. Ο Ναπολέων έβαλε ακόμη και τους διπλωμάτες του να ζητήσουν από τους Βρετανούς να λογοκρίνουν τον Τύπο. Φυσικά, τον αγνόησαν. Έτσι, το τρολάρισμα συνεχίστηκε και εξόριστος μετά την ήττα του στο Βατερλώ, ο Ναπολέων λέγεται ότι είπε το εξής: O Βρετανός πολιτικός σκιτσογράφος Τζέιμς Γκίλρεϊ «έκανε περισσότερα από όλους τους στρατούς της Ευρώπης για να με ρίξει».

Τζορτζ Ουάσινγκτον

Το ιστορικό τρολάρισμα των ηγετών δεν συνέβαινε μόνο σε καιρό πολέμου. Για παράδειγμα, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον βρέθηκε στο επίκεντρο ενός τρολ των μέσων ενημέρωσης (έτσι γίνεται και σήμερα) από τη χώρα του κατά τη διάρκεια της προεδρίας του μετά την επανάσταση. Ο Φράνκλιν Μπάτσε χρησιμοποίησε την εφημερίδα για να ταλαιπωρήσει τον Ουάσινγκτον, ασκώντας του κριτική και τυπώνοντας συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον του.

Πολλές από τις κατηγορίες προέρχονταν από τους αντιπάλους του Ουάσινγκτον και το αν ήταν αληθινές ή όχι δεν ενδιέφερε ιδιαίτερα τον Μπάτσε. Όταν ο Ουάσινγκτον δεν πήρε θέση κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, το έκανε για να αποφύγει οποιαδήποτε ζημιά στη φήμη της νεαρής χώρας του. Αλλά ο Μπάτσε έγραψε ότι πρόδιδε έναν σύμμαχο. Για να πετύχει τον στόχο του δημοσίευσε ακόμη και πλαστά έγγραφα για να δυσφημίσει τον πρόεδρο.

Διογένης ο Κυνικός

Ο Διογένης -γνωστός και ως Διογένης ο Κυνικός- ήταν ένα αρχαίο τρολ. Αυτός ο ελάχιστα ντυμένος κύριος ζούσε σε ένα βαρέλι στους δρόμους της Κορίνθου τον 4ο αιώνα π.Χ. και σήμερα μνημονεύεται ως ένας από τους πιο διάσημους φιλοσόφους της εποχής. Ωστόσο, μάλλον ήταν για καλό που δεν είχε πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ο Διογένης προκαλούσε συνεχώς τους άλλους με την προσβλητική και αγενή συμπεριφορά του, η οποία φέρεται να κυμαινόταν από το να τρώει δυνατά και να διακόπτει τις διαλέξεις του Πλάτωνα μέχρι το να φτύνει τους περαστικούς. Σκεφτείτε να είχε ανώνυμο προφίλ στο X.

Γιόζεφ Χάιντν

Η κλασική μουσική μοιάζει κάπως αυστηρή, αλλά στην πραγματικότητα, πολλοί συνθέτες έγραψαν ανάλαφρα και παιχνιδιάρικα κομμάτια. Ο αυστριακός συνθέτης του 18ου αιώνα Γιόζεφ Χάιντν, για παράδειγμα, κατάφερε να ξεγελάσει το κοινό του. Το τέλος του κουαρτέτου εγχόρδων Opus 33 Number 2, με τον υπότιτλο Το αστείο, είναι από τις πιο διάσημες δουλειές του και θα μπορούσε σίγουρα να θεωρηθεί ένα είδος τρολαρίσματος.

Ο Χάιντν χρησιμοποιεί μεγάλες παύσεις και ένα ψεύτικο τέλος για να προτρέψει τα μέλη του κοινού να χειροκροτήσουν σε λάθος σημείο. Στη συνέχεια, το κάνει ξανά. Και ξανά. Και μερικές ακόμη φορές μετά από αυτό. Τέλος, το κομμάτι τελειώνει στην πραγματικότητα σταματώντας αδέξια στη μέση μιας φράσης. Δεν είναι απαραίτητα ένα αστείο -ή μια σειρά από αστεία- που θα προκαλέσει γέλιο, αλλά έχει μπερδέψει αποτελεσματικά το κοινό για αιώνες.






Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Κύλησε ο τέντζερης (του ΣΥΡΙΖΑ) και βρήκε το καπάκι (της ΝΔ)

Ελλάδα


«Δεν υπάρχουν ιδιωτικές επενδύσεις (...) Μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις (...) Πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις; Πρέπει να αντιμετωπιστεί η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας...». «Εκτός από την αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ, πρέπει να προωθηθεί η ευρωπαϊκή στρατιωτική ικανότητα...».

Αν έμπαινε ένα κουίζ με το ερώτημα «σε ποιον ανήκουν τα παραπάνω λόγια;» ελάχιστοι θα έπεφταν απ' τα σύννεφα με τη σωστή απάντηση: Οτι ανήκουν στον Στ. Κασσελάκη. Δεν χρειαζόταν άλλωστε να λέει τέτοια στο Φόρουμ των Δελφών για να αποδείξει την προσήλωσή του στη στρατηγική του κεφαλαίου και ότι διαγκωνίζεται με τον Κυρ. Μητσοτάκη για το ποιος είναι ικανότερος να την προωθήσει.

Ξεχωρίζοντας όμως μερικά από τα μαργαριτάρια του Στ. Κασσελάκη στο Φόρουμ των Δελφών, πιστοποιείται πια σε κάθε προοδευτικό, αριστερό άνθρωπο, σε κάθε νέο και νέα, ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι έχει κάθε λόγο να του γυρίσει την πλάτη, να στρατευτεί με το ΚΚΕ και στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αντίθετα, οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του, είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, κάτι που φρόντισε να το τονίσει στο Φόρουμ των Δελφών ο ίδιος ο Κασσελάκης.

Τι άλλο αποτυπώνει η αγωνία του για το ότι η Ελλάδα είναι στην «τελευταία θέση της ΕΕ όσον αφορά τις ιδιωτικές επενδύσεις»; `Η για το ότι «τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έδειξαν ότι μειώνονται οι Αμεσες Ξένες Επενδύσεις κατά 40%»; Με βάση αυτά τα στοιχεία άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε για «άλλο μείγμα πολιτικής», για την «τεράστια δουλειά που έχουμε να κάνουμε», προκειμένου το κεφάλαιο να βρει πιο αποδοτικούς όρους για τις επενδύσεις του. Πώς αλλιώς θα γίνει όμως αυτό, αν όχι με μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και του λαού;

* * *
«Φιλελεύθερη πολιτική με αλληλεγγύη»: Αυτή είναι, σύμφωνα με τον Στ. Κασσελάκη, η σύγχρονη «αριστερή πολιτική», με τον ίδιο να διαβεβαιώνει ότι μπορεί να επικοινωνήσει καλύτερα με τους ξένους επενδυτές από ό,τι ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Να και η απόδειξη που έφερε σε μία από τις παρεμβάσεις του στο Φόρουμ: «Είμαι ο μόνος πολιτικός ηγέτης που έχει επιτύχει πραγματικά στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια». Τοποθετήσεις «κλεμμένες» από άλλους παράγοντες του κεφαλαίου, που διεκδίκησαν πρωθυπουργικούς και προεδρικούς θώκους: Από τον «επιτυχημένο επιχειρηματία» Τραμπ στις ΗΠΑ, μέχρι τον τραπεζίτη Μακρόν στη Γαλλία. Αλλωστε, ο ίδιος ο Κασσελάκης παραδέχθηκε ότι αυτό το ...επιχειρηματικό του δαιμόνιο είναι μία από τις ομοιότητές του με τον Τραμπ, πέρα από το ότι συμφωνεί μαζί του και για την πολιτική απέναντι στην Κίνα.

Στον ίδιο άξονα «έδεσε» και τη συζήτηση για το περιβόητο «κράτος δικαίου», λέγοντας χωρίς περιστροφές ότι αποτελεί τον έναν από τους δύο πυλώνες για την προσέλκυση επενδύσεων. Κι αυτό γιατί, όπως εξήγησε, «κράτος δικαίου» σημαίνει «γρήγορη απονομή δικαιοσύνης», σημαίνει το «πώς θα επενδύουν» οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αφού «υπάρχουν επενδυτές που δεν αγγίζουν την Ελλάδα λόγω της καθυστέρησης της Δικαιοσύνης». Αρα, το «κράτος δικαίου είναι βαθιά ποιοτικό χαρακτηριστικό του επενδυτικού κλίματος μιας χώρας». Δηλαδή, το «να δημιουργείται "εμπιστοσύνη" σε επενδυτές να ασχοληθούν με την Ελλάδα...».

Τι διαφορετικό λοιπόν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ, που με τα ίδια κριτήρια φέρνει τον «νέο δικαστικό χάρτη», ένα ακόμα αντιλαϊκό προαπαιτούμενο του Ταμείου Ανάκαμψης, ώστε να γίνει η απονομή δικαιοσύνης πιο «άμεση, γρήγορη, φιλική και αποτελεσματική» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους; Αυτός είναι ο καημός τους για το «κράτος δικαίου» και όχι βέβαια η καθημερινή αδικία που συνεπάγεται για τον λαό η βάρβαρη πολιτική τους.

* * *
Ο δεύτερος πυλώνας για την προσέλκυση επενδύσεων, κατά τον Στ. Κασσελάκη, είναι η «ρυθμισμένη αγορά». Αλλη μια γνώριμη συζήτηση που διαχρονικά συντηρεί η σοσιαλδημοκρατία, ότι τάχα μπορεί να «στρώσει» τις αγορές και να τις μετατρέψει σε ...ευαγή ιδρύματα: Είτε να τους «βάλει φίλτρα», όπως λέει ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, είτε να τους ...«βαράει τα ταμπούρλα και να χορεύουν», όπως έλεγε ο προκάτοχός του. Για παράδειγμα, κατά τον Στ. Κασσελάκη, το Χρηματιστήριο Ενέργειας που συμβάλλει στην ενεργειακή φτώχεια του λαού, μπορεί με τέτοια «φίλτρα» να γίνει φιλολαϊκός θεσμός, όπως και η «πράσινη μετάβαση» μέσα από τις «ενεργειακές κοινότητες».

Και βέβαια, κοντά στα παραπάνω ...«αντισυστημικά», επιστράτευσε κι άλλα «επενδυτικά εργαλεία», διόλου πρωτότυπα: «Μείωση φόρων για τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων» και «μείωση εισφορών» για να αυξηθούν τάχα οι μισθοί.

Από όλη αυτήν τη «φρεσκαδούρα» που εκπέμπουν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του, δεν θα μπορούσε να λείπει η συνεισφορά στην πολεμική εμπλοκή. Ετσι, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ο Στ. Κασσελάκης ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα έχει ...ρόλο να παίξει ώστε να μπορέσει να «σταθεί ενάντια σε έναν νταή της καταπίεσης», εννοώντας προφανώς τη Ρωσία του Πούτιν. Ποιος είναι ο «ρόλος» της Ελλάδας; «Η πρόσβαση μέσω των λιμανιών μας και η γεωπολιτική μας θέση είναι κάτι που μπορούμε να προσφέρουμε», ξεκαθαρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ευλογώντας με τη σειρά του τη μετατροπή όλης της χώρας σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο, άρα και σε στόχο αντιποίνων. Ωστε - όπως λέει - «να μην επιτρέψουμε ποτέ να κατευναστεί ένας καταπιεστής...».

* * *
Το ...γλυκό δένει ακόμα περισσότερο με την «ενίσχυση της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας». Γιατί, όπως λέει ο Κασσελάκης, το «ΝΑΤΟ είναι κρίσιμο στη μάχη μεταξύ των δυτικών δημοκρατιών και τρίτων καθεστώτων, το ΝΑΤΟ είναι μια αμυντική συμμαχία». Αλλά «χρειαζόμαστε (και) μια ευρωπαϊκή ανεξάρτητη στρατιωτική ικανότητα, οπότε η Ελλάδα οπωσδήποτε πρέπει να συμβάλει σε αυτό τον δρόμο», όπως άλλωστε ήδη κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συμμετοχή της ελληνικής φρεγάτας στην πολεμική επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» στην Ερυθρά Θάλασσα.

Μετά απ' όλα αυτά, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την πολεμική κλιμάκωση στη Μ. Ανατολή, που είναι πιστό αντίγραφο αυτής του υπουργείου Εξωτερικών, στηρίζοντας αναφανδόν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Απλά, κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι...

Δ. Π.



Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ο τελευταίος λόγος του μεγάλου Δικτάτορα (από τον Τσάρλι Τσάπλιν)



“Λυπάμαι, μα δε θέλω να είμαι αυτοκράτορας.
Δεν ειν’ αυτή δουλειά μου.
Δε θέλω να εξουσιάζω ούτε να κατακτήσω κανέναν.
Θέλω εάν γίνεται, να βοηθήσω τους πάντες
Εβραίους, μη Εβραίους, έγχρωμους, λευκούς…
Όλοι θέλουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο.
Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του έτσι.
Θέλουμε να ζούμε μαζί με την ευτυχία του άλλου
κι όχι με τη δυστυχία του.
Δε θέλουμε να μισούμε, να απεχθανόμαστε ο ένας τον άλλον.
Σε αυτό τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους.
Και η καλή Γη έχει αφθονία και μπορεί να εφοδιάσει όλους μας.
Ο τρόπος ζωής μας μπορεί να’ ναι ελεύθερος κι όμορφος,
όμως έχουμε χάσει το δρόμο.

Η απληστία έχει δηλητηριάσει τις ψυχές των ανθρώπων,
έχει γεμίσει τον κόσμο με μίσος,
μας έχει ρίξει μέσα στη μιζέρια και την αιματοχυσία.
Έχουμε πετύχει την ανάπτυξη της ταχύτητας
όμως έχουμε παγιδευτεί μέσα στα δεσμά της.
Μηχανές που μας δίνουν αφθονία, μας έχουν κάνει να θέλουμε πάντα κάτι παραπάνω.
Η γνώση μας έκανε κυνικούς. Η εξυπνάδα μας,
σκληρούς και αγενείς.

Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και νιώθουμε πολύ λίγο.
Περισσότερο από μηχανές, χρειαζόμαστε ανθρωπιά.
Περισσότερο από εξυπνάδα,
χρειαζόμαστε καλοσύνη και ευγένεια.
Χωρίς αυτές τις ιδιότητες,
η ζωή θα’ ναι γεμάτη βία και όλα θα χαθούν.
Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μας έφεραν πιο κοντά μεταξύ μας.
Η ίδια η φύση αυτών των εφευρέσεων, κραυγάζει για την καλοσύνη του ανθρώπου.
Κραυγάζει για παγκόσμια αδελφοσύνη.
Για την ενότητα όλων μας.
Ακόμη και τώρα, η φωνή μου μπορεί και φτάνει σε εκατομμύρια ανά τον κόσμο,
εκατομμύρια απελπισμένων ανδρών, γυναικών και μικρών παιδιών,
θύματα ενός συστήματος που κάνει τους άντρες
να βασανίζουν και να φυλακίζουν αθώους ανθρώπους.

Σε όσους με ακούν, απευθύνομαι λέγοντας: ”Μην απελπίζεστε.”

Η μιζέρια που μας σκεπάζει τώρα, δεν είναι παρά το πέρασμα της απληστίας,
η πικρία των ανδρών που φοβούνται τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται ο άνθρωπος.
το μίσος των ανθρώπων θα περάσει και οι δικτάτορες θα πεθάνουν
και η δύναμη που πήραν από το λαό θα επιστρέψει πίσω στο λαό.
Κι όσο κι αν πεθαίνουν άνθρωποι, η ελευθερία ποτέ δε θα χαθεί.
Στρατιώτες!

Μην παραδίνετε τους εαυτούς σας στους βάρβαρους,
ανθρώπους που σας απεχθάνονται και σας υποδουλώνουν,
που χειρίζονται τις ζωές σας, σας λένε τι να κάνετε,
τι να σκέφτεστε και τι να νιώθετε. Που σας εκπαιδεύουν,
φροντίζουν για τη διατροφή σας, σας φέρονται σαν βοοειδή,
που σας χρησιμοποιούν σαν τροφή για τα κανόνια!

Μην παραδώσετε τους εαυτούς σας
σε αυτούς τους ανθρώπους που πάνε κόντρα στη φύση- τους ανθρώπους μηχανές
με μυαλά μηχανές και καρδιές μηχανές!
Δεν είστε μηχανές! Δεν είσαι βοοειδή!
Είστε άνθρωποι! Έχετε πολλή ανθρωπιά μες την καρδιά σας!
Δεν μισείτε!

Μόνο αυτοί που δεν έχουν νιώσει την αγάπη μισούν. Αυτοί που δεν αγαπήθηκαν, που πάνε κόντρα στη φύση.

Στρατιώτες. Μην πολεμάτε για τη σκλαβιά! Πολεμάτε για την ελευθερία!

Στο 17ο κεφάλαιο του Αγίου Λουκά, αναγράφεται πως
”Το βασίλειο του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο”,
όχι σε έναν άνθρωπο ή σε μία ομάδα, αλλά σε όλους τους ανθρώπους!
Σε σένα! Εσύ, ο λαός, έχεις τη δύναμη,
τη δύναμη να δημιουργήσεις μηχανές,
τη δύναμη να δημιουργήσεις την ευτυχία!
Εσύ, ο λαός,
έχεις τη δύναμη να κάνεις αυτή τη ζωή ελεύθερη κι όμορφη,
να κάνεις αυτή τη ζωή μια καταπληκτική περιπέτεια.
Και τότε, στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτήν τη δύναμη.

Ας ενωθούμε όλοι.

Ας πολεμήσουμε για ένα νέο κόσμο,
έναν κόσμο αξιοπρεπή που θα δώσει στους ανθρώπους την ευκαιρία να δουλέψουν,
που θα δώσει στα νέα παιδιά ένα μέλλον και στους ηλικιωμένους μία ασφάλεια.
Με την πρόφαση πως υπόσχονται τέτοια αγαθά, τα κτήνη έχουν πάρει την εξουσία στα χέρια τους.
Αλλά ψεύδονται! Δεν εκπληρώνουν την υπόσχεσή τους!
Ποτέ δε θα το κάνουν!

Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τους εαυτούς τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό!

Τώρα, ας πολεμήσουμε για να εκπληρώσουμε αυτή την υπόσχεση!
Ας πολεμήσουμε για να ελευθερώσουμε τον κόσμο!
Να διώξουμε τα εθνικά σύνορα!
Να διώξουμε την απληστία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία!

Ας πολεμήσουμε για ένα κόσμο με αληθινό νόημα,
έναν κόσμο όπου η επιστήμη
κι η πρόοδος θα οδηγήσουν στην ευτυχία όλων των ανθρώπων.

Στρατιώτες, στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε όλοι!”



Μετάφραση — Άννα Ιωαννίδου 

Πηγή: apotipomata

Σημείωση: Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Τσαρλς Σπένσερ «Τσάρλι» Τσάπλιν (Charles Spencer «Charlie» Chaplin)





Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »