Του Γιώργου Βλαχάκη
« Που ‘ναι …που ‘ναι το δαχτυλίδι …ψάξε…ψάξε….δεν θα το βρεις »
Αυτό το παιδικό παιχνίδι μου θυμίζει ο πολύς ο λόγος περί ενότητας
Βέβαια την ενότητα δεν την χαλάνε οι πολίτες, στους οποίους απευθύνεται ως γιατρικό και όπλο μαζί, αλλά οι καθοδηγητές και οι καθοδηγούμενοι από προσωπικές εξουσιαστικές ονειρώξεις προς τέρψιν και συμμόρφωση κομματικογενούς λαφυροκυνηγητού της μικροεξουσίας τους , ως ντε φάκτο κατοχύρωση, της, από του προσώπου τους αποκλειστικά , κοινωνικής δυναμικής.
[ Προσπάθησα να εκφέρω… ξύλινο λόγο …και πιστεύω ότι το κατάφερα…]
Η ενότητα είναι όπως οι μάστοροι . Όταν τους χρειάζεσαι , τους τηλεφωνείς, σου λένε ότι έρχονται και… όλο στο δρόμο είναι.
Ή έρχονται απροειδοποίητα σε λάθος ώρα, τελείως εκτός των ορίων του ραντεβού, όπου σε βρίσκουν ψυχολογικά ράκος, να βρίζεις την ώρα και τη στιγμή που αγόρασες φτηνό και αναξιόπιστο μηχάνημα για να ικανοποιήσεις, προς στιγμή, την ανάγκη σου σε σχέση με τα φτωχά οικονομικά σου. Εσύ τότε τους κοιτάς απελπισμένος , κρέμεσαι από τα χείλη τους , και κείνοι σε κοιτούν υπεροπτικά, γεμίζοντας σε με ενοχές για την βλάβη που εσύ βεβαίως δεν μπόρεσες να προβλέψεις και να διαχειριστείς. Στο τέλος τους πληρώνεις με χρυσάφι και δεν τολμάς να ζητήσεις και απόδειξη.
Προς αρχηγούς και λοιπούς γενικώς.
Α. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας
ότι ελάχιστο χρόνο πριν την αποκαθήλωση Ηγετών ή ηγετών υπήρχαν πάρα πολλοί που τους κοσμούσαν με χαρακτηρισμούς όπως :
Ο λόγος τους είχε μόνο επίθετα, γιατί ήξεραν πως οι ηγέτες ή οι Ηγέτες, στους οποίους απευθύνονταν, δεν ήθελαν να ακούνε ουσιαστικά.
Β. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας
την εικόνα ενός απελπισμένου πατέρα , που έχει βάλει όλη τη μαστοριά του και τις σχεδιαστικές του ικανότητες να φτιάξει, ως προσφορά στο μικρό του, ένα κάστρο στην άμμο της καλοκαιριάτικης παραλίας και αφού το έχει τελειώσει και το κοιτά με φανερή ικανοποίηση , έρχεται ξαφνικά ο μικρός και, με άγαρμπες κινήσεις των ποδιών του, το γκρεμίζει, γελώντας με χαχανητά.
« Που ‘ναι …που ‘ναι το δαχτυλίδι …ψάξε…ψάξε….δεν θα το βρεις »
Αυτό το παιδικό παιχνίδι μου θυμίζει ο πολύς ο λόγος περί ενότητας
Βέβαια την ενότητα δεν την χαλάνε οι πολίτες, στους οποίους απευθύνεται ως γιατρικό και όπλο μαζί, αλλά οι καθοδηγητές και οι καθοδηγούμενοι από προσωπικές εξουσιαστικές ονειρώξεις προς τέρψιν και συμμόρφωση κομματικογενούς λαφυροκυνηγητού της μικροεξουσίας τους , ως ντε φάκτο κατοχύρωση, της, από του προσώπου τους αποκλειστικά , κοινωνικής δυναμικής.
[ Προσπάθησα να εκφέρω… ξύλινο λόγο …και πιστεύω ότι το κατάφερα…]
Η ενότητα είναι όπως οι μάστοροι . Όταν τους χρειάζεσαι , τους τηλεφωνείς, σου λένε ότι έρχονται και… όλο στο δρόμο είναι.
Ή έρχονται απροειδοποίητα σε λάθος ώρα, τελείως εκτός των ορίων του ραντεβού, όπου σε βρίσκουν ψυχολογικά ράκος, να βρίζεις την ώρα και τη στιγμή που αγόρασες φτηνό και αναξιόπιστο μηχάνημα για να ικανοποιήσεις, προς στιγμή, την ανάγκη σου σε σχέση με τα φτωχά οικονομικά σου. Εσύ τότε τους κοιτάς απελπισμένος , κρέμεσαι από τα χείλη τους , και κείνοι σε κοιτούν υπεροπτικά, γεμίζοντας σε με ενοχές για την βλάβη που εσύ βεβαίως δεν μπόρεσες να προβλέψεις και να διαχειριστείς. Στο τέλος τους πληρώνεις με χρυσάφι και δεν τολμάς να ζητήσεις και απόδειξη.
Προς αρχηγούς και λοιπούς γενικώς.
Α. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας
ότι ελάχιστο χρόνο πριν την αποκαθήλωση Ηγετών ή ηγετών υπήρχαν πάρα πολλοί που τους κοσμούσαν με χαρακτηρισμούς όπως :
- Είσαι τεράστιος
- Είσαι απίθανος
- Είσαι εξαιρετικός
- Είσαι τρομερός
- Είσαι αδυσώπητα έξυπνος
- Είσαι αποτελεσματικότατος
- Είσαι ο καταλληλότερος
Ο λόγος τους είχε μόνο επίθετα, γιατί ήξεραν πως οι ηγέτες ή οι Ηγέτες, στους οποίους απευθύνονταν, δεν ήθελαν να ακούνε ουσιαστικά.
Β. Να έχετε πάντα στο μυαλό σας
την εικόνα ενός απελπισμένου πατέρα , που έχει βάλει όλη τη μαστοριά του και τις σχεδιαστικές του ικανότητες να φτιάξει, ως προσφορά στο μικρό του, ένα κάστρο στην άμμο της καλοκαιριάτικης παραλίας και αφού το έχει τελειώσει και το κοιτά με φανερή ικανοποίηση , έρχεται ξαφνικά ο μικρός και, με άγαρμπες κινήσεις των ποδιών του, το γκρεμίζει, γελώντας με χαχανητά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου