Του Θανάση Καρτερού
Καλά, μιλάμε ότι η ατάκα θα γράψει ιστορία: Απολύτως συμπαγώς ψηφίζουμε μηδενός και μηδεμιάς εξαιρουμένης! Τέλεια δεν είναι; Και δεν την μπουμπούνισε κανένας μπουμπούνας συνταξιούχος της καθαρεύουσας στο καφενείο, αλλά ο τόσο όμορφα άδων Άδωνις Γεωργιάδης. Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., αν σας έχει διαφύγει. Και εκ των υμνητών του Σαμαρά, υπερασπιστών του φουκαρά και μιμητών του μασκαρά.
Απολύτως συμπαγώς. Ούτε ρωγμή δηλαδή στο στρατόπεδο των σε βαθμό εμφράγματος αναστατωμένων -λέμε τώρα- βουλευτών της συμπολίτευσης για τον ΕΝΦΙΑ. Ξεσηκώθηκαν, αγανάκτησαν, τσίριξαν, έκαναν τη φιγούρα τους στις τηλεοράσεις, σε στυλ "ξέρετε ποιος είμαι εγώ". Τα έβαλαν με τον Ιούδα Καραβίτη, με τον Ισκαριώτη Χαρδούβελη, με λυτούς και δεμένους. Αλλά, όταν ήρθε η ώρα της ψήφου -μπεεεεεε-, το σήκωσαν το βουλευτικό τους χεράκι για να βάλουν το χεράκι του κράτους στην τσέπη μας. Και απολύτως και συμπαγώς.
Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι που αντικαταστάθηκαν επίσης συμπαγώς και χωρίς να ανοίξει μύτη. Έγραψαν οι άνθρωποι σε DVD την αντίστασή τους, έδωσαν στις τοπικές εφημερίδες που τους συμπαθούν τα πιο σκληρά σημεία των σκληρών τους δηλώσεων και ύστερα έδωσαν τη θέση τους στους πιο συμπαγείς. Έτσι φαντάζονται ότι θα αποφύγουν τα χειρότερα, και ειδικότερα εκείνα που προέρχονται από τον τομέα της κτηνοτροφίας, όπως τα γιαούρτια, όταν θα επισκεφθούν τις εκλογικές τους περιφέρειες και θα ζητήσουν την ψήφο των ΕΝΦΙΑλωμένων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το δράμα του λαού μεταλλάσσεται σε κωμωδία στη Βουλή. Είναι γελοίος και υπονομεύει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού και δημοκρατίας ο τρόπος με τον οποίο οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας ασχημονούν επί των θυμάτων της πολιτικής τους. Δειλοί και μοιραίοι, με πλήρη επίγνωση του ότι εκπροσωπούν εδώ και καιρό μια μειοψηφία της μειοψηφίας, επιδίδονται σε αγώνα με ένα στόχο: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Υπερψηφίζουν διαφωνούντες, διαφωνούν συναινούντες, συμφωνούν καταγγέλλοντες, καταστρέφουν κλαυθμηρίζοντες. Ένα μάτσο χάλια.
Το σκέφτεστε τι έχει να γίνει με τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου; Τι ματσούκι, λούκι, τουρλουμπούκι θα πέσει για να μαζευτούν οι αμάζευτοι; Τι παρασκήνιο θα δουλέψει; Τι συνδυασμός σανού και μάχαιρας για τα πρόβατα; Γι' αυτό έχουν δίκιο απολύτως συμπαγώς όσοι ζητούν εκλογές. Όχι μόνο για να αλλάξει η κυβέρνηση. Αλλά και για να μπει λίγο οξυγόνο στη Βουλή...
Καλά, μιλάμε ότι η ατάκα θα γράψει ιστορία: Απολύτως συμπαγώς ψηφίζουμε μηδενός και μηδεμιάς εξαιρουμένης! Τέλεια δεν είναι; Και δεν την μπουμπούνισε κανένας μπουμπούνας συνταξιούχος της καθαρεύουσας στο καφενείο, αλλά ο τόσο όμορφα άδων Άδωνις Γεωργιάδης. Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., αν σας έχει διαφύγει. Και εκ των υμνητών του Σαμαρά, υπερασπιστών του φουκαρά και μιμητών του μασκαρά.
Απολύτως συμπαγώς. Ούτε ρωγμή δηλαδή στο στρατόπεδο των σε βαθμό εμφράγματος αναστατωμένων -λέμε τώρα- βουλευτών της συμπολίτευσης για τον ΕΝΦΙΑ. Ξεσηκώθηκαν, αγανάκτησαν, τσίριξαν, έκαναν τη φιγούρα τους στις τηλεοράσεις, σε στυλ "ξέρετε ποιος είμαι εγώ". Τα έβαλαν με τον Ιούδα Καραβίτη, με τον Ισκαριώτη Χαρδούβελη, με λυτούς και δεμένους. Αλλά, όταν ήρθε η ώρα της ψήφου -μπεεεεεε-, το σήκωσαν το βουλευτικό τους χεράκι για να βάλουν το χεράκι του κράτους στην τσέπη μας. Και απολύτως και συμπαγώς.
Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι που αντικαταστάθηκαν επίσης συμπαγώς και χωρίς να ανοίξει μύτη. Έγραψαν οι άνθρωποι σε DVD την αντίστασή τους, έδωσαν στις τοπικές εφημερίδες που τους συμπαθούν τα πιο σκληρά σημεία των σκληρών τους δηλώσεων και ύστερα έδωσαν τη θέση τους στους πιο συμπαγείς. Έτσι φαντάζονται ότι θα αποφύγουν τα χειρότερα, και ειδικότερα εκείνα που προέρχονται από τον τομέα της κτηνοτροφίας, όπως τα γιαούρτια, όταν θα επισκεφθούν τις εκλογικές τους περιφέρειες και θα ζητήσουν την ψήφο των ΕΝΦΙΑλωμένων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το δράμα του λαού μεταλλάσσεται σε κωμωδία στη Βουλή. Είναι γελοίος και υπονομεύει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού και δημοκρατίας ο τρόπος με τον οποίο οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας ασχημονούν επί των θυμάτων της πολιτικής τους. Δειλοί και μοιραίοι, με πλήρη επίγνωση του ότι εκπροσωπούν εδώ και καιρό μια μειοψηφία της μειοψηφίας, επιδίδονται σε αγώνα με ένα στόχο: Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Υπερψηφίζουν διαφωνούντες, διαφωνούν συναινούντες, συμφωνούν καταγγέλλοντες, καταστρέφουν κλαυθμηρίζοντες. Ένα μάτσο χάλια.
Το σκέφτεστε τι έχει να γίνει με τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου; Τι ματσούκι, λούκι, τουρλουμπούκι θα πέσει για να μαζευτούν οι αμάζευτοι; Τι παρασκήνιο θα δουλέψει; Τι συνδυασμός σανού και μάχαιρας για τα πρόβατα; Γι' αυτό έχουν δίκιο απολύτως συμπαγώς όσοι ζητούν εκλογές. Όχι μόνο για να αλλάξει η κυβέρνηση. Αλλά και για να μπει λίγο οξυγόνο στη Βουλή...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου