Η χοάνη του χρόνου

Του Κοσμά Ηλιάδη

Χάνεις,
χάνεσαι,
στη χοάνη του χρόνου,
στο χάος των στιγμών.
Λησμονιέσαι.

Κάθε αυγή
Με αστραφτερά σπαθιά
Ανοίγει δρόμους
Η λησμοσύνη.
Εσύ αργός καημός
Τι να προλάβεις;