Του Κοσμά Ηλιάδη
Τη ρέγκα τους την θέλανε καπνιστή. Δεν τους αρκούσε όμως όπως ήταν. Την ξανακάπνιζαν, με χασαπόχαρτα και εφημερίδες παλιά, στην κουζίνα ή στην ψηστιέρα, αργότερα. Τώρα αυτά πάει φύγανε, άλλες καταναλωτικές συνήθειες, γίνανε καπνός. Όπου καπνός εκεί φωτιά, όπου φωτιά και πίκρα. Δίχως φωτιά καπνός δεν βγαίνει. Λένε οι παροιμίες μας.
Άκαπνος είναι αυτός που δεν στρατεύθηκε, ως εκ τούτου, δεν μπήκε στον καπνό της μάχης, έστω και εικονικής. Για γόνους πολιτικών ή και για τους ίδιους, δηλαδή για πολλούς από αυτούς, λέγεται πως είναι άκαπνοι. Ξαφνικά, δεν γνωρίζω, ενώ με ενδιαφέρει να ξέρω, αν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, έτεροι επιφανείς, μετ’ αυτών, ή έτεροι άλλοι, αν έχουν μπει σε στρατόπεδο. Όχι βέβαια για να το επιθεωρήσουν, όπως θα έχει κάνει πολλές φορές ο Βενιζέλος, ως υπουργός άμυνας. Αλλά, ως κληρωτοί, βαθμοφόροι ή απλοί στρατιώτες.
Καλά παιδιά, αγνά παιδιά, καλοί χριστιανοί, καλοί πατριώτες, εθνικόφρονες, υπηρέτησαν στον στρατό, πιστοί στο καθήκον, για τη σωτηρία της πατρίδος. Σωτηρία από ποιους; Από την καταραμένη τρόικα. Ο ένας δεν ξέρω ποιος, προσεύχεται εφτά φορές τη μέρα, να διώξουμε την τρόικα. Ο άλλος, δεν ξέρω ποιος, προσεύχεται εβδομήντα εφτά φορές, για την ίδια εθνική υπόθεση.
Μα ποιος έφερε την τρόικα; Μην κάνεις τον αφελή, πως τάχα δεν ξέρεις. Ξέρεις και παραξέρεις, αλλά για να μην μου σφυρίζεις αδιάφορα, θα στα πω νέτα – σκέτα, ποιοι την φέρανε! Οι κομουνιστές, οι αναρχικοί, οι συρριζαίοι και όλο το κακό συναπάντημα.
Φτιάχνανε κάτι ωραία υποβρύχια στο Σκαραμαγκά, οι κουκουέδες για να τους δείξει στην τηλεόραση η Τρέμη, πήγαν και κάρφωσαν επάνω τους την κόκκινη σημαία, με το σφυροδρέπανο. Τα εθνικόφρονα υποβρύχια, που δεν ανέχονται κομουνιστική σημαία, διαμαρτυρόμενα έντονα, για το απαράδεκτο έγκλημα, άρχισαν να γέρνουν δεξιά, γιατί προς τα εκεί είναι η καρδιά τους.
Οι του Σύρριζα ζήλεψαν για την πιθανολογούμενη προβολή του σφυροδρέπανου, βραχυκύκλωσαν τα καλώδια της ΖΗΜΕΝΣ, έπεσε σκοτάδι παντού και δεν πέτυχαν οι κουκουέδες, την προβολή που επεδίωκαν.
Άλλοι αναρχοκομουνιστές, από τα Εξάρχεια και από αλλού, που δεν τους θέλουν, ούτε οι δεξιοί μήτε και οι αριστεροί, έβαλαν ζάχαρη στα άρματα λέοπαρντ, για να τα βγάλουν άχρηστα.
Όλα αυτά, που έβλεπε ένας άλλος μεγάλος εθνικόφρων πολίτης, ο Χριστοφοράκος, τα κατέθεσε στη γερμανίδα καγκελόχτιστη ηγέτιδα. Εκείνη, το πρώτον εξεπλάγη, δεν γνώριζε, ούτε από μίζες, ούτε από μηχανές. Τον παρέπεμψε στον θυρωρό της πολυκατοικίας, αυτός το κουβέντιασε με τον υδραυλικό, συσκέφθηκαν, παρουσίασαν με γερμανικό τρόπο το ζήτημα.
Της είπε ο Χριστοφοράκος: Καλά αυτοί εκεί, άφησέ τους να γανώνονται, δεν μας πολυενδιαφέρει. Άλλο με καίει εμένα, πολύ φοβάμαι, μη φτάσει προς τα εδώ το θανατηφόρο μικρόβιο τους. Κάτι λένε πως εκεί, κουμουνιστές και αναρχικοί κατασκεύασαν ιο, τον Έμπολα. Έτσι πείσθηκε η γερμανίδα.
Ξύπνησαν τα πατριωτικά ανακλαστικά της παλιάς δασκάλας, πείστηκε για την ανάγκη ανάληψης δράσης. Έτσι αποφάσισε και έστειλαν την τρόικα στη χώρα μας, να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Βλέποντας αυτό το χάλι ο Σαμαράς, λειτούργησε πατριωτικά. Δεν θα το κάνετε Αμέρικαν μπαρ, αναφώνησε και υποδέχτηκε τους ελευθερωτές τροικάνους. Δούλεψε μαζί τους, αγωνίστηκε πατριωτικά. Τακτοποίησαν όλα τα εκκρεμή ζητήματα, δώσανε πλούτο στο λαό, δύναμη, ευημερία. Η εφτάχρονη περίοδος των πλουσίων αγελάδων συνεχίζεται.
Γιατί θέλουν να τους διώξουν τώρα; Αφού υφαρπάξανε το κοπυράιτ, δεν τους χρειαζόμαστε, σκέφτηκαν οι ηγέτες. Γιατί να ταΐζουμε παραπανίσια στόματα; Είπαν. Και μάλιστα ξένα. Αυτά που τρώγανε οι ξένοι, θα τα τρώνε οι δικοί μας. Έτσι θα δυναμώσει περισσότερο η χώρα.
Αυτοί που φέρνουν εμπόδια, να διώξουμε την τρόικα, μια και καλή, είναι αυτοί που χάνουνε τη μάσα. Οι κουκουέδες, οι συρριζαίοι και οι αναρχοκομουνιστές, τους τελευταίους, δεν τους θέλουν ούτε αριστεροί, μήτε δεξιοί.
Κάνει κάτι υπέροχες ανοιξιάτικες μέρες. Το κακό είναι, πως αυτές οι καλές μέρες, μας εμποδίζουν, να απολαύσουμε το φτηνό πετρέλαιο.
Ακόμη και ο καιρός είναι εναντίον μας.
Αχάριστος κόσμος, τι να πεις.
Καπνιζετε;
Τη ρέγκα τους την θέλανε καπνιστή. Δεν τους αρκούσε όμως όπως ήταν. Την ξανακάπνιζαν, με χασαπόχαρτα και εφημερίδες παλιά, στην κουζίνα ή στην ψηστιέρα, αργότερα. Τώρα αυτά πάει φύγανε, άλλες καταναλωτικές συνήθειες, γίνανε καπνός. Όπου καπνός εκεί φωτιά, όπου φωτιά και πίκρα. Δίχως φωτιά καπνός δεν βγαίνει. Λένε οι παροιμίες μας.
Στρατιωτική εκπαίδευση
Άκαπνος είναι αυτός που δεν στρατεύθηκε, ως εκ τούτου, δεν μπήκε στον καπνό της μάχης, έστω και εικονικής. Για γόνους πολιτικών ή και για τους ίδιους, δηλαδή για πολλούς από αυτούς, λέγεται πως είναι άκαπνοι. Ξαφνικά, δεν γνωρίζω, ενώ με ενδιαφέρει να ξέρω, αν ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, έτεροι επιφανείς, μετ’ αυτών, ή έτεροι άλλοι, αν έχουν μπει σε στρατόπεδο. Όχι βέβαια για να το επιθεωρήσουν, όπως θα έχει κάνει πολλές φορές ο Βενιζέλος, ως υπουργός άμυνας. Αλλά, ως κληρωτοί, βαθμοφόροι ή απλοί στρατιώτες.
Αχάριστος λαός
Καλά παιδιά, αγνά παιδιά, καλοί χριστιανοί, καλοί πατριώτες, εθνικόφρονες, υπηρέτησαν στον στρατό, πιστοί στο καθήκον, για τη σωτηρία της πατρίδος. Σωτηρία από ποιους; Από την καταραμένη τρόικα. Ο ένας δεν ξέρω ποιος, προσεύχεται εφτά φορές τη μέρα, να διώξουμε την τρόικα. Ο άλλος, δεν ξέρω ποιος, προσεύχεται εβδομήντα εφτά φορές, για την ίδια εθνική υπόθεση.
Κομμουνιστές και συνοδοιπόροι
Μα ποιος έφερε την τρόικα; Μην κάνεις τον αφελή, πως τάχα δεν ξέρεις. Ξέρεις και παραξέρεις, αλλά για να μην μου σφυρίζεις αδιάφορα, θα στα πω νέτα – σκέτα, ποιοι την φέρανε! Οι κομουνιστές, οι αναρχικοί, οι συρριζαίοι και όλο το κακό συναπάντημα.
Φτιάχνανε κάτι ωραία υποβρύχια στο Σκαραμαγκά, οι κουκουέδες για να τους δείξει στην τηλεόραση η Τρέμη, πήγαν και κάρφωσαν επάνω τους την κόκκινη σημαία, με το σφυροδρέπανο. Τα εθνικόφρονα υποβρύχια, που δεν ανέχονται κομουνιστική σημαία, διαμαρτυρόμενα έντονα, για το απαράδεκτο έγκλημα, άρχισαν να γέρνουν δεξιά, γιατί προς τα εκεί είναι η καρδιά τους.
Οι του Σύρριζα ζήλεψαν για την πιθανολογούμενη προβολή του σφυροδρέπανου, βραχυκύκλωσαν τα καλώδια της ΖΗΜΕΝΣ, έπεσε σκοτάδι παντού και δεν πέτυχαν οι κουκουέδες, την προβολή που επεδίωκαν.
Άλλοι αναρχοκομουνιστές, από τα Εξάρχεια και από αλλού, που δεν τους θέλουν, ούτε οι δεξιοί μήτε και οι αριστεροί, έβαλαν ζάχαρη στα άρματα λέοπαρντ, για να τα βγάλουν άχρηστα.
Αντισνούντεν
Όλα αυτά, που έβλεπε ένας άλλος μεγάλος εθνικόφρων πολίτης, ο Χριστοφοράκος, τα κατέθεσε στη γερμανίδα καγκελόχτιστη ηγέτιδα. Εκείνη, το πρώτον εξεπλάγη, δεν γνώριζε, ούτε από μίζες, ούτε από μηχανές. Τον παρέπεμψε στον θυρωρό της πολυκατοικίας, αυτός το κουβέντιασε με τον υδραυλικό, συσκέφθηκαν, παρουσίασαν με γερμανικό τρόπο το ζήτημα.
Της είπε ο Χριστοφοράκος: Καλά αυτοί εκεί, άφησέ τους να γανώνονται, δεν μας πολυενδιαφέρει. Άλλο με καίει εμένα, πολύ φοβάμαι, μη φτάσει προς τα εδώ το θανατηφόρο μικρόβιο τους. Κάτι λένε πως εκεί, κουμουνιστές και αναρχικοί κατασκεύασαν ιο, τον Έμπολα. Έτσι πείσθηκε η γερμανίδα.
Ξύπνησαν τα πατριωτικά ανακλαστικά της παλιάς δασκάλας, πείστηκε για την ανάγκη ανάληψης δράσης. Έτσι αποφάσισε και έστειλαν την τρόικα στη χώρα μας, να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Ελληνική άνοιξη
Βλέποντας αυτό το χάλι ο Σαμαράς, λειτούργησε πατριωτικά. Δεν θα το κάνετε Αμέρικαν μπαρ, αναφώνησε και υποδέχτηκε τους ελευθερωτές τροικάνους. Δούλεψε μαζί τους, αγωνίστηκε πατριωτικά. Τακτοποίησαν όλα τα εκκρεμή ζητήματα, δώσανε πλούτο στο λαό, δύναμη, ευημερία. Η εφτάχρονη περίοδος των πλουσίων αγελάδων συνεχίζεται.
Εξω η τρόϊκα
Γιατί θέλουν να τους διώξουν τώρα; Αφού υφαρπάξανε το κοπυράιτ, δεν τους χρειαζόμαστε, σκέφτηκαν οι ηγέτες. Γιατί να ταΐζουμε παραπανίσια στόματα; Είπαν. Και μάλιστα ξένα. Αυτά που τρώγανε οι ξένοι, θα τα τρώνε οι δικοί μας. Έτσι θα δυναμώσει περισσότερο η χώρα.
Κομμουνιστικός δάχτυλος
Αυτοί που φέρνουν εμπόδια, να διώξουμε την τρόικα, μια και καλή, είναι αυτοί που χάνουνε τη μάσα. Οι κουκουέδες, οι συρριζαίοι και οι αναρχοκομουνιστές, τους τελευταίους, δεν τους θέλουν ούτε αριστεροί, μήτε δεξιοί.
Κάνει κάτι υπέροχες ανοιξιάτικες μέρες. Το κακό είναι, πως αυτές οι καλές μέρες, μας εμποδίζουν, να απολαύσουμε το φτηνό πετρέλαιο.
Ακόμη και ο καιρός είναι εναντίον μας.
Αχάριστος κόσμος, τι να πεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου