Πέτρος Δημητρόπουλος
Ένα μεγάλο μέρος των ενεργειών μας, των πράξεών μας, των στόχων μας αφορούν την επόμενη μέρα. Από τα πιο απλά -να μαγειρέψω για την επόμενη μέρα- μέχρι τα πιο σύνθετα -να σχεδιάσω για την επόμενη μέρα-.
Αυτή η φράση ακούγεται πολύ έντονα τις τελευταίες ημέρες από κυβερνητικούς αξιωματούχους, βουλευτές κ.λ.π.
Δηλαδή, ναι τα μέτρα που κάθε τόσο ψηφίζουμε είναι επώδυνα, δεν είναι στην κατεύθυνση που θέλουμε, μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και πολλά άλλα ευρηματικά με διάφορους λεκτικούς ακροβατισμούς. Όμως, να ψηφίσουμε και τα τελευταία να πάνε στο διάβολο.
Αλλά προσβλέπουμε στην επόμενη μέρα.
Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια επόμενη μέρα;;
Μου θυμίζει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1983 το “The Day After”. Δηλαδή τι θα συμβεί μετά από μια πυρηνική έκρηξη. Η απάντηση είναι απλή «Τίποτα».. Διότι θα έχουν γίνει όλα γης μαδιάμ.
Ποια επόμενη μέρα; Για ποιους επόμενη μέρα; Με τι όρους η επόμενη μέρα;
Να δούμε το πράγμα με μια εικόνα:Αν σε έχουν ακρωτηριάσει, αν σου έχουν κόψει όλα τα άκρα, ποια θα είναι η επόμενη μέρα; Θα περπατάς ; Όχι φυσικά.
Αυτό έχει συμβεί με τα μέτρα που ψηφίστηκαν από μια κυβέρνηση με “κόντρα ρόλο” που πράττει αυτά ακριβώς που κατήγγειλε, τα οποία δεν έχουμε καμία σχέση με πρόοδο της κοινωνίας και φυσικά με την ιδεολογία της αριστεράς.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Επόμενη μέρα για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (νεολαία, μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι, αγρότες κλπ) δεν υπάρχει. Επόμενη μέρα θα υπάρχει για πολύ λίγους, για ξένες πολυεθνικές κλπ…
Τι έχει γίνει τα τελευταία έξι χρόνια;
Υλοποίηση μια νεοφιλελεύθερης συνταγής από μια πολυχρωμία κυβερνητικών σχημάτων με έναν και μοναδικό στόχο την οικονομική αφαίμαξη των πιο αδύναμων στρωμάτων, τη φτωχοποίηση και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Δε χρειάζεται να κάνω καταγραφή των μειώσεων των μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών κλπ. Θα ήθελα πολύ χρόνο και χώρο.
Μια παρένθεση μόνο να ανοίξω πως δεν είναι αριστερό, προοδευτικό να έχει μια κοινωνία εξαθλιωθεί και να διαφημίζεις στα θετικά σου πως δίνεις σε κάποιους επίδομα σίτισης…
Είναι τουλάχιστον ντροπή να λέγονται αυτά.
Πιστεύω πως από την πλευρά της κυβέρνησης καλλιεργείται άλλη μια αυταπάτη, άλλη μια ψευδαίσθηση, διότι η επόμενη μέρα θα είναι ένας βαρύς χειμώνας.
Η επόμενη μέρα θα έχει ένα τοπίο κατεστραμμένο και κυρίως έναν λαό υποταγμένο χωρίς αξιοπρέπεια και αντιστάσεις. Γιατί αυτός είναι ο βασικότερος στόχος.
Δηλαδή, αν δεν βάλεις φρένο στην κυρίαρχη αντίληψη του φασισμού των αγορών, θα γίνεις κι εσύ ίδιος, θα γίνεις σαν τα μούτρα τους..
Μας θέλουν γονατιστούς και όχι όρθιους και αξιοπρεπείς.Χωρίς δημόσια περιουσία η οποία εκχωρείτε για 99 χρόνια.
Θα πει με το δίκιο του κάποιος “καλά όλα αυτά, αλλά τι πρέπει να γίνει;”
Η απάντηση είναι απλή:
Η κυβέρνηση έπρεπε να πει “όχι” όπως είπε ο ελληνικός λαός τον Ιούλιο.
Να μείνει όρθια, να αντιταχθεί στο πραξικόπημα, διότι η ελευθερία και η αξιοπρέπεια και κυρίως η προοπτική της ευημερίας του λαού δεν μπορούν να μπουν σε συνθηκολόγηση.
Έπρεπε να πει όχι, διότι με την ίδια λογική το ‘40 έπρεπε η κοινωνία να σκύψει το κεφάλι στον ισχυρό..
Είναι τρομερό να βγαίνει ο Γιούνκερ και να λέει, περί της αξιοπρέπειας που έχουν αφαιρέσει από τον Ελληνικό λαό και να μην έχουν σηκωθεί και οι πέτρες…
Εν κατακλείδι, η επόμενη μέρα θα γίνει καλύτερη μόνο με τη διατύπωση μιας εναλλακτικής ολοκληρωμένης πρότασης, χωρίς αυταπάτες και δούλεμα, με τον Ελληνικό λαό όρθιο σε συμμαχία με άλλες συνεπείς ευρωπαϊκές δυνάμεις. Διότι με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταπάτηση των όποιων δικαιωμάτων και κυρίως την κοινωνία σε υποδούλωση και ραγιαδισμό τίποτα δε γίνεται, η επόμενη μέρα θα είναι κακή ψυχρή κι ανάποδη.
Πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα… πιστεύω πως είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι όλων να μη μας πάρει από κάτω, αλλά να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας με συμμετοχή και αγώνα.
Δεν είναι εύκολο αλλά είναι ο μόνος δρόμος, θέλει δουλειά μυρμηγκιού σχέδιο με έμπνευση και ξεκάθαρες λύσεις.
Χωρίς νέες αυταπάτες και φωτισμένους ηγέτες.
Ρ-Ρ
Ένα μεγάλο μέρος των ενεργειών μας, των πράξεών μας, των στόχων μας αφορούν την επόμενη μέρα. Από τα πιο απλά -να μαγειρέψω για την επόμενη μέρα- μέχρι τα πιο σύνθετα -να σχεδιάσω για την επόμενη μέρα-.
Αυτή η φράση ακούγεται πολύ έντονα τις τελευταίες ημέρες από κυβερνητικούς αξιωματούχους, βουλευτές κ.λ.π.
Δηλαδή, ναι τα μέτρα που κάθε τόσο ψηφίζουμε είναι επώδυνα, δεν είναι στην κατεύθυνση που θέλουμε, μας βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό και πολλά άλλα ευρηματικά με διάφορους λεκτικούς ακροβατισμούς. Όμως, να ψηφίσουμε και τα τελευταία να πάνε στο διάβολο.
Αλλά προσβλέπουμε στην επόμενη μέρα.
Εδώ τίθεται το ερώτημα: Ποια επόμενη μέρα;;
Μου θυμίζει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1983 το “The Day After”. Δηλαδή τι θα συμβεί μετά από μια πυρηνική έκρηξη. Η απάντηση είναι απλή «Τίποτα».. Διότι θα έχουν γίνει όλα γης μαδιάμ.
Ποια επόμενη μέρα; Για ποιους επόμενη μέρα; Με τι όρους η επόμενη μέρα;
Να δούμε το πράγμα με μια εικόνα:Αν σε έχουν ακρωτηριάσει, αν σου έχουν κόψει όλα τα άκρα, ποια θα είναι η επόμενη μέρα; Θα περπατάς ; Όχι φυσικά.
Αυτό έχει συμβεί με τα μέτρα που ψηφίστηκαν από μια κυβέρνηση με “κόντρα ρόλο” που πράττει αυτά ακριβώς που κατήγγειλε, τα οποία δεν έχουμε καμία σχέση με πρόοδο της κοινωνίας και φυσικά με την ιδεολογία της αριστεράς.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Επόμενη μέρα για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας (νεολαία, μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι, αγρότες κλπ) δεν υπάρχει. Επόμενη μέρα θα υπάρχει για πολύ λίγους, για ξένες πολυεθνικές κλπ…
Τι έχει γίνει τα τελευταία έξι χρόνια;
Υλοποίηση μια νεοφιλελεύθερης συνταγής από μια πολυχρωμία κυβερνητικών σχημάτων με έναν και μοναδικό στόχο την οικονομική αφαίμαξη των πιο αδύναμων στρωμάτων, τη φτωχοποίηση και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Δε χρειάζεται να κάνω καταγραφή των μειώσεων των μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών κλπ. Θα ήθελα πολύ χρόνο και χώρο.
Μια παρένθεση μόνο να ανοίξω πως δεν είναι αριστερό, προοδευτικό να έχει μια κοινωνία εξαθλιωθεί και να διαφημίζεις στα θετικά σου πως δίνεις σε κάποιους επίδομα σίτισης…
Είναι τουλάχιστον ντροπή να λέγονται αυτά.
Πιστεύω πως από την πλευρά της κυβέρνησης καλλιεργείται άλλη μια αυταπάτη, άλλη μια ψευδαίσθηση, διότι η επόμενη μέρα θα είναι ένας βαρύς χειμώνας.
Η επόμενη μέρα θα έχει ένα τοπίο κατεστραμμένο και κυρίως έναν λαό υποταγμένο χωρίς αξιοπρέπεια και αντιστάσεις. Γιατί αυτός είναι ο βασικότερος στόχος.
Δηλαδή, αν δεν βάλεις φρένο στην κυρίαρχη αντίληψη του φασισμού των αγορών, θα γίνεις κι εσύ ίδιος, θα γίνεις σαν τα μούτρα τους..
Μας θέλουν γονατιστούς και όχι όρθιους και αξιοπρεπείς.Χωρίς δημόσια περιουσία η οποία εκχωρείτε για 99 χρόνια.
Θα πει με το δίκιο του κάποιος “καλά όλα αυτά, αλλά τι πρέπει να γίνει;”
Η απάντηση είναι απλή:
Η κυβέρνηση έπρεπε να πει “όχι” όπως είπε ο ελληνικός λαός τον Ιούλιο.
Να μείνει όρθια, να αντιταχθεί στο πραξικόπημα, διότι η ελευθερία και η αξιοπρέπεια και κυρίως η προοπτική της ευημερίας του λαού δεν μπορούν να μπουν σε συνθηκολόγηση.
Έπρεπε να πει όχι, διότι με την ίδια λογική το ‘40 έπρεπε η κοινωνία να σκύψει το κεφάλι στον ισχυρό..
Είναι τρομερό να βγαίνει ο Γιούνκερ και να λέει, περί της αξιοπρέπειας που έχουν αφαιρέσει από τον Ελληνικό λαό και να μην έχουν σηκωθεί και οι πέτρες…
Εν κατακλείδι, η επόμενη μέρα θα γίνει καλύτερη μόνο με τη διατύπωση μιας εναλλακτικής ολοκληρωμένης πρότασης, χωρίς αυταπάτες και δούλεμα, με τον Ελληνικό λαό όρθιο σε συμμαχία με άλλες συνεπείς ευρωπαϊκές δυνάμεις. Διότι με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταπάτηση των όποιων δικαιωμάτων και κυρίως την κοινωνία σε υποδούλωση και ραγιαδισμό τίποτα δε γίνεται, η επόμενη μέρα θα είναι κακή ψυχρή κι ανάποδη.
Πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα… πιστεύω πως είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι όλων να μη μας πάρει από κάτω, αλλά να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας με συμμετοχή και αγώνα.
Δεν είναι εύκολο αλλά είναι ο μόνος δρόμος, θέλει δουλειά μυρμηγκιού σχέδιο με έμπνευση και ξεκάθαρες λύσεις.
Χωρίς νέες αυταπάτες και φωτισμένους ηγέτες.
Ρ-Ρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου