ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ


Η ΣΦΗΚΑ


Στης ζωής μας το περίπου και στης λαίλαπας των μνημονίων, τριγυρνάμε τα ερείπια.

Βήμα αργό αλλά σίγουρο, όπως αυτά που πατώντας στην γη της δίνουν ένα τρέμουλο.

Οργή και θυμός μαζί, όχι για αυτά που χάσαμε αλλά γι αυτά που δεν μας άφησαν να κάνουμε.

Γι αυτά που βλέπουμε, για αυτά που ακούμε, για την μυρωδιά της καταστροφής που μας πνίγει.

Οργή που ξεχειλίζει, που σε φωνάζει να την συντροφεύσεις με την δική σου οργή.

Οργή κι άλλη οργή, κι άλλη, κι άλλη, μέχρι που οι οργές να γίνουνε πολλές.

Μέχρι που να γίνουνε αιχμηρό κεντρί που θα σκάσει τη μαύρη φούσκα του εφιάλτη που ζούμε.!!!!





ΘΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ Η ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ!